Traduction de «wettelijk moet worden » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

wettelijk geregeld zijn aan welke afnemers moet worden geleverd
gesetzlich angeordneter Andienungszwang

de naleving van wettelijke voorschriften inzake afval garanderen | zorgen voor de naleving van wettelijke voorschriften inzake afval | zorgen voor de naleving van wettelijke bepalingen inzake afval | zorgen voor de naleving van wettelijke regelingen inzake afval
Konformität mit Rechtsvorschriften für Abfälle sicherstellen

wettelijk boekenonderzoek | wettelijke boekencontrole | wettelijke boekhoudcontrole | wettelijke controle van boekhoudbescheiden
Pflichtprüfung der Buchführungsunterlagen

wettelijk pensioen | wettelijk pensioenstelsel | wettelijke pensioenregeling | wettelijke pensioenvoorziening
gesetzliches Altersversorgungssystem

documentatie opstellen conform wettelijke vereisten | documentatie schrijven conform wettelijke vereisten | documentatie ontwikkelen conform wettelijke vereisten | zorgdragen voor naleving in documentatie
Dokumentation in Übereinstimmung mit den gesetzlichen Vorschriften sicherstellen | Dokumentationen in Übereinstimmung mit den rechtlichen Bestimmungen entwickeln | Dokumentation in Übereinstimmung mit den rechtlichen Bestimmungen entwickeln | Dokumentation in Übereinstimmung mit den rechtlichen Vorschriften entwickeln

degene die rekening moet doen
Rechnungsleger

wijze waarop rekening en verantwoording moet gemaakt worden
Weise der Rechnungslegung

telefoonnummer dat in noodgeval moet worden gebruikt
Notrufnummer

degene die rekening moet doen | rekeningdoende persoon
Rechnungsleger

jaarlijkse wettelijke controles op de veiligheid uitvoeren | jaarlijkse wettelijke veiligheidscontroles uitvoeren
jährliche, gesetzlich vorgeschriebene Sicherheitskontrollen durchführen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwe ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 6. Mai 2015 in Sachen K.F. gegen P.P. und D.H., dessen Ausfertigung am 18. Mai 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Namur, Abteilung Namur, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 318 des Zivilgesetzbuches dadurch, dass er bestimmt, dass die Klage desjenigen, der die Vaterschaft für sich in Anspruch nimmt, binnen einem Jahr nach der Entdeckung der Tatsache, dass er der Vater des Kindes ist, eingereicht werden muss, gegen die Artikel 10, 11 und 22bis der Verfassung, oder gar gegen andere, überstaatliche Gesetzesbestimmungen wie die Europäische Menschenrechtskonvention (Artikel 8), indem er die nicht innerhalb der gesetzlich festgelegten Frist eingereichte Vaterschaftsanfechtungsklage zum absoluten Unzulässigkeitsgrund erhebt, ohne dass es dem mit einer solchen Klage befassten Richter möglich ist, zu beurteilen, ob unter Berücksichtigung der vorliegenden Interessen - und insbesondere des höheren und vorrangigen Interesses des Kindes - sowie des Verhaltens der Parteien die biologische Wahrheit nicht mit der vom betreffenden Kind erlebten sozialaffektiven Wirklichkeit zusammentreffen muss, wenn es nie irgendeine Bindung zwischen dem Kind und seinem gesetzlichen Vater gegeben hat und auch jetzt keine solche Bindung gibt - das Kind wurde geboren und großgezogen in einem Familienkern, der sich insbesondere aus seiner Mutter und seinem biologischen Vater zusammensetzte, bevor sie sich getrennt haben -, was dazu führt, dass eigentlich eine falsche und rein artifizielle Abstammung bestätigt und dem biologischen Vater beschränkte Rechte zuerkannt werden, wobei dieser lediglich ein Recht auf persönlichen Umgang b ...

Het Hof, dat bevoegd is om te oordelen of een wettelijke norm de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, moet, wanneer het wordt ondervraagd over een schending van die bepalingen in samenhang gelezen met een internationaal verdrag, niet nagaan of dat verdrag een rechtstreekse werking in de interne rechtsorde heeft, maar het moet oordelen of de wetgever niet op discriminerende wijze de internationale verbintenissen van België heeft miskend.
Der Gerichtshof, der befugt ist zu urteilen, ob eine Gesetzesnorm gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstößt, muss, wenn er über einen Verstoß gegen diese Bestimmungen in Verbindung mit einem internationalen Vertrag befragt wird, nicht untersuchen, ob dieser Vertrag sich direkt auf die interne Rechtsordnung auswirkt, sondern er muss darüber urteilen, ob der Gesetzgeber nicht in diskriminierender Weise die internationalen Verpflichtungen Belgiens missachtet hat.

