Traduction de «vraagt belgië » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

België | Koninkrijk België
Belgien | das Königreich Belgien

gemeenschappen van België
Gemeinschaften Belgiens

België [ Koninkrijk België ]
Belgien [ das Königreich Belgien ]

gewesten en gemeenschappen van België
Regionen und Gemeinschaften Belgiens

Rode Kruis van België
Belgisches Rotes Kreuz

België
Belgien

Koloniale Hogeschool van België te Antwerpen
Kolonialuniversität Belgiens in Antwerpen

Kommunistische Partij van België | KPB [Abbr.]
Kommunistische Partei Belgiens | KPB [Abbr.]

Belgische Nationale Bank | Nationale Bank van België | BNB [Abbr.] | NBB [Abbr.]
Belgische Nationalbank | BNB [Abbr.]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Staatssteun: Commissie vraagt België en Frankrijk belastingvrijstelling voor havens te stoppen // Brussel, 27 juli 2017
Staatliche Beihilfen: Kommission verlangt von Belgien und Frankreich Abschaffung der Steuerbefreiungen für Häfen // Brüssel, 27. Juli 2017

Het verwijzende rechtscollege vraagt of artikel 40bis, § 2, eerste lid, 2°, van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen (hierna : de wet van 15 december 1980), in samenhang gelezen met artikel 40ter van diezelfde wet, bestaanbaar is met de artikelen 10, 11 en 191 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre de buitenlandse onderdaan met wie een Belg overeenkomstig een wet een geregistreerd partnerschap heeft gesloten, enkel als familielid van die Belgische onderdaan wordt beschouwd wanneer hij het stabiele en duurzame karakter van hun relatie bewijst, terwijl een dergelijke bewijslast niet geldt voor de vreemdeling die met een Belg is gehuwd of voor de vreemdeling die met een Belg is verbonden door een geregistreerd partnerschap dat gelijkwaardig is met een huwelijk in België.
Das vorlegende Rechtsprechungsorgan fragt, ob Artikel 40bis § 2 Absatz 1 Nr. 2 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 über die Einreise ins Staatsgebiet, den Aufenthalt, die Niederlassung und das Entfernen von Ausländern (nachstehend: Gesetz vom 15. Dezember 1980) in Verbindung mit Artikel 40ter desselben Gesetzes vereinbar sei mit den Artikeln 10, 11 und 191 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit Artikel 8 der Europäischen Menschenrechtskonvention, insofern ein ausländischer Staatsangehöriger, mit dem ein Belgier eine registrierte Partnerschaft geschlossen habe, nur als ein Familienmitglied dieses belgischen Staatsangehörigen betrachtet werde, wenn er die stabile und dauerhafte Beschaffenheit ihrer Beziehung nachweise, während eine solche Beweislast nicht für einen Ausländer gelte, der mit einem Belgier verheiratet sei, oder für einen Ausländer, der mit einem Belgier durch eine registrierte Partnerschaft verbunden sei, die in Belgien einer Ehe gleichgesetzt sei.

De verwijzende rechter vraagt of artikel XI. 29, § 1, b), van het Wetboek van economisch recht bestaanbaar is met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie gewaarborgd bij de artikelen 10 en 11 van de Grondwet alsook met het eigendomsrecht gewaarborgd bij artikel 16 van de Grondwet en artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in de interpretatie dat het voor de toepassing ervan (door de houder van een octrooi met betrekking tot een werkwijze die de exploitatie door een derde in de vorm van een aanbod voor toepassing van die werkwijze zonder zijn toestemming wil doen verbieden) vereist is dat - naast het bestaan van een aanbod in België om die werkwijze toe te passen - dat aanbod moet worden gemaakt voor de toepassing van die werkwijze op het Belgisch grondgebied.
Der vorlegende Richter fragt, ob Artikel XI. 29 § 1 Buchstabe b) des Wirtschaftsgesetzbuches mit dem durch die Artikel 10 und 11 der Verfassung gewährleisteten Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung sowie mit dem durch Artikel 16 der Verfassung und Artikel 1 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention gewährleisteten Eigentumsrecht vereinbar sei, ausgelegt in dem Sinne, dass es zu dessen Anwendung (durch den Inhaber eines Patentes in Bezug auf ein Verfahren, der die Nutzung durch eine Drittperson in Form eines Angebots zur Anwendung dieses Verfahrens ohne dessen Zustimmung verbieten lassen möchte) erforderlich sei, dass - neben dem Bestehen eines Angebots in Belgien, um dieses Verfahren anzuwenden - dieses Angebot zur Anwendung dieses Verfahrens auf dem belgischem Staatsgebiet erfolgen müsse.

