Traduction de «wiens vaderschap door » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

verzoek tot gerechtelijke vaststelling van het vaderschap door het kind | vordering tot onderzoek naar het vaderschap
Vaterschaftsfeststellungsklage | Vaterschaftsklage

ontkenning van vaderschap | verklaring strekkende tot ontkenning van het wettelijke vermoeden van vaderschap door de echtgenoot
Anfechtung der Ehelichkeit | Ehelichkeitsanfechtung

betwisting van vaderschap | ontkenning van vaderschap
Anfechtung der Vaterschaft | Vaterschaftsanfechtung

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Hoewel het meerderjarig kind, overeenkomstig artikel 335, § 4, van het Burgerlijk Wetboek, ermee heeft ingestemd de naam van zijn moeder te dragen, wenst het de naam te dragen van zijn biologische vader, wiens vaderschap door de verwijzende rechter is vastgesteld.
Obwohl das volljährige Kind gemäß Artikel 335 § 4 des Zivilgesetzbuches sein Einverständnis erklärt hat, den Namen seiner Mutter zu tragen, möchte es den Namen seines biologischen Vaters tragen, dessen Vaterschaft durch den vorlegenden Richter festgestellt wurde.

Het geschil voor de verwijzende rechter heeft betrekking op een meