Vertaling van "voortvloeit uit een door dat orgaan begane strafrechtelijke " (Nederlands → Duits) :

« Schenden de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat zij het mogelijk zouden maken dat het orgaan van een rechtspersoon persoonlijk ertoe wordt veroordeeld de schade te herstellen die voortvloeit uit een door dat orgaan begane strafrechtelijke fout terwijl het, rekening houdend met de toenmalige feitelijke elementen waarvan het kennis had, te goeder trouw heeft geloofd dat het geen misdrijf beging, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre, op grond van diezelfde bepalingen, het orgaan van een rechtspersoon niet persoonlijk kan worden veroordeeld tot het herstel van de schade die werd berokkend ten gevolge van een niet als strafrechtelijk gekwalificeerde, burgerrechtelijke fout die het in die hoedanigheid zou hebben begaan ?
« Verstossen die Artikel 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches, dahingehend ausgelegt, dass sie es ermöglichen würden, dass das Organ einer juristischen Person persönlich dazu verurteilt wird, den Schaden wiedergutzumachen, der aus einem von diesem Organ begangenen strafrechtlichen Fehler folgt, während es unter Berücksichtigung der damaligen faktischen Gegebenheiten, von denen es in Kenntnis war, gutgläubig geglaubt hat, es beginge keine Straftat, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern das Organ einer juristischen Person aufgrund derselben Bestimmungen nicht persönlich zur Wiedergutmachung des Schadens infolge eines nicht als strafrechtlich qualifizierten zivilrechtlichen Fehlers, den es in dieser Eigenschaft begangen hätte, verurteilt werden kann?

De verwijzende rechter stelt aan het Hof de vraag of « de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat zij het mogelijk zouden maken dat het orgaan van een rechtspersoon persoonlijk ertoe wordt veroordeeld de schade te herstellen die voortvloeit uit een door dat orgaan begane strafrechtelijke fout terwijl het, rekening houdend met de toenmalige feitelijke elementen waarvan het kennis had, te goeder trouw heeft geloofd dat het geen misdrijf beging, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet [schenden] in zoverre, op grond van diezelfde bepalingen, het orgaan van een rechtspersoon niet persoonlijk kan worden veroordeeld tot het herstel van de schade die werd berokkend ten gevolge van een niet als strafrechtelijk gekwalificeerde, burgerrechtelijke fout die het in die hoedanigheid zou hebben begaan ».
Der vorlegende Richter fragt den Hof, ob « die Artikel 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches, dahingehend ausgelegt, dass sie es ermöglichen würden, dass das Organ einer juristischen Person persönlich dazu verurteilt wird, den Schaden wiedergutzumachen, der aus einem von diesem Organ begangenen strafrechtlichen Fehler folgt, während es unter Berücksichtigung der damaligen faktischen Gegebenheiten, von denen es in Kenntnis war, gutgläubig geglaubt hat, es beginge keine Straftat, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung [verstossen], insofern das Organ einer juristischen Person aufgrund derselben Bestimmungen nicht persönlich zur Wiedergutmachung des Schadens infolge eines nicht als strafrechtlich qualifizierten zivilrechtlichen Fehlers, den es in dieser Eigenschaft begangen hätte, verurteilt werden kann ».

« Schenden de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat zij het mogelijk zouden maken dat het orgaan van een rechtspersoon persoonlijk ertoe wordt veroordeeld de schade te herstellen die voortvloeit uit een door dat orgaan begane strafrechtelijke fout terwijl het, rekening houdend met de toenmalige feitelijke elementen waarvan het kennis had, te goeder trouw heeft geloofd dat het geen misdrijf beging, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre, op grond van diezelfde bepalingen, het orgaan van een rechtspersoon niet persoonlijk kan worden veroordeeld tot het herstel van de schade die werd berokkend ten gevolge van een niet als strafrechterlijk gekwalificeerde, burgerrechtelijke fout die het in die hoedanigheid zou hebben begaan ?
« Verstossen die Artikel 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches, dahingehend ausgelegt, dass sie es ermöglichen würden, dass das Organ einer juristischen Person persönlich dazu verurteilt wird, den Schaden wiedergutzumachen, der aus einem von diesem Organ begangenen strafrechtlichen Fehler folgt, während es unter Berücksichtigung der damaligen faktischen Gegebenheiten, von denen es in Kenntnis war, gutgläubig geglaubt hat, es beginge keine Straftat, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern das Organ einer juristischen Person aufgrund derselben Bestimmungen nicht persönlich zur Wiedergutmachung des Schadens infolge eines nicht als strafrechtlich qualifizierten zivilrechtlichen Fehlers, den es in dieser Eigenschaft begangen hätte, verurteilt werden kann?

« dat uit die wetsbepaling voortvloeit dat het het hoofd van de eredienst toekomt de personen te kiezen die de inspectie moeten verzekeren van de cursussen van die godsdienst die in het door de Franse Gemeenschap ingerichte onderwijs worden gegeven; dat, zonder die voordracht, de Franse Gemeenschapsregering en de ministers die voor onderwijs bevoegd zijn, niet kunnen overgaan tot een benoeming als inspecteur godsdienst; dat die beginselen inzake de toetreding tot dat bevorderingsambt tevens gelden voor het behoud ervan; dat die inspecteurs, om hun opdracht verder te kunnen uitvoeren, immers de erkenning moeten behouden van het hoofd van de eredienst die aldus bevestigt dat zij beschikken over de vereiste religieuze bekwaamheden en kennis voor het ambt in kwestie; dat die erkenning, zodra die is verleend, wordt geacht te gelden totdat die uitdrukkelijk wordt ingetrokken door het hoofd van de eredienst die als enige ertoe gemachtigd is om te oordelen over de gegrondheid van de redenen van de intrekking; dat een eventuele controle van die redenen grotendeels zou stuiten op de in artikel 21 van de Grondwet verankerde beginselen van de scheiding tussen Kerk en Staat, alsook van de organisatorische autonomie van elke geloofsovertuiging; dat, rekening houdend met die grondwetsbepaling, het noch de voor onderwijs bevoegde minister, noch de Raad van State toekomt toe te zien op de redenen waarom een orgaan van de eredienst zijn vertrouwen in een van zijn vertegenwoordigers intrekt; dat artikel 9, vierde lid, van de voormelde wet van 29 mei 1959, aldus geïnterpreteerd, de inspecteurs van de cursussen godsdienst onderwerpt aan een regeling inzake ambtsneerlegging die minder gunstig is dan die welke voor de andere categorieën van inspecteurs van het onderwijs van de Franse Gemeenschap geldt ».
« dass aus dieser Gesetzesbestimmung hervorgeht, dass es dem Oberhaupt des Kultes obliegt, die Personen zu wählen, die für die Inspektion der Unterrichte in dieser Religion sorgen sollen, die in dem von der Französischen Gemeinschaft organisierten Unterricht erteilt werden; dass ohne diesen Vorschlag die Regierung der Französischen Gemeinschaft und die für den Unterricht zuständigen Minister keine Ernennung zum Religionsinspektor vornehmen können; dass diese Grundsätze in Bezug auf den Zugang zu diesem Beförderungsamt ebenfalls für dessen Aufrechterhaltung gelten; dass diese Inspektoren, um ihren Auftrag weiter ausführen zu können, nämlich die Anerkennung des Oberhauptes des Kultes behalten müssen, das somit bescheinigt, dass sie die erforderlichen religiösen Fähigkeiten und Kenntnisse für das betreffende Amt besitzen; dass diese einmal erteilte Anerkennung als gültig betrachtet wird, bis sie ausdrücklich durch das Oberhaupt des Kultes entzogen wird, das alleine ermächtigt ist zu beurteilen, ob die Begründung für den Entzug zutreffend ist; dass eine etwaige Kontrolle dieser Begründung großenteils die durch Artikel 21 der Verfassung festgelegten Grundsätze der Trennung zwischen Kirche und Staat sowie der organisatorischen Autonomie jeder Glaubensüberzeugung verletzen würde; dass es angesichts dieser Verfassungsbestimmung weder dem für den Unterricht zuständigen Minister, noch dem Staatsrat obliegt, die Gründe zu prüfen, aus denen ein Organ des Kultes einem seiner Vertreter sein Vertrauen entzieht; dass durch Artikel 9 Absatz 4 des vorerwähnten Gesetzes vom 29. Mai 1959 in dieser Auslegung den Inspektoren der Religionsunterrichte eine weniger günstige Regelung für die Amtsbeendigung auferlegt wird als diejenige, die für die anderen Kategorien von Inspektoren des Unterrichtswesens der Französischen Gemeinschaft gilt ».

Uit wat voorafgaat vloeit voort dat het door de verwijzende rechter vermelde verschil in behandeling, die in de vraag zelf daaraan toevoegt dat het orgaan dat voor hem verschijnt « rekening houdend met de toenmalige feitelijke elementen waarvan hij kennis had, te goeder trouw heeft geloofd dat hij geen misdrijf beging », niet voortvloeit uit de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek maar uit de toepassing die daarvan op de organen van vennootschappen wordt gemaakt krachtens beginselen en regels die vreemd zijn aan die artikelen en in feitelijke omstandigheden die door de feitenrechter en niet door het Hof dienen te worden beoordeeld.
Aus den vorstehenden Erwägungen ergibt sich, dass der vom vorlegenden Richter angeführte Behandlungsunterschied, wobei dieser in der Frage selbst hinzufügt, dass das vor ihm erschienene Organ « unter Berücksichtigung der damaligen faktischen Gegebenheiten, von denen es in Kenntnis war, gutgläubig geglaubt hat, es beginge keine Straftat », sich nicht aus den Artikeln 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches, sondern aus deren Anwendung auf die Gesellschaftsorgane aufgrund von Grundsätzen und Regeln, die nicht mit diesen Artikeln zusammenhängen, und unter faktischen Umständen, über die der Tatrichter und nicht der Hof zu befinden hat, ergibt.

Maar aangezien de rechtspraak van oordeel is dat de waarborgen van een eerlijke behandeling van de zaak (met inbegrip van de tegenspraak bij een deskundigenonderzoek) ook op die fase van toepassing zijn, kan het verschil in behandeling - dat voortaan voortvloeit uit het absoluut niet-contradictoir karakter van het deskundigenonderzoek tijdens de voorbereidende fase voorafgaand aan het strafvonnis, in tegenstelling met het contradictoir karakter van het deskundigenonderzoek dat door de strafrechter in zijn hoedanigheid van feitenrechter wordt bevolen - niet redelijk worden verantwoord louter door de omstandigheid dat men zich niet bevindt voor een rechtscollege dat over de gegrondheid van een strafrechtelijke beschuldiging moet oordelen.
Doch da die Rechtsprechung davon ausgehe, dass die Garantien des gerechten Prozesses (einschliesslich der kontradiktorischen Beschaffenheit einer Begutachtung) auch auf diese Phase anwendbar seien, lasse sich der Behandlungsunterschied - der sich fortan aus der absolut nicht kontradiktorischen Beschaffenheit der in der Vorbereitungsphase des strafrechtlichen Urteils angeordneten Begutachtung ergebe, im Gegensatz zur kontradiktorischen Beschaffenheit der Begutachtungen, die vom Strafrichter in seiner Eigenschaft als Tatrichter angeordnet würden - nicht alleine dadurch vernünftig rechtfertigen, dass man sich nicht vor einer Gerichtsbarkeit befinde, die über die Stichhaltigkeit einer strafrechtlichen Anklage zu befinden habe.