19. herinnert aan zijn standp
unt inzake algemene vrijstellingen voor microbedrijven van de EU-wetgeving, zoals geformuleerd in zijn bovengenoemde resolutie van 23 oktober 2012, volgens hetwelk vrijstellingen alleen mogen worden toegestaan als aan de hand van een adequate mkb-toets kan worden aangetoond dat aan de specifieke behoeften van microbedrijven niet kan worden voldaan met aangepaste oplossingen of lichtere regulering; benadrukt dat vrijstellingen voor microbedrijven vaak het risico in zich bergen dat op de mkb-sector een lappendeken van nationale wetten van toepassing kan zijn, waardoor fragmentatie in de hand wordt gewerkt en d
...[+++]e toegang voor mkb-bedrijven tot de interne markt wordt belemmerd; 19. bekräftigt den Standpu
nkt in seiner oben genannten Entschließung vom 23. Oktober 2012, wonach Kleinstunternehmen weiterhin von den EU-Rechtsvorschriftenausgenommen werden sollten, Ausnahmen jedoch nur dann gelten sollten, wenn ein ordnungsgemäß von Fall zu Fall durchgeführter KMU-Test ergeben hat, dass die speziellen Bedürfnisse von Kleinstunternehmen nicht durch angepasste Lösungen oder weniger strenge Regelungen berücksichtigt werden können; betont, dass Ausnahmen für Kleinstunternehmen oft mit dem Risiko einhergehen, dass für KMU ein Flickwerk einzelstaatlicher Gesetze gilt, das der Fragmentierung Vorschub leistet und den Zugang
...[+++] von KMU zum Binnenmarkt behindert; 