Beroep, ingesteld krachtens artikel 270 VWEU, van toepassing op het EGA-Verdrag op grond van artikel 106 bis ervan, waarmee Pipiliagkas met name vraagt om nietigverklaring van het besluit van het tot aanstelling bevoegd gezag (hierna: „TABG”) van de Europese Commissie om hem met ingang van 1 januari 2013 over te plaatsen naar het directoraat Gemeenschappelijke Middelen van het directoraat-generaal (DG) Mobiliteit en Vervoer (hierna: „DG Mobiliteit”) te Brussel (België).
Klage nach Art. 270 AEUV, der gemäß Art. 106a EA auch für den EAG-Vertrag gilt, u. a. auf Aufhebung der Entscheidung der Anstellungsbehörde der Europäischen Kommission, mit der der Kläger im Wege der Versetzung mit Wirkung zum 1. Januar 2013 zur Direktion „Gemeinsame Ressourcen“ der Generaldirektion (GD) „Mobilität und Verkehr“ in Brüssel (Belgien) umgesetzt wurde

Om de steunberekening te kunnen verifiëren, vraagt de Commissie dat België de Commissie een lijst zou verschaffen van het aantal ARCOPAR-, ARCOFIN- en ARCOPLUS-vennoten voor de periode van 10 oktober 2008 tot en met 8 december 2011, zoals geregistreerd per ultimo van elk jaar.
Um die Höhe der berechneten Beihilfe überprüfen zu können, bittet die Kommission Belgien um eine Auflistung der Anzahl der Anteilseigner, die jeweils am Jahresende im Zeitraum zwischen dem 10. Oktober 2008 und dem 8. Dezember 2011 bei ARCOPAR, ARCOFIN und ARCOPLUS registriert waren.

Beroep, ingesteld krachtens artikel 270 VWEU, van toepassing op het EGA-Verdrag op grond van artikel 106 bis ervan, waarmee Delcroix vraagt om, kort samengevat, nietigverklaring van het besluit om hem over te plaatsen naar het hoofdkantoor van de Europese Dienst voor extern optreden (EDEO) te Brussel (België) en zijn tewerkstelling als hoofd van de delegatie van de Europese Unie in de Republiek Djibouti dus voortijdig te beëindigen.
Klage nach Art. 270 AEUV, der für den EAG-Vertrag gemäß dessen Art. 106a gilt, im Wesentlichen auf Aufhebung der Entscheidung, den Kläger auf eine Stelle am Sitz des Europäischen Auswärtigen Dienstes (EAD) in Brüssel (Belgien) zu versetzen und seine Verwendung als Leiter der Delegation der Europäischen Union in der Republik Dschibuti zu beenden.

Het verwijzende rechtscollege vraagt of het discriminerend is dat een Nederlander die in België woont op zijn pensioenuitkeringen wordt belast in België wat het aandeel van zijn pensioen betreft dat is opgebouwd met zijn dienstprestaties in een stichting voor bijzonder onderwijs in Nederland, terwijl een Nederlander die in België woont op zijn pensioenuitkeringen wordt belast in Nederland wat het aandeel van zijn pensioen betreft dat is opgebouwd met zijn dienstprestaties als ambtenaar in overheidsdienst voor de Nederlandse Staat, hoewel in beide gevallen het pensioen is opgebouwd op kosten van de Nederlandse overheid.
Das vorlegende Rechtsprechungsorgan fragt, ob es diskriminierend sei, dass ein Niederländer, der in Belgien wohne, in Belgien auf seine Pensionsleistungen besteuert werde in Bezug auf den Anteil seiner Pension, der durch seine Dienste in einer Stiftung für Sonderunterricht in den Niederlanden aufgebaut worden sei, während ein Niederländer, der in Belgien wohne, in den Niederlanden auf seine Pensionsleistungen besteuert werde in Bezug auf den Anteil seiner Pension, der durch seine Dienste als Beamter im öffentlichen Dienst für den niederländischen Staat aufgebaut worden sei, obwohl die Pension in beiden Fällen auf Kosten der niederländischen Behörden aufgebaut worden sei.

