Vertaling van "wanbedrijf veroordeelde " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

wanbedrijf
Vergehen

veroordeelde
Verurteilter

ter beschikking gestelde veroordeelde
überantworteter Verurteilter

vroeger zwaar veroordeelde
Vorbestrafter

op heterdaad ontdekt wanbedrijf
auf frischer Tat entdecktes Vergehen

Europees register van verdwenen kinderen en van veroordeelde daders
europäische Datei der vermißten Kinder sowie verurteilter Entführer

veroordeeld bij verstek
in Abwesenheit verurteilt

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Artikel 21 van de voormelde wet van 1 juli 1964 bepaalt : « De wegens misdaad of wanbedrijf veroordeelde personen die, tijdens hun hechtenis, in staat van krankzinnigheid of in een ernstige staat van geestesstoornis of van zwakzinnigheid worden bevonden, die hen ongeschikt maakt tot het controleren van hun daden, kunnen geïnterneerd worden krachtens een beslissing van de minister van Justitie, genomen op eensluidend advies van de commissie tot bescherming van de maatschappij.
Artikel 21 des vorerwähnten Gesetzes vom 1. Juli 1964 bestimmt: « Die wegen Verbrechen oder Vergehen verurteilten Personen, bei denen während der Haft Geistesstörung oder Geistesschwäche festgestellt wird, sodass sie unfähig sind, die Kontrolle ihrer Handlungen zu bewahren, können interniert werden aufgrund einer Entscheidung des Ministers der Justiz, die auf eine gleich lautende Stellungnahme der Gesellschaftsschutzkommission hin getroffen wird.

Tevens zou er sprake zijn van een ongelijkheid van behandeling tussen verdachten van een gecorrectionaliseerde misdaad en verdachten van een gecontraventionaliseerd wanbedrijf, aangezien de beklaagde voor de politierechtbank tot niet meer dan zeven dagen gevangenisstraf kan worden veroordeeld, terwijl de correctionele rechtbank gevangenisstraffen kan uitspreken die de vijf jaar ver te boven gaan.
Es sei auch die Rede von einer Behandlungsungleichheit zwischen Personen, die eines korrektionalisierten Verbrechens verdächtigt würden, und Personen, die eines kontraventionalisierten Vergehens verdächtigt würden, da der Angeklagte vor dem Polizeigericht zu einer Gefängnisstrafe von höchstens sieben Tagen verurteilt werden könne, während das Korrektionalgericht Gefängnisstrafen aussprechen könne, die weit über fünf Jahre hinausgingen.

Artikel 56, tweede lid, van het Strafwetboek bepaalt dat de correctionele rechtbank een zwaardere straf kan uitspreken wanneer zij vaststelt dat de veroordeelde zich in staat van wettelijke herhaling bevindt doordat hij een nieuw wanbedrijf heeft gepleegd voordat vijf jaren zijn verlopen sinds hij een gevangenisstraf van ten minste één jaar heeft ondergaan of sinds die straf verjaard is.
Artikel 56 Absatz 2 des Strafgesetzbuches bestimmt, dass das Korrektionalgericht eine schwerere Strafe verhängen kann, wenn es feststellt, dass der Verurteilte sich im Zustand des gesetzlichen Rückfalls befindet, weil er ein neues Vergehen begangen hat, bevor fünf Jahre abgelaufen sind, seit ihm eine Gefängnisstrafe von mindestens einem Jahr auferlegt wurde oder seit diese Strafe verjährt ist.

« Schendt artikel 25, § 2, b), van de wet van 17 mei 2006 betreffende de externe rechtspositie van de veroordeelden tot een vrijheidsstraf en de aan het slachtoffer toegekende rechten in het raam van de strafuitvoeringsmodaliteiten, in samenhang gelezen met de artikelen 25, 56, tweede en derde lid, en 80 van het Strafwetboek en met artikel 2 van de wet van 4 oktober 1867 op de verzachtende omstandigheden, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het tot gevolg heeft dat een persoon die door een correctioneel rechtscollege is veroordeeld tot een gevangenisstraf wegens een in staat van wettelijke herhaling gepleegde, gecorrectionaliseerde misdaad die, vóór de correctionalisering ervan, strafbaar was met opsluiting van twintig tot dertig jaar, aanspraak kan maken op een voorwaardelijke invrijheidstelling nadat hij een derde van zijn straf heeft ondergaan, terwijl een persoon die, in staat van wettelijke herhaling, door een correctioneel rechtscollege is veroordeeld tot een gevangenisstraf wegens een andere gecorrectionaliseerde misdaad of een wanbedrijf, pas op een voorwaardelijke invrijheidstelling aanspraak kan maken na twee derde van zijn straf te hebben ondergaan ?
« Verstößt Artikel 25 § 2 Buchstabe b) des Gesetzes vom 17. Mai 2006 über die externe Rechtsstellung der zu einer Freiheitsstrafe verurteilten Personen und die dem Opfer im Rahmen der Strafvollstreckungsmodalitäten zuerkannten Rechte, in Verbindung mit den Artikeln 25, 56 Absätze 2 und 3 und 80 des Strafgesetzbuches und Artikel 2 des Gesetzes vom 4. Oktober 1867 über die mildernden Umstände, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern er zur Folge hat, dass eine Person, die durch ein Korrektionalgericht wegen eines im Zustand des gesetzlichen Rückfalls begangenen, korrektionalisierten Verbrechens, das vor der Korrektionalierung mit einer Zuchthausstrafe von zwanzig bis zu dreißig Jahren geahndet wurde, zu einer Gefängnisstrafe verurteilt wird, nach Verbüßung von einem Drittel ihrer Strafe eine bedingte Freilassung beanspruchen kann, während eine Person, die im Zustand des gesetzlichen Rückfalls durch ein Korrektionalgericht wegen eines anderen korrektionalisierten Verbrechens oder eines Vergehens zu einer Gefängnisstrafe verurteilt wird, erst nach Verbüßung von zwei Dritteln ihrer Strafe eine bedingte Freilassung beanspruchen kann?

