Vertaling van "vraag zal geven " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

effectieve vraag | geaggregeerde vraag | totale vraag
Gesamtnachfrage

parlementaire vraag [ kamervraag ]
parlamentarische Anfrage [ große Anfrage | kleine Anfrage ]

advies geven over aanwinsten | advies geven over acquisities | raad geven over aanwinsten | raad geven over acquisities
bei Akquisitionen beraten

opdracht geven voor de constructie van decors | opdracht geven voor decorbouw | opdracht geven voor de bouw van decors | opdracht geven voor de bouw van sets
Bühnenbau in Auftrag geben | Kulissenbau in Auftrag geben

raad geven aan klanten over exportbeperkingen | raad geven aan klanten over uitvoerbeperkingen | advies geven aan klanten over exportbeperkingen | advies geven aan klanten over uitvoerbeperkingen
Kunden und Kundinnen in Bezug auf Ausfuhrbeschränkungen beraten

vraag en aanbod [ aanbod | vraag ]
Angebot und Nachfrage [ Angebot | Nachfrage ]

mondelinge vraag
mündliche Anfrage

vraag met verzoek om mondeling antwoord | vraag met verzoek om mondeling antwoord gevolgd door een debat
Anfrage zur mündlichen Beantwortung | Anfrage zur mündlichen Beantwortung mit Aussprache

deugdelijke en onderling vergelijkbare aanbiedingen,gedaan overeenkomstig de vraag | regelmatige en onderling vergelijkbare offertes overeenkomstig de vraag
formgerechte,vorschriftsmäßige und vergleichbare Angebote

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De partijen die verwikkeld zijn in een analoge procedure en die het afdoende bewijs leveren van het rechtstreekse gevolg dat het antwoord dat het Hof op een prejudiciële vraag zal geven, voor hun persoonlijke situatie kan hebben, doen op die wijze blijken van een belang om voor het Hof tussen te komen.
Parteien, die an einem analogen Verfahren beteiligt sind und die einen ausreichenden Beweis für die unmittelbaren Auswirkungen liefern, die die Antwort des Gerichtshofes auf eine Vorabentscheidungsfrage auf ihre persönliche Situation haben kann, weisen somit ein Interesse an einer Intervention bei dem Gerichtshof nach.

Overwegende dat de meeste bezwaarindieners en geraadpleegde instanties achten dat de effecten op het leefmilieu, zoals vastgesteld, het project tot uitbreiding van de steengroeve van Cielle niet in vraag stellen; dat ze er evenwel op aandringen dat bijzondere maatregelen worden uitgewerkt ter beperking van de hinder door de ontginningsactiviteit op leefmilieu en omwonenden; dat het na de omschrijving van de tijdens de procedure geopperde bezwaren en bemerkingen die in navolgende deelonderwerpen aan bod komen passend is de nadruk te leggen op de antwoorden die dit besluit hierop zal geven;
In der Erwägung, dass die Mehrheit der Beschwerdeführer und Instanzen der Ansicht sind, dass die festgestellten Auswirkungen auf die Umwelt das Projekt zur Erweiterung des Steinbruchs Cielle nicht in Frage stellen; dass sie jedoch darauf bestehen, dass Sondermaßnahmen ergriffen werden, damit die Belästigungen der Abbautätigkeit für die Umwelt und die Anwohner eingeschränkt werden; dass es, nachdem die im Laufe des Verfahrens betreffend die nachstehenden Themen beschrieben wurden, angebracht ist, die Antworten, die der vorliegende Erlass darauf zu geben beabsichtigt, zu unterstreichen;

« Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
« Führen die Artikel 827, 1017 und 1022 des Gerichtsgesetzbuches, an sich oder in Verbindung miteinander, nicht zu einer Diskriminierung zwischen der Partei, die zur Sache unterliegt und die, wenn sie es beantragt und die Bedingungen dazu erfüllt, Anspruch auf eine Herabsetzung oder Befreiung von der Bezahlung einer Verfahrensentschädigung hat (im Falle der Anwendung von Artikel 1017 des Gerichtsgesetzbuches in Anbetracht der Eigenschaft der Parteien), und der Partei, die das Verfahren zurücknimmt und die in der Auslegung, nach der Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches und der damit verbundene königliche Erlass keine Anwendung finden auf den Fall der Verfahrensrücknahme, ein solches Recht nicht beanspruchen kann, wobei sich die Frage erhebt, ob die Partei, die das Verfahren zurücknimmt, eine Partei ist, die im Sinne von Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches unterliegt oder nicht, was gegebenenfalls eine einheitliche Regelung beinhaltet, je nachdem, welche Antwort der Gerichtshof erteilen wird?

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 4 januari 2016 in zake Marie-Rose D'Haeyer tegen Vincent Lefevre, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 13 januari 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
Bekanntmachung vorgeschrieben durch Artikel 74 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 In seinem Urteil vom 4. Januar 2016 in Sachen Marie-Rose D'Hayer gegen Vincent Lefevre, dessen Ausfertigung am 13. Januar 2016 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Namur, Abteilung Namur, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Führen die Artikel 827, 1017 und 1022 des Gerichtsgesetzbuches, an sich oder in Verbindung miteinander, nicht zu einer Diskriminierung zwischen der Partei, die zur Sache unterliegt und die, wenn sie es beantragt und die Bedingungen dazu erfüllt, Anspruch auf eine Herabsetzung oder Befreiung von der Bezahlung einer Verfahrensentschädigung hat (im Falle der Anwendung von Artikel 1017 des Gerichtsgesetzbuches in Anbetracht der Eigenschaft der Parteien), und der Partei, die das Verfahren zurücknimmt und die in der Auslegung, nach der Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches und der damit verbundene königliche Erlass keine Anwendung finden auf den Fall der Verfahrensrücknahme, ein solches Recht nicht beanspruchen kann, wobei sich die Frage erhebt, ob die Partei, die das Verfahren zurücknimmt, eine Partei ist, die im Sinne von Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches unterliegt oder nicht, was gegebenenfalls eine einheitliche Regelung beinhaltet, je nachdem, welche Antwort der Gerichtshof erteilen wird?

Sedert zijn arrest nr. 44/2008 van 4 maart 2008 aanvaardt het Hof evenwel, rekening houdend met artikel 4, tweede lid, en artikel 26, § 2, tweede lid, 2°, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof, dat de personen die het afdoende bewijs leveren van het rechtstreekse gevolg dat het antwoord dat het Hof op een prejudiciële vraag zal geven, op hun persoonlijke situatie kan hebben, doen blijken van een belang om voor het Hof tussen te komen.
Seit seinem Urteil Nr. 44/2008 vom 4. März 2008 erkennt der Hof jedoch unter Berücksichtigung von Artikel 4 Absatz 2 und Artikel 26 § 2 Absatz 2 Nr. 2 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof an, dass die Personen, die einen ausreichenden Nachweis der direkten Auswirkung der anstehenden Antwort des Hofes auf eine präjudizielle Frage auf ihre persönliche Lage erbringen, ein Interesse an der Intervention vor dem Hof nachweisen.

In het arrest nr. 44/2008 van 4 maart 2008 heeft het Hof dan ook gesteld dat er dient te worden aangenomen dat de personen die het afdoende bewijs leveren van het rechtstreekse gevolg dat het antwoord dat het Hof op een prejudiciële vraag zal geven, op hun persoonlijke situatie kan hebben, doen blijken van een belang om voor het Hof tussen te komen.
Im Urteil Nr. 44/2008 vom 4. März 2008 hat der Hof somit festgestellt, dass davon auszugehen ist, dass die Personen, die einen ausreichenden Beweis für die unmittelbaren Folgen erbringen können, die die künftige Antwort des Hofes auf eine präjudizielle Frage für ihre persönliche Situation haben kann, ein Interesse nachweisen, um bei dem Hof zu intervenieren.

De meeste bijdragen gaan ver buiten het eigenlijke bestek van de vraag en geven beschouwingen over de vraag hoe ver de samenleving moet gaan in het nastreven van doelstellingen op energiegebied, hoe dit het beste kan geschieden, tegen welke kosten voor wie.
Die meisten Kommentare beschränken sich nicht auf die konkret gestellte Frage, sondern befassen sich damit, wie weit die Gesellschaft beim Verfolgen energiepolitischer Ziele gehen soll, wie dabei am besten vorzugehen ist und welche Kosten von wem zu tragen sind.

Omdat de communautaire maatregelen een aanvulling vormen op de nationale en regionale inspanningen is het overigens niet gemakkelijk een precies antwoord op de hierboven gestelde vraag te geven.
Eine präzise Antwort auf die oben gestellte Frage zu geben, ist jedoch nicht leicht, denn die gemeinschaftlichen Maßnahmen ergänzen die einzelstaatlichen und regionalen Anstrengungen.