Vertaling van "weliswaar een verzekering hadden afgesloten " (Nederlands → Duits) :

Artikel 3, lid 1, van richtlijn 72/166/EEG van de Raad van 24 april 1972 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en de controle op de verzekering tegen deze aansprakelijkheid, zoals gewijzigd bij richtlijn 2005/14/EG van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2005, gelezen in het licht van artikel 1, lid 4, van de Tweede richtlijn (84/5/EEG) van de Raad van 30 december 1983 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven, zoals gewijzigd bij richtlijn 2005/14, moet aldus worden uitgelegd dat tot de verplichtingen die de lidstaten krachtens deze bepaling hebben, niet de verplichting behoort om een orgaan in te stellen dat de schadeloosstelling van slachtoffers van verkeersongevallen waarborgt wanneer de voor de schade verantwoordelijke personen weliswaar een verzekering hadden afgesloten tegen hun wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kon geven, maar de verzekeraar insolvent is geworden.
Art. 3 Abs. 1 der Richtlinie 72/166/EWG des Rates vom 24. April 1972 betreffend die Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten bezüglich der Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung und der Kontrolle der entsprechenden Versicherungspflicht in der durch die Richtlinie 2005/14/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 11. Mai 2005 geänderten Fassung in Verbindung mit Art. 1 Abs. 4 der Richtlinie 84/5/EWG des Rates vom 30. Dezember 1983 betreffend die Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten bezüglich der Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung in der durch die Richtlinie 2005/14 geänderten Fassung ist dahin auszulegen, dass zu den Pflichten, die den Mitgliedstaaten durch diese Bestimmung auferlegt werden, nicht die Pflicht gehört, eine Stelle einzurichten, die eine Entschädigung der Opfer von Verkehrsunfällen in Fällen sicherstellt, in denen die für die Schäden verantwortlichen Personen eine Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung abgeschlossen hatten, der Versicherer aber zahlungsunfähig geworden ist.

Het is weliswaar logisch, met betrekking tot de eerste vraag, dat het kapitaal van een klassieke levensverzekering, die zich ertoe beperkt een kapitaal te waarborgen op het tijdstip van overlijden van de aangeduide persoon, eigen is, aangezien die verzekering is afgesloten met het oog op de toekomstige ontbinding van de gemeenschap door het overlijden, maar de gemengde levensverzekering, die wordt afgesloten om tot waarborg te dienen voor gemeenschappelijke leningen, brengt, na de terugbetaling van die leningen, daarentegen de opeisbaarheid ten voordele van de inschrijver op het overeengekomen kapitaal met zich mee, en dit terwijl het huwelijk blijft voortbestaan; het voordeel van dat kapitaal beïnvloedt rechtstreeks het levenspeil van het echtpaar dat gevormd wordt door de inschrijver-begunstigde en diens echtgenoot, namelijk de aard en de omvang van de schulden die zijn aangegaan ten behoeve van de huishouding, allemaal zaken die rechtstreeks de gemeenschap aanbelangen, vermits dergelijke schulden deel uitmaken van het passief van het gemeenschappelijk vermogen (artikel 1408 van het Burgerlijk Wetboek); het kapitaal zou dus logischerwijze gemeenschappelijk moeten zijn.
Bezüglich der ersten Frage sei es zwar logisch, dass das Kapital einer klassischen Lebensversicherung, die sich auf die Gewährleistung eines Kapitals zum Zeitpunkt des Ablebens der bezeichneten Person beschränke, eigen sei, da diese Versicherung mit Blick auf die künftige Auflösung der Gemeinschaft durch den Tod abgeschlossen worden sei, aber die gemischte Lebensversicherung, die als Bürgschaft gemeinschaftlicher Darlehen abgeschlossen worden sei, ziehe hingegen nach der Rückzahlung dieser Darlehen die Einforderungsmöglichkeit des vereinbarten Kapitals zugunsten des Versicherungsnehmers nach sich, und zwar trotz fortbestehender Ehe; der Vorteil dieses Kapitals beeinflusse direkt den Lebensstandard des Ehepaares - des begünstigten Versicherungsnehmers und dessen Ehepartners also -, nämlich die Art und den Umfang der von ihnen für den Haushalt eingegangenen Schulden, was alles direkt die Gemeinschaft betreffe, da solche Schulden Teil des passiven gemeinschaftlichen Vermögens seien (Artikel 1408 des Zivilgesetzbuches); das Kapital müsste somit logischerweise gemeinschaftlich sein.

Er kan weliswaar worden aangenomen dat het eigen karakter van een zogeheten « klassieke » levensverzekering (waarop een echtgenoot heeft ingeschreven ten voordele van de andere echtgenoot en waarvan de premies door de gemeenschap werden betaald) ten aanzien van de begunstigde verantwoord is door de klaarblijkelijke bedoeling van een echtgenoot de andere echtgenoot te begunstigen; maar men moet ervan uitgaan, zoals De Page en Laloux dat hebben gedaan, dat de verzekering die door een echtgenoot voor zichzelf is afgesloten en met gemeenschappelijke gelden is verworven, in de gemeenschap valt, al was het maar omdat die verzekering, die in de loop van het huwelijk door één van de echtgenoten te zijnen gunste is afgesloten, een roerende schuldvordering doet ontstaan, die krachtens artikel 1401, 1°, van het Burgerlijk Wetboek in de gemeenschap valt, ongeacht de datum van het vervallen ervan.
Es könne zwar angenommen werden, dass der eigene Charakter einer sog. « klassischen » Lebensversicherung (die ein Ehepartner zugunsten des anderen Ehepartners abgeschlossen habe und deren Prämien von der Gemeinschaft gezahlt würden) hinsichtlich des Begünstigten gerechtfertigt sei aufgrund der deutlichen Absicht eines Ehepartners, den anderen Ehepartner zu begünstigen; man müsse aber davon ausgehen, wie De Page und Laloux es getan hätten, dass die Versicherung, die ein Ehepartner für sich selbst abgeschlossen habe und mit gemeinschaftlichen Mitteln erworben sei, der Gemeinschaft zufalle, und sei es auch nur, weil diese Versicherung, die im Laufe der Ehe durch einen Ehepartner zu eigenen Gunsten abgeschlossen worden sei, eine bewegliche Schuldforderung entstehen lasse, die kraft Artikel 1401 Nr. 1 des Zivilgesetzbuches der Gemeinschaft zufalle, ungeachtet ihres Fälligkeitsdatums.