Vertaling van "weerlegbaar vermoeden geldt volgens hetwelk " (Nederlands → Duits) :

Verzoeker baseert zich verder op rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens over de uitlegging van artikel 6 EVRM, volgens hetwelk rechtzoekenden voor terechtzittingen moeten worden opgeroepen op een zodanige manier dat zij niet alleen op de hoogte worden gebracht van de datum en de plaats van de zitting, maar ook genoeg tijd hebben om hun zaak voor te bereiden en de terechtzitting bij te wonen, en dat een formele verzending van een notificatiebrief zonder redelijk vertrouwen dat deze verzoeker tijdig bereikt, niet als een correcte notificatie kan worden beschouwd Daarnaast verwijst verzoeker naar het arrest Kapetanios e.a.tegenGriekenland, waaruit blijkt dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft geoordeeld dat de beslissing tot het opleggen van administratieve geldboetes aan van smokkel beschuldigde justitiabelen die zijn vrijgesproken van een strafbaar feit, een schending van artikel 6, lid 2, EVRM inzake het vermoeden van onschuld en van artikel 4 van Protocol nr. 7 inzake het recht op niet tweemaal te worden berecht of gestraft, oplevert.
Der Kläger stützt sich auch auf die Rechtsprechung des Europäischen Gerichtshofs für Menschenrechte zur Auslegung von Art. 6 EMRK, in der festgestellt worden sei, dass die Prozessparteien so zu einer Gerichtsverhandlung zu laden seien, dass sie nicht nur über den Zeitpunkt und den Ort der Verhandlung Bescheid wüssten, sondern auch genügend Zeit hätten, um das Verfahren vorzubereiten und an der Gerichtsverhandlung teilzunehmen, und dass die förmliche Versendung von Benachrichtigungsschreiben, ohne dass die berechtigte Aussicht bestehe, dass sie den Kläger rechtzeitig erreichten, nicht als eine ordnungsgemäße Zustellung angesehen werden könne. Des Weiteren verweist der Kläger auf das Urteil in Kapetanios u. a./Griechenland, in dem der Europäische Gerichtshof für Menschenrechte festgestellt hat, dass die Verhängung von Geldbußen gegen Personen, die des Schmuggels angeklagt gewesen seien, aber von einer Straftat freigesprochen worden seien, ein Verstoß gegen Art. 6 Abs. 2 EMRK über die Unschuldsvermutung und gegen Art. 4 des Protokolls Nr. 7 über das Recht, wegen derselben Straftat nicht zweimal strafrechtlich verfolgt oder bestraft zu werden, darstelle.

2. « Schendt het artikel 8, § 1 Arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie vervat in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat het geen weerlegbaar vermoeden (dus behoudens tegenbewijs) van ongeval op de weg naar en van het werk bepaalt (meer bepaald, dat een ongeval op de weg naar en van het werk, behoudens tegenbewijs, geacht wordt als overkomen door het feit van de uitvoering van de overeenkomst) en doordat op de getroffene of (bij een dodelijk ongeval) zijn rechthebbenden de last rust het bewijs te leveren van de reden die een gebeurlijk oponthoud (of een dito omweg) verantwoordt, terwijl voor het wettelijk begrip arbeidsongeval sensu stricto (dus in de strikte betekenis van het woord) wel een weerlegbaar vermoeden geldt volgens hetwelk het ongeval overkomen tijdens de uitvoering van de overeenkomst, behoudens tegenbewijs, geacht wordt als overkomen door het feit van de uitvoering van die overeenkomst (cf. artikel 7, tweede lid, Arbeidsongevallenwet) ?
2. « Verstösst Artikel 8 § 1 des Gesetzes vom 10. April 1971 über die Arbeitsunfälle gegen die in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Grundsätze der Gleichheit und Nichtdiskriminierung, indem er keine widerlegbare Vermutung - also bis zum Beweis des Gegenteils - eines Wegeunfalls vorsieht - insbesondere, dass bis zum Beweis des Gegenteils vorausgesetzt wird, dass ein Wegeunfall durch die Ausführung des Vertrags bedingt ist - und indem es dem Unfallopfer beziehungsweise - bei einem tödlichen Unfall - seinen Berechtigten obliegt, den Beweis für die Gründe eines etwaigen Aufenthaltes oder eines etwaigen Umweges zu erbringen, während beim gesetzlichen Begriff des Arbeitsunfalls sensu stricto - also im engen Sinne des Wortes - wohl eine widerlegbare Vermutung gilt, der zufolge bis zum Beweis des Gegenteils vorausgesetzt wird, dass der Unfall, der sich während der Ausführung des Vertrags ereignet, durch die Ausführung dieses Vertrags bedingt ist (siehe Artikel 7 Absatz 2 des Gesetzes über die Arbeitsunfälle)?

