Voorbeelden daarvan zijn gemakkelijk te vinden: het gebruik van „no fly”-lijsten waarop personen staan die niet op vliegtuigen mogen worden toegelaten, en welke door luchtvaartmaatschappijen met het oog op wetshandhaving zijn opgesteld voor doeleinden binnen de eerste pijler (commerciële doeleinden en veiligheid tijdens de vlucht), alsook het voorstel betreffende de toegang van wetshandhavingsinstanties tot de VIS-databank, dat als instrument van een gemeenschappelijk visumbeleid is opgesteld (16).
Einschlägige Beispiele lassen sich ohne Weiteres nennen: die Verwendung von „Flugverbotslisten“ mit in Flugzeugen nicht zuzulassenden Personen, die zwecks Gesetzesdurchsetzung von Fluggesellschaften zu Zwecken der ersten Säule (kommerzielle Zwecke und Flugsicherheit) erstellt werden, sowie der Vorschlag über den Zugang der Strafverfolgungsbehörden zur VIS-Datenbank, die als Instrument einer gemeinsamen Visapolitik eingerichtet wurde (16).