Op de datum waarop de lening wordt gesloten en tijdens de duur ervan moet de kredietgever aan de volgende voorwaarden voldoen : 1° hij is geen werknemer van de kredietnemer; 2° als de kredietnemer een zelfstandige is, dan mag de kredietgever niet de echtgenoot of de wettelijk samenwonende partner van de kredietnemer zijn; en 3° als de kredietnemer een rechtspersoon is, mag de kredietgever alsook zijn echtgenoot/ote of wettelijk samenwonende partner, niet rechtstreeks of onrechtstreeks venoot of aandeelhouder zijn van die rechtspersoon, noch benoemd zijn of optreden als bestuurder, zaakvoerder of verantwoordelijke voor het dagelijkse beheer of als houder van een vergelijkbaar mandaat binnen die rechtspersoon; hij mag ook niet als vaste vertegenwoordiger van een andere vennootschap een opdracht als bestuurder, zaakvoerder, vereffenaar of een gelijksoortige functie uitoefenen; 4° hij is geen kredietnemer bij een andere lening die voldoet aan de voorwaarden bepaald in dit decreet of in de uitvoeringsbesluiten ervan.
Am Datum des Darlehensabschlusses und während dessen Dauer erfüllt der Darlehensgeber die folgenden Bedingungen: 1° er ist kein Angestellter des Darlehensnehmers; 2° wenn der Darlehensnehmer ein Selbstständiger ist, der eine natürliche Person ist, ist der Darlehensgeber nicht der Ehepartner oder gesetzlich Zusammenwohnender des Darlehensnehmers; und 3° wenn der Darlehensnehmer eine juristische Person ist, ist der Darlehensgeber sowie sein Ehepartner oder gesetzlich Zusammenwohnender weder auf direkte oder indirekte Weise Gesellschafter oder Aktionär dieser juristischen Person, noch ist als Verwalter, Geschäftsführer, mit der täglichen Verwaltung Beauftragter oder als Inhaber eines ähnlichen Mandats innerhalb dieser juristischen Person ernannt bzw. als solcher handelt, noch übt er als ständiger Vertreter einer anderen Gesellschaft ein Mandat als Verwalter, Geschäftsführer, Liquidator oder ein ähnliches Amt aus; 4° er ist nicht Darlehensnehmer eines anderen Darlehens, das die in dem vorliegenden Dekret und dessen Ausführungserlassen festgesetzten Bedingungen erfüllt.

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, zoals te dezen, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet het niet-strafgerecht, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken (arresten nrs. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007, 42/2009 en 44/2011).
Der Gerichtshof hat geurteilt, dass dann, wenn der Täter für die gleiche Tat alternativ bestraft werden kann, wie im vorliegenden Fall, grundsätzlich ein Parallelismus zwischen den Maßnahmen zur Individualisierung der Strafe bestehen muss; wenn das Korrektionalgericht für die gleichen Taten eine geringere Geldbuße als das gesetzliche Mindestmaß wegen mildernder Umstände auferlegen kann (Artikel 85 des Strafgesetzbuches) oder wenn es einen Aufschub gewähren kann (Gesetz vom 29. Juni 1964), muss das Nicht-Strafgericht, das mit der Beschwerde gegen den Beschluss zur Auferlegung einer Verwaltungssanktion befasst ist, grundsätzlich über die gleichen Möglichkeiten zur Individualisierung der Strafe verfügen (Entscheide Nrn. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007, 42/2009 und 44/2011).

Bovendien dient, opdat onderzoeksgerechten een internering kunnen bevelen, aan bepaalde voorwaarden strikt te worden voldaan : (1) de verdachte moet op het ogenblik van de beoordeling aan een geestesstoornis lijden die zijn oordeelsvermogen of de controle over zijn daden tenietdoet of ernstig aantast, (2) ten aanzien van de verdachte bestaat het gevaar dat hij ten gevolge van zijn geestesstoornis, in voorkomend geval in samenhang met andere risicofactoren, opnieuw misdrijven zal plegen, (3) de bevoegde rechter kan enkel beslissen tot internering na een wettelijk geregeld forensisch psychiatrisch deskundigenonderzoek of een actualisatie van een eerder uitgevoerd deskundigenonderzoek en (4) de verdachte moet worden bijgestaan door een advocaat.
Im Übrigen müssen, damit Untersuchungsgerichte eine Internierung anordnen können, bestimmt Bedingungen strikt erfüllt sein, d.h (1) der Beschuldigte muss zum Zeitpunkt der Entscheidung an einer Geistesstörung leiden, die seine Urteilsfähigkeit oder die Kontrolle seiner Handlungen aussetzt oder ernsthaft beeinträchtigt, (2) in Bezug auf den Beschuldigten besteht die Gefahr, dass er infolge der Geistesstörung, gegebenenfalls in Verbindung mit anderen Risikofaktoren, erneut Delikte begehen wird, (3) der zuständige Richter kann nur eine Internierung nach einer gesetzlich geregelten forensischen psychiatrischen Begutachtung oder einer Aktualisierung einer zuvor durchgeführten Begutachtung anordnen, und (4) dem Beschuldigten muss durch einen Rechtsanwalt beigestanden werden.

« Schendt artikel 7bis, in samenhang gelezen met artikel 12bis, § 1, 2°, [van het Wetboek van de Belgische nationaliteit], in de hypothese dat het buitenlandse meerderjarige kind van een Belgische ouder die zijn hoofdverblijfplaats in België heeft, werkelijke banden met die ouder heeft behouden en een verklaring van nationaliteit aflegt, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het meerderjarige kind dat een verklaring van nationaliteit in België aflegt, er sinds meer dan drie maanden wettelijk moet verblijven, terwijl het meerderjarige kind dat zijn verklaring vanuit het buitenland aflegt, noodzakelijkerwijs aan die verblijfsvoorwaarde ontsnapt ?
« Verstösst Artikel 7bis in Verbindung mit Artikel 12bis § 1 Nr. 2 [des Gesetzbuches über die belgische Staatsangehörigkeit], in der Hypothese, dass das ausländische volljährige Kind eines belgischen Elternteils mit Hauptwohnort in Belgien eine tatsächliche Bindung zu diesem Elternteil behalten hat und eine Staatsangehörigkeitserklärung abgibt, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern das volljährige Kind, das eine Staatsangehörigkeitserklärung in Belgien abgibt, sich dort seit mehr als drei Monaten legal aufhalten muss, während das volljährige Kind, das seine Staatsangehörigkeitserklärung vom Ausland aus abgibt, notwendigerweise dieser Aufenthaltsbedingung entgeht?

« Schendt artikel 7bis, in samenhang gelezen met artikel 12bis, § 1, 2°, [van het Wetboek van de Belgische nationaliteit], in de hypothese dat het buitenlandse meerderjarige kind van een Belgische ouder, dat zijn hoofdverblijfplaats in België heeft, werkelijke banden met die ouder heeft behouden en een verklaring van nationaliteit aflegt, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het meerderjarige kind dat een verklaring van nationaliteit in België aflegt, er sinds meer dan drie maanden wettelijk moet verblijven, terwijl het meerderjarige kind dat zijn verklaring vanuit het buitenland aflegt, noodzakelijkerwijs aan die verblijfsvoorwaarde ontsnapt ?
« Verstösst Artikel 7bis in Verbindung mit Artikel 12bis § 1 Nr. 2 [des Gesetzbuches über die belgische Staatsangehörigkeit], in der Hypothese, dass das ausländische volljährige Kind eines belgischen Elternteils mit Hauptwohnort in Belgien eine tatsächliche Bindung zu diesem Elternteil behalten hat und eine Staatsangehörigkeitserklärung abgibt, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern das volljährige Kind, das eine Staatsangehörigkeitserklärung in Belgien abgibt, sich dort seit mehr als drei Monaten legal aufhalten muss, während das volljährige Kind, das seine Staatsangehörigkeitserklärung vom Ausland aus abgibt, notwendigerweise dieser Aufenthaltsbedingung entgeht?

In het advies dat hij over de daaromtrent neergelegde wetsvoorstellen heeft uitgebracht, is ook de Hoge Raad voor de Justitie van oordeel dat « de verhaalbaarheid dringend wettelijk moet geregeld worden » (advies goedgekeurd door de algemene vergadering op 25 januari 2006, Parl. St., Senaat, 2005-2006, nr. 3-51/4, p. 4).
In seiner Stellungnahme über die diesbezüglich hinterlegten Gesetzesvorschläge vertritt auch der Hohe Justizrat den Standpunkt, dass « die Rückforderbarkeit dringend gesetzlich geregelt werden muss » (Stellungnahme, genehmigt durch die Generalversammlung am 25. Januar 2006, Parl. Dok., Senat, 2005-2006, Nr. 3-51/4, S. 4).

Dat is enkel het geval wanneer de natuurlijke persoon niet wettelijk moet worden vertegenwoordigd».
Das ist nur der Fall, wenn die natürliche Person nicht gesetzlich vertreten werden muss».