In een eerste onderdeel voeren de verzoekende partijen aan dat de bestreden bepaling een discriminatie creëert onder asielzoekers naargelang het land waarvan zij afkomstig zijn al dan niet een veilig land van herkomst is, in de zin van de bestreden bepaling : in het eerste geval doet deze op hen een vermoeden wegen volgens hetwelk zij geen gegronde vrees hebben voor vervolging in de zin van het Internationaal Verdrag betreffende de status van vluchtelingen ondertekend te Genève op 28 juli 1951, noch om ernstige schade te lijden, zoals bedoeld in de artikelen 48/3 en 48/4 van de wet van 15 december 1980; dat vermoeden leidt tot een verzwaring van de bewijslast, die niet aan de andere asielzoekers wordt opgelegd.
In einem ersten Teil führen die klagenden Parteien an, die angefochtene Bestimmung führe eine Diskriminierung zwischen Asylsuchenden ein, je nachdem, ob ihr Herkunftsland ein sicheres Herkunftsland im Sinne der angefochtenen Bestimmung sei oder nicht; im ersteren Fall schaffe diese eine Vermutung, wonach sie keine begründete Befürchtung hätten, verfolgt zu werden im Sinne des am 28. Juli 1951 in Genf unterschriebenen Internationalen Abkommens über die Rechtsstellung der Flüchtlinge, oder ernsthafte Schäden zu erleiden wie diejenigen im Sinne der Artikel 48/3 und 48/4 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980; diese Vermutung führe zu einer Erschwerung der Beweislast, die den anderen Asylsuchenden nicht auferlegt werde.

Het bij artikel 67bis van de gecoördineerde wetten betreffende de politie over het wegverkeer ingevoerde vermoeden van schuld wijkt af van het beginsel volgens hetwelk de bewijslast op de vervolgende partij weegt.
Die durch Artikel 67bis der koordinierten Gesetze über die Straßenverkehrspolizei eingeführte Schuldvermutung weicht von dem Prinzip ab, wonach die Beweislast der verfolgenden Partei obliegt.

2. « Schendt het artikel 8, § 1, Arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie vervat in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat het geen weerlegbaar vermoeden (dus behoudens tegenbewijs) van ongeval op de weg naar en van het werk bepaalt (meer bepaald, dat een ongeval op de weg naar en van het werk, behoudens tegenbewijs, geacht wordt als overkomen door het feit van de uitvoering van de overeenkomst) en doordat op de getroffene of (bij een dodelijk ongeval) zijn rechthebbenden de last rust het bewijs te leveren van de reden die een gebeurlijk oponthoud (of een dito omweg) verantwoordt, terwijl voor het wettelijk begrip arbeidsongeval sensu stricto (dus in de strikte betekenis van het woord) wel een weerlegbaar vermoeden geldt volgens hetwelk het ongeval overkomen tijdens de uitvoering van de overeenkomst, behoudens tegenbewijs, geacht wordt als overkomen door het feit van de uitvoering van die overeenkomst (cf. artikel 7, tweede lid, Arbeidsongevallenwet) ?
2. « Verstösst Artikel 8 § 1 des Gesetzes vom 10. April 1971 über die Arbeitsunfälle gegen die in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Grundsätze der Gleichheit und Nichtdiskriminierung, indem er keine widerlegbare Vermutung - also bis zum Beweis des Gegenteils - eines Wegeunfalls vorsieht - insbesondere, dass bis zum Beweis des Gegenteils vorausgesetzt wird, dass ein Wegeunfall durch die Ausführung des Vertrags bedingt ist - und indem es dem Unfallopfer beziehungsweise - bei einem tödlichen Unfall - seinen Berechtigten obliegt, den Beweis für die Gründe eines etwaigen Aufenthaltes oder eines etwaigen Umweges zu erbringen, während beim gesetzlichen Begriff des Arbeitsunfalls sensu stricto - also im engen Sinne des Wortes - wohl eine widerlegbare Vermutung gilt, der zufolge bis zum Beweis des Gegenteils vorausgesetzt wird, dass der Unfall, der sich während der Ausführung des Vertrags ereignet, durch die Ausführung dieses Vertrags bedingt ist (siehe Artikel 7 Absatz 2 des Gesetzes über die Arbeitsunfälle)?

