Vertaling van "vweu geschonden doordat " (Nederlands → Duits) :

Voorts heeft het Gerecht artikel 24, lid 2, van verordening nr. 4253/88, juncto het beginsel van bevoegdheidstoedeling (artikel 5, lid 2, VEU en artikel 7 VWEU), geschonden, doordat het de Commissie ten onrechte de bevoegdheid heeft toegekend om financiële correcties door extrapolatie toe te passen (eerste onderdeel van het tweede middel).
Zweiter Rechtsmittelgrund: Das Gericht habe ferner gegen Artikel 24 Absatz 2 VO 4253/88 i.V.m. dem Grundsatz der begrenzten Einzelermächtigung (Artikel 5 Absatz 2 EUV, Artikel 7 AEUV) verstoßen, weil es der Kommission rechtsfehlerhaft die Befugnis zu Finanzkorrekturen in Form der Extrapolation zugebilligt habe (erster Teil des zweiten Rechtsmittelgrundes).

Het Gerecht heeft artikel 24, lid 2, van verordening nr. 4253/88 (1), juncto artikel 1 van verordening nr. 2988/95 (2), en het beginsel van bevoegdheidstoedeling (oud artikel 5 EG, thans artikel 5, lid 2, VEU en artikel 7 VWEU) geschonden, doordat het in het bestreden arrest ten onrechte heeft geoordeeld dat ook zuiver administratieve fouten van de nationale autoriteiten een „onregelmatigheid” vormen, die de Commissie machtigt tot een financiële correctie op grond van artikel 24, lid 2, van verordening nr. 4253/88.
Erster Rechtsmittelgrund: Das Gericht habe gegen Artikel 24 Absatz 2 VO 4253/88 (1) i.V.m. Artikel 1 VO 2988/95 (2) und den Grundsatz der begrenzten Einzelermächtigung (ex-Artikel 5 EG nunmehr: Artikel 5 Absatz 2 EUV, Artikel 7 AEUV) verstoßen, da es im angefochtenen Urteil rechtsfehlerhaft angenommen habe, dass auch reine Verwaltungsfehler der nationalen Behörden eine „Unregelmäßigkeit“ darstellten, die die Kommission zur Finanzkorrektur nach Artikel 24 Absatz 2 VO 4253/88 berechtige.

In de eerste plaats heeft het Gerecht in de punten 52 tot en met 58 van het bestreden arrest artikel 107, lid 1, VWEU geschonden door te oordelen dat de litigieuze regeling geen voordeel opleverde voor overheidscasino’s doordat zij een lagere heffing per bezoeker betalen, aangezien de gestorte bedragen overeenkwamen met 80 % van de prijs per toegangsbewijs voor zowel overheidscasino’s als particuliere casino’s.
Erstens habe das Gericht in den Rn. 52 bis 58 des angefochtenen Urteils gegen Art. 107 Abs. 1 AEUV verstoßen, als es festgestellt habe, dass den öffentlichen Spielbanken durch die Erhebung eines geringeren Eintrittspreises pro Kunden auf der Grundlage der fraglichen Maßnahme kein Vorteil eingeräumt worden sei, da die gezahlten Beträge 80 % der Preise für Eintrittskarten ausmachten, die von den privaten und öffentlichen Spielbanken eingenommen worden seien.

Verzoekster voert in dit verband aan dat de Commissie artikel 108, lid 1, VWEU en het rechtszekerheidsbeginsel heeft geschonden, doordat zij de procedure voor nieuwe steun op grond van artikel 4, lid 4, van verordening nr. 659/1999 heeft ingeleid in plaats van de procedure voor bestaande steun op grond van artikel 17 e.v. van verordening nr. 659/1999, om haar voorlopige oordeel dat de EEG een steunmaatregel vormde te toetsen.
Die Klägerin macht an dieser Stelle geltend, dass die Kommission Art. 108 Abs. 1 AEUV und den Grundsatz der Rechtssicherheit missachtet habe, indem sie das Verfahren für neue Beihilfen gemäß Art. 4 Abs. 4 der Verordnung Nr. 659/1999 anstatt des Verfahrens für bestehende Beihilfen gemäß den Art. 17 ff. der Verordnung Nr. 659/1999 angewandt habe, um ihre vorläufige Einschätzung des EEG als Beihilfe zu überprüfen.

Subsidiair stelt verzoekster dat het rechtszekerheids- en het vertrouwensbeginsel alsook de artikelen 107, 108 en 206 VWEU zijn geschonden doordat de begunstigden en de terug te vorderen bedragen niet correct zijn vastgesteld, en dat inbreuk is gemaakt op artikel 108, lid 3, VWEU, artikel 19 van verordening nr. 659/1999, artikel 3, lid 6, van het Verdrag betreffende de Europese Unie en de artikelen 16 en 17 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, voor zover de contractuele bedingen volgens welke de investeerders de bedragen die zij aan de Spaanse autoriteiten hebben moeten terugbetalen, kunnen verhalen op derden, bij artikel 4, lid 1, van het besluit nietig zijn verklaard.
Hilfsweise macht die Klägerin einen Verstoß gegen die Grundsätze der Rechtssicherheit und des berechtigten Vertrauens sowie gegen die Art. 107, 108 und 206 AEUV geltend, weil die Begünstigten und die zurückzufordernden Beträge fehlerhaft bestimmt worden seien. Außerdem seien Art. 108 Abs. 3 AEUV, Art. 19 der Verordnung Nr. 659/1999, Art. 3 Abs. 6 des Vertrags über die Europäische Union und die Art. 16 und 17 der Charta der Grundrechte der Europäischen Union verletzt, weil in Art. 4 Abs. 1 des Beschlusses diejenigen Vertragsbestimmungen verboten oder für nichtig erklärt worden seien, wonach die Investoren für die Beträge, die sie den spanischen Behörden zurückzahlen müssten, Dritte in Regress nehmen konnten.