De bijzondere verbeurdverklaring van een zaak die gediend heeft om een misdaad of een wanbedrijf te plegen, en waarvan de veroordeelde eigenaar is, uitgesproken met toepassing van artikel 43, eerste lid, van het Strafwetboek, is op zich niet onbestaanbaar met het recht op het ongestoord genot van eigendom, dat is gewaarborgd bij artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens.
Die Sondereinziehung einer Sache, die zur Begehung eines Verbrechens oder Vergehens gedient hat und deren Eigentümer der Verurteilte ist, ausgesprochen in Anwendung von Artikel 43 Absatz 1 des Strafgesetzbuches, ist an sich nicht unvereinbar mit dem Recht auf Achtung des Eigentums, das durch Artikel 1 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention gewährleistet wird.

Wat het derde middel in de zaak nr. 6138 betreft, dient allereerst te worden vastgesteld dat tussen de daarin vermelde categorieën van personen objectieve verschillen bestaan : een gedetineerde is veroordeeld tot een straf na het plegen van een misdrijf, terwijl een geïnterneerde wordt geïnterneerd op basis van een rechterlijke beslissing die steunt op de omstandigheid dat hij een als misdaad of wanbedrijf omschreven feit heeft gepleegd, dat hij lijdt aan een welbepaalde geestesstoornis, en dat hij wegens die geestesstoornis een gevaar vormt voor de maatschappij (artikel 9 van de Interneringswet 2014).
In Bezug auf den dritten Klagegrund in der Rechtssache Nr. 6138 ist zunächst festzustellen, dass zwischen den darin angeführten Kategorien von Personen objektive Unterschiede bestehen; ein Inhaftierter wurde nach dem Begehen eines Delikts zu einer Strafe verurteilt, während ein Internierter auf der Grundlage einer gerichtlichen Entscheidung interniert wird, die auf dem Umstand beruht, dass er eine als Verbrechen oder Vergehen qualifizierte Tat begangen hat, dass er an einer bestimmten Geistesstörung leidet und dass er wegen dieser Geistesstörung eine Gefahr für die Gesellschaft darstellt (Artikel 9 des Internierungsgesetzes 2014).

« Hij die, na tot een criminele straf te zijn veroordeeld, een wanbedrijf pleegt, kan worden veroordeeld tot het dubbele van het maximum van de straf, bij de wet op het wanbedrijf gesteld.
« Wer nach einer Verurteilung zu einer Kriminalstrafe ein Vergehen begeht, kann mit dem Doppelten der für das Vergehen angedrohten Höchststrafe bestraft werden.

« De wegens misdaad of wanbedrijf veroordeelde personen die, tijdens hun hechtenis, in staat van krankzinnigheid of in een ernstige staat van geestesstoornis of van zwakzinnigheid worden bevonden, die hen ongeschikt maakt tot het controleren van hun daden, kunnen geïnterneerd worden krachtens een beslissing van de minister van Justitie, genomen op eensluidend advies van de commissie tot bescherming van de maatschappij.
« Die wegen Verbrechen oder Vergehen verurteilten Personen, bei denen während der Haft Geistesstörung oder Geistesschwäche festgestellt wird, so dass sie unfähig sind, die Kontrolle über ihre Taten zu bewahren, können interniert werden aufgrund einer Entscheidung des Ministers der Justiz, die auf eine gleich lautende Stellungnahme der Gesellschaftsschutzkommission hin getroffen wird.

2° zij die tot een correctionele hoofdgevangenisstraf van ten minste drie maanden uit hoofde van een opzettelijk wanbedrijf of tot een militaire gevangenisstraf van ten minste drie maanden zijn veroordeeld.
2° wer zu einer korrektionalen Hauptgefängnisstrafe von mindestens drei Monaten wegen eines vorsätzlichen Vergehens oder zu einer Militärgefängnisstrafe von mindestens drei Monaten verurteilt wurde.

Als de beklaagde tegelijk een wanbedrijf heeft gepleegd dat strafbaar is gesteld bij de artikelen 418 tot 420 van het Strafwetboek, alsmede een of meer inbreuken op de wegverkeerswetgeving die bestraft worden met een lichtere straf, in welk geval hij enkel de straf krijgt opgelegd waarin is voorzien bij de artikelen 418 tot 420, zal zijn werkgever niet burgerrechtelijk aansprakelijk zijn voor de geldboete waartoe zijn aangestelde is veroordeeld.
Wenn der Angeschuldigte eine Straftat begangen hat, die in den Artikeln 418 bis 420 des Strafgesetzbuches mit Strafe belegt ist, und sich auch eines oder mehrerer Verstösse gegen die Strassenverkehrsgesetzgebung, die mit einer leichteren Strafe belegt sind, schuldig gemacht hat, so dass nur die in den Artikeln 418 bis 420 vorgesehene Strafe über ihn verhängt wird, wird sein Arbeitgeber nicht zivilrechtlich haftbar sein für die Geldbusse, zu der sein Angestellter verurteilt worden ist.