12. ziet de observatieprogramma's als een volgende stap naar de oprichting van een volledig preventieve staat, waarbij het gevestigde paradigma van strafrecht in democratische samenlevingen, volgens hetwelk elke ingreep in de grondrechten van verdachten door een rechter of officier van justitie op basis van een redelijke verdenking en in overeenstemming met het toepasselijke recht moet zijn goedgekeurd, verandert en in plaats daarvan een combinatie van wetshandhavings- en inlichtingenactiviteiten met vervaagde en afgezwakte juridische waarborgen wordt bevorderd, die vaak niet in lijn is met democratische controles en evenwichten en de grondrechten, met name het vermoeden van onschuld; herinnert in dit opzicht aan het besluit van het Duits federaal Constitutioneel Hof over het verbod op het gebruik van preventieve registervergelijking („präventive Rasterfahndung’) tenzij er een bewijs is voor concreet gevaar voor andere hoogwaardige wettelijk beschermde rechten, waarbij een algemene dreigingssituatie of internationale spanningen niet voldoende zijn om dergelijke maatregelen te rechtvaardigen;
12. erachtet die Überwachungsprogramme als weiteren Schritt hin zur Einrichtung eines echten Präventionsstaats, in dem ein Paradigmenwechsel des in demokratischen Gesellschaften etablierten Strafrechts erfolgt, demzufolge jeder Eingriff in die Grundrechte eines Verdächtigen von einem Richter oder Staatsanwalt auf der Grundlage eines begründeten Verdachts genehmigt und gesetzlich geregelt werden muss, und stattdessen eine Mischung aus Strafverfolgungs- und Geheimdienstaktivitäten propagiert wird, die unklaren und verwässerten rechtlichen Bestimmungen unterliegen und oftmals nicht mit den demokratischen Kontrollmechanismen und den Grundrechten, insbesondere der Unschuldsvermutung, vereinbar sind; verweist in diesem Zusammenhang auf die Entscheidung des Bundesverfassungsgerichts , nach der eine präventive Rasterfahndung nur dann zulässig ist, wenn nachweislich eine konkrete Gefahr für andere hochrangige Rechtsgüter vorliegt, weshalb eine allgemeine Bedrohungslage oder außenpolitische Spannungslagen nicht ausreichen, um derartige Maßnahmen zu rechtfertigen;

12. ziet de observatieprogramma's als een volgende stap naar de oprichting van een volledig preventieve staat, waarbij het gevestigde paradigma van strafrecht in democratische samenlevingen, volgens hetwelk elke ingreep in de grondrechten van verdachten door een rechter of officier van justitie op basis van een redelijke verdenking en in overeenstemming met het toepasselijke recht moet zijn goedgekeurd, verandert en in plaats daarvan een combinatie van wetshandhavings- en inlichtingenactiviteiten met vervaagde en afgezwakte juridische waarborgen wordt bevorderd, die vaak niet in lijn is met democratische controles en evenwichten en de grondrechten, met name het vermoeden van onschuld; herinnert in dit opzicht aan het besluit van het Duits federaal Constitutioneel Hof over het verbod op het gebruik van preventieve registervergelijking (‘präventive Rasterfahndung’) tenzij er een bewijs is voor concreet gevaar voor andere hoogwaardige wettelijk beschermde rechten, waarbij een algemene dreigingssituatie of internationale spanningen niet voldoende zijn om dergelijke maatregelen te rechtvaardigen;
12. erachtet die Überwachungsprogramme als weiteren Schritt hin zur Einrichtung eines echten Präventionsstaats, in dem ein Paradigmenwechsel des in demokratischen Gesellschaften etablierten Strafrechts erfolgt, demzufolge jeder Eingriff in die Grundrechte eines Verdächtigen von einem Richter oder Staatsanwalt auf der Grundlage eines begründeten Verdachts genehmigt und gesetzlich geregelt werden muss, und stattdessen eine Mischung aus Strafverfolgungs- und Geheimdienstaktivitäten propagiert wird, die unklaren und verwässerten rechtlichen Bestimmungen unterliegen und oftmals nicht mit den demokratischen Kontrollmechanismen und den Grundrechten, insbesondere der Unschuldsvermutung, vereinbar sind; verweist in diesem Zusammenhang auf die Entscheidung des Bundesverfassungsgerichts, nach der eine präventive Rasterfahndung nur dann zulässig ist, wenn nachweislich eine konkrete Gefahr für andere hochrangige Rechtsgüter vorliegt, weshalb eine allgemeine Bedrohungslage oder außenpolitische Spannungslagen nicht ausreichen, um derartige Maßnahmen zu rechtfertigen;

20) „originele voertuigdelen of uitrustingsstukken”: voertuigdelen of uitrustingsstukken die worden geproduceerd volgens specificaties en productienormen die de voertuigfabrikant heeft verstrekt voor de productie van voertuigdelen of uitrustingsstukken die bestemd zijn voor de montage van het betrokken motorvoertuig; dit is met inbegrip van voertuigdelen en uitrustingsstukken die in dezelfde productielijn als de betrokken voertuigdelen of uitrustingsstukken geproduceerd zijn; er is een weerlegbaar vermoeden dat voertuigdelen of uitrustingsstukken originele voertuigdelen of uitrustingsstukken zijn indien de fabrikant certificeert dat zij van gelijke kwaliteit zijn als de voertuigdelen die voor de montage van het betrokken motorvoertuig zijn gebruikt en dat zij volgens de specificaties en productienormen van de fabrikant van het voertuig zijn vervaardigd.
„Originalteil oder -ausrüstung“ ein Teil oder eine Ausrüstung, das/die nach den Spezifikationen und Produktionsnormen gefertigt wird, die der Fahrzeughersteller für die Fertigung von Teilen oder Ausrüstungen für den Bau des betreffenden Fahrzeugs vorschreibt; hierzu gehören Teile oder Ausrüstungen, die auf derselben Fertigungsstraße gefertigt wurden wie die Teile oder Ausrüstungen für den Bau des Fahrzeugs; bis zum Nachweis des Gegenteils ist davon auszugehen, dass Teile oder Ausrüstungen Originalteile oder -ausrüstungen sind, wenn der Hersteller bescheinigt, dass die Teile oder Ausrüstungen die gleiche Qualität aufweisen wie die für den Bau des betreffenden Fahrzeugs verwendeten Bauteile und nach den Spezifikationen und Produktionsnormen des Fahrzeugherstellers gefertigt wurden.

De verwijzende rechter ondervraagt het Hof over de bestaanbaarheid met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie, van artikel 8, § 1, van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971, doordat die bepaling niet voorziet in een weerlegbaar vermoeden dat een arbeidswegongeval wordt geacht als overkomen door het feit van de uitvoering van de arbeidsovereenkomst en doordat het slachtoffer of zijn rechthebbenden het bewijs moeten leveren van de reden die een eventueel oponthoud (of een eventuele omweg) verantwoordt, terwijl voor een arbeidsongeval sensu stricto wel zulk een weerlegbaar vermoeden geldt.
Der vorlegende Richter fragt den Hof, ob Artikel 8 § 1 des Gesetzes vom 10. April 1971 über die Arbeitsunfälle mit dem Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung vereinbar sei, indem diese Bestimmung keine widerlegbare Vermutung vorsehe, wonach davon ausgegangen werde, dass ein Wegeunfall sich durch die Tatsache der Ausführung des Arbeitsvertrags ereignet habe, und indem das Opfer oder seine Berechtigten den Grund zur Rechtfertigung eines etwaigen Aufenthaltes (oder eines etwaigen Umwegs) nachweisen müssten, während für einen Arbeitsunfall sensu stricto eine solche widerlegbare Vermutung hingegen gelte.

De omstandigheid dat het slachtoffer of zijn rechthebbenden, enkel wanneer het om een arbeidswegongeval gaat, de reden van een eventueel oponthoud of een eventuele omweg moeten verantwoorden, terwijl voor een arbeidsongeval sensu stricto het weerlegbaar vermoeden geldt, waarin artikel 7, tweede lid, voorziet, kan niet tot een andere conclusie leiden.
Der Umstand, dass das Opfer oder seine Berechtigten nur dann, wenn es sich um einen Wegeunfall handelt, den Grund eines etwaigen Aufenthaltes oder eines etwaigen Umweges rechtfertigen müssen, während für einen Arbeitsunfall sensu stricto die in Artikel 7 Absatz 2 vorgesehene widerlegbare Vermutung gilt, kann nicht zu einer anderen Schlussfolgerung führen.