Traduction de «werk dat hij hier laat » (Néerlandais → Allemand) :

Wij hebben met grote waardering gesproken over de resultaten van zijn werk toen hij hier te gast was in het Europees Parlement.
Wir sprachen, als er hier im Europäischen Parlament zu Gast war, mit großer Zustimmung von den Auswirkungen seiner Arbeit.

- (ES) Mevrouw de Voorzitter, staat u mij toe dat ik allereerst Enrique Barón bedank voor al zijn inspanningen voor Europa en al het werk dat hij hier heeft verricht.
- (ES) Frau Präsidentin, erlauben Sie mir, dass ich zu allererst Herrn Enrique Barón für seine Karriere in Europa und für alles, was er für dieses Parlament getan hat, danke.

Dan het verslag over de richtsnoeren voor de uitgaven van de andere instellingen dat de heer Dombrovskis ons vandaag voorlegt. Allereerst zou ik de rapporteur willen bedanken voor het uitstekende werk dat hij hier laat zien en voor zijn hoge werktempo, dat ertoe geleid heeft dat wij nu al, in de zitting van maart, over deze richtsnoeren kunnen discussiëren en stemmen.
Was den Bericht über die Leitlinien für die Ausgaben der anderen Institutionen betrifft, den Herr Dombrovskis heute vorgestellt hat, möchte ich ihm zunächst zu seiner ausgezeichneten Arbeit gratulieren sowie zu seiner Schnelligkeit, die es uns ermöglicht, bereits auf dieser Märztagung über diese Leitlinien zu diskutieren und abzustimmen.

Het resultaat, 629 stemmen vóór en slechts 6 tegen, laat zien wat een goed werk hij hier heeft verricht.
Das Ergebnis, 629 Ja- und nur 6 Nein-Stimmen beweisen, wie erfolgreich er gearbeitet hat.

Wanneer de koper, zoals hier het geval is, echter nooit van plan was de eigendommen te houden, maar ze eerder kort erna opnieuw aan particuliere ondernemingen wou verkopen, wordt de kwestie van de marktwaarde relevanter, met name wanneer hij geen nieuwe taxatie laat uitvoeren en het eigendom tegen dezelfde of zelfs tegen een lagere prijs verkoopt aan een vooraf bepaalde koper.
Wenn der Käufer wie in diesem Fall jedoch nie die Absicht hatte, die Liegenschaften zu behalten, sondern sie schon nach kurzer Zeit an private Einrichtungen weiter verkaufen wollte, gewinnt die Frage nach dem Marktwert an Bedeutung, vor allem, wenn der Käufer keine neue Bewertung vornehmen lässt, sondern die Liegenschaft zu dem gleichen oder einem noch niedrigeren Preis an einen vorher ausgewählten Käufer weiter veräußert.

- (EN) Mijnheer de Voorzitter, de Commissie dankt de Commissie juridische zaken voor haar vraag en de heer Lehne voor het geweldige werk dat hij hier vanavond heeft verricht.
Die Kommission dankt dem Rechtsausschuss für seine Anfrage und Herrn Lehne für seine hervorragende Arbeit am heutigen Abend.

1. Schendt artikel 5, tweede lid, van het Strafwetboek, zoals hersteld bij de wet van 4 mei 1999 tot invoering van de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van rechtspersonen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en de artikelen 12, tweede lid, en 14 van de Grondwet, doordat het de rechter laat oordelen over de criteria die moeten worden gehanteerd bij de beslissing om een natuurlijke persoon al dan niet te bestraffen in de gevallen van wettelijke toerekening wanneer de misdrijven die de rechtspersoon worden verweten, opzettelijk zijn en de strafrechter de natuurlijke persoon die over de bevoegdheden van de wettelijke dader beschikt en die een fout heeft begaan die aan de oorsprong ligt van het misdrijf, kan veroordelen, terwijl iedere natuurlijke persoon of rechtspersoon die voor een strafgerecht wordt vervolgd (of : terwijl iedere natuurlijke persoon of rechtspersoon die wetens en willens een misdrijf heeft gepleegd en die voor een strafgerecht wordt vervolgd), alleen kan worden veroordeeld ten aanzien van precieze strafrechtelijke normen op grond waarvan hij ertoe gebracht wordt zich te verdedigen, die voorspelbaar zijn wat de toepassing ervan betreft en die met voldoende rechtszekerheid in werking kunnen worden gesteld ?
1. Verstösst Artikel 5 Absatz 2 des Strafgesetzbuches, so wie er durch das Gesetz vom 4. Mai 1999 zur Einführung der strafrechtlichen Verantwortlichkeit von juristischen Personen wieder aufgenommen wurde, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention und den Artikeln 12 Absatz 2 und 14 der Verfassung, indem er der Beurteilungs- und Ermessensfreiheit des Richters jene Kriterien überlässt, die bei der Entscheidung über die Bestrafung oder Nichtbestrafung einer natürlichen Person zu berücksichtigen sind, wenn es sich um einen Fall der gesetzlichen Zurechnung handelt, wobei die der juristischen Person angelasteten Straftaten vorsätzlich sind und wobei der Strafrichter die natürliche Person, die die Befugnisse des gesetzlichen Täters innehat und eine Verfehlung begangen hat, die der Straftat zugrunde liegt, verurteilen kann, obwohl jede vor einem Strafgericht verfolgte natürliche oder juristische Person (oder: obwohl jede natürliche oder juristische Person, die wissentlich und willentlich eine Straftat begangen hat und vor einem Strafgericht verfolgt wird) nur angesichts genauer strafrechtlicher Normen verurteilt werden kann, auf deren Grundlage sie sich verteidigen kann, deren Anwendung vorhersehbar ist und die mit ausreichender Rechtssicherheit zur Durchführung gebracht werden können?

Ten aanzien van de overweging in de conclusies van de rechters-verslaggevers waarin gesteld is dat de verzoeker niet aantoont dat hij in een rechtssituatie verkeert waarin hij door de bestreden maatregel, die regels bevat inzake de werking van het openbaar ministerie, rechtstreeks zou kunnen worden geraakt, laat de verzoeker in zijn memorie met verantwoording gelden dat hij « om zijn belang bij het door hem ingestelde beroep uitputtend te rechtvaardigen zou moeten kenbaar maken aan welke misdrijven, misdaden, wanbedrijven en overtredingen, waarvoor de verjaring nog niet bereikt is, hij zich schuldig heeft gemaakt; Dat verzoeker zich beroept op het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten opgemaakt te New York op 19 december 1966 [.] en inzonderheid op artikel 14, 3°, g, dat bepaalt : ' Bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde strafvervolging heeft eenieder, in volle gelijkheid, recht op de volgende minimumgaranties : [.] niet te worden gedwongen tegen zichzelf te getuigen of een bekentenis af te leggen '; Dat deze bepaling door de voorzitter van de Commissie-Dutroux voor ieder getuigenverhoor werd voorgelezen aan de getuigen, voor zij de eed aflegden; dat zij dus kennelijk een algemene strekking heeft en moet begrepen worden als een codificatie van de regel ' nemo tenetur edere contra se ', analoog aan het Amerikaanse Vijfde Amendement; Dat de bestreden bepaling tot gevolg kan hebben dat er ministeriële richtlijnen worden uitgevaardigd die tot gevolg hebben dat verzoeker, die evenwel nooit iemand één frank armer heeft gemaakt, zou worden vervolgd, terwijl daders van misdrijven met zware gevolgen straffeloos zouden kunnen blijven ».
Hinsichtlich der in den Schlusfolgerungen der referierenden Richter enthaltenen Erwägung, das der Kläger nicht nachweist, das er sich in einer Rechtslage befindet, in der er durch die angefochtene Masnahme, die Vorschriften bezüglich der Arbeitsweise der Staatsanwaltschaft enthält, unmittelbar betroffen sein könnte, macht der Kläger in seinem Begründungsschriftsatz geltend, das er « zur erschöpfenden Begründung seines Interesses an der von ihm erhobenen Klage angeben müste, welcher noch nicht verjährten Verbrechen, Vergehen und Übertretungen er sich schuldig gemacht hat; das der Kläger sich auf den am 19. Dezember 1966 in New York geschlossenen [.] Internationalen Pakt über bürgerliche und politische Rechte beruft, insbesondere auf Artikel 14 Absatz 3 Buchstabe g, der bestimmt : ' Jeder wegen einer strafbaren Handlung Angeklagte hat in gleicher Weise im Verfahren Anspruch auf folgende Mindestgarantien : [.] er darf nicht gezwungen werden, gegen sich selbst als Zeuge auszusagen oder sich schuldig zu bekennen '; das diese Bestimmung vom Vorsitzenden der Dutroux-Kommission vor jeder Zeugenvernehmung den Zeugen vor der Eidesleistung vorgelesen wurde; das sie also offensichtlich eine allgemeine Tragweite hat und als Kodifizierung der Regel ' nemo tenetur edere contra se ' aufzufassen ist, ähnlich dem amerikanischen Fünften Amendement; das die angefochtene Bestimmung zur Folge haben kann, das ministerielle Richtlinien erlassen werden, die dazu führen, das der Kläger, der jedoch niemals jemanden um einen Franken ärmer gemacht hat, verfolgt würde, während Straftäter, die folgenschwere Taten begangen haben, ungestraft davonkämen ».