Het verwijzende rechtscollege vraagt het Hof of artikel 403, §§ 1 en 2, van het WIB 1992 bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een onderscheid zou maken tussen de Belgische opdrachtgevers en aannemers naargelang zij, voor de uitvoering van werken zoals bedoeld in artikel 400, 1°, van het WIB 1992, een beroep zouden doen op een niet in België geregistreerde, maar wel in België gevestigde aannemer of op een niet in België geregistreerde en in België gevestigde aannemer, waarbij alleen de eerstgenoemden bij de betaling van de onderaannemer verplicht zijn 15 % van het door de opdrachtgever of aannemer verschuldigde bedrag, exclusief de belasting over de toegevoegde waarde, in te houden en door te storten aan de Schatkist, terwijl de laatstgenoemden zich daaraan zouden kunnen onttrekken op grond van het arrest van 9 november 2006 (C-433/04) dat werd gewezen door het Hof van Justitie van de Europese Unie, dat de schending door België heeft vastgesteld van de verplichtingen waartoe het was gehouden krachtens het beginsel van het vrij verrichten van diensten dat thans is verankerd in de artikelen 56 en 57 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU).
Das vorlegende Rechtsprechungsorgan fragt den Hof, ob Artikel 403 §§ 1 und 2 des EStGB 1992 mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar sei, insofern er einen Unterschied zwischen belgischen Auftraggebern und Unternehmern einführe, je nachdem, ob sie sich zur Ausführung von Arbeiten im Sinne von Artikel 400 Nr. 1 des EStGB 1992 an einen nicht in Belgien registrierten, aber in Belgien ansässigen Unternehmer oder an einen nicht in Belgien registrierten und in Belgien ansässigen Unternehmer wendeten, wobei nur die Erstgenannten bei der Bezahlung des Subunternehmers verpflichtet seien, 15 Prozent des vom Auftraggeber oder vom Unternehmer geschuldeten Betrags ohne Mehrwertsteuer einzubehalten und an die Staatskasse zu überweisen, während die Letztgenannten sich dieser Pflicht entziehen könnten aufgrund des Urteils vom 9. November 2006 (C-433/04) des Gerichtshofes der Europäischen Union, der einen Verstoss Belgiens gegen die ihm aufgrund des Prinzips des freien Dienstleistungsverkehrs obliegenden Pflichten, nunmehr verankert in den Artikeln 56 und 57 des Vertrags über die Arbeitsweise der Europäischen Union (AEUV), festgestellt habe.

Het verwijzende rechtscollege vraagt het Hof of dat artikel bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een onderscheid zou maken tussen de Belgische opdrachtgevers naargelang zij, voor de uitvoering van werken, een beroep doen op een niet in België geregistreerde, maar wel in België gevestigde dienstverrichter of op een niet in België geregistreerde en evenmin in België gevestigde dienstverrichter, waarbij de eerstgenoemden, naar luid van artikel 30bis, § 1, van de voormelde wet, hoofdelijk aansprakelijk zijn voor de sociale bijdragen, terwijl de laatstgenoemden zich daaraan zouden kunnen onttrekken op grond van het arrest van 9 november 2006 (C-433/04) dat werd gewezen door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen, dat de schending door België heeft vastgesteld van de verplichtingen waartoe het was gehouden krachtens het beginsel van het vrij verkeer van dienstverrichters dat is verankerd in de artikelen 49 en 50 van het EG-Verdrag en van toepassing is in de interne rechtsorde.
Das vorlegende Rechtsprechungsorgan fragt den Hof, ob dieser Artikel mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar sei, insofern er einen Unterschied zwischen belgischen Bauherren einführe, je nachdem, ob sie sich zur Ausführung der Arbeiten an einen nicht registrierten, aber in Belgien ansässigen Dienstleister oder an einen nicht registrierten, aber in Belgien nicht ansässigen Dienstleister wendeten, da die Erstgenannten gemäss Artikel 30bis § 1 des vorerwähnten Gesetzes gesamtschuldnerisch zur Zahlung der Sozialbeiträge verpflichtet seien, während die Letztgenannten sich dieser Pflicht entziehen könnten auf Grund des Urteils vom 9. November 2006 (C-433/04) des Gerichtshofes der Europäischen Gemeinschaften, der einen Verstoss Belgiens gegen die ihm aufgrund des Prinzips des freien Dienstleistungsverkehrs obliegenden Pflichten, verankert in den Artikeln 49 und 50 des EG-Vertrags und anwendbar in der innerstaatlichen Rechtsordnung, festgestellt habe.

De verwijzende rechter vraagt het Hof of artikel 2 van de wet van 28 juni 1966 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt door een onderscheid te maken tussen, enerzijds, werknemers die worden tewerkgesteld in België en in dienst zijn van een onderneming die geen zetel of technische bedrijfseenheid in België heeft en, anderzijds, werknemers die in België worden tewerkgesteld en in dienst zijn van een onderneming die wel over een dergelijke zetel of bedrijfseenheid beschikt, waarbij enkel de werknemers van de tweede categorie aanspraak kunnen maken op de vergoedingen waarin de wet voorziet.
Der vorlegende Richter fragt den Hof, ob Artikel 2 des Gesetzes vom 28. Juni 1966 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstosse, indem es einen Unterschied einführe zwischen einerseits Arbeitnehmern, die in Belgien beschäftigt seien und im Dienst eines Unternehmens stünden, das keinen Sitz oder keine technische Betriebseinheit in Belgien habe, und andererseits Arbeitnehmern, die in Belgien beschäftigt seien und im Dienst eines Unternehmens stünden, das wohl über einen solchen Sitz oder eine solche Betriebseinheit verfüge, wobei nur die Arbeitnehmer der letztgenannten Kategorie Anspruch auf die im Gesetz vorgesehenen Entschädigungen erheben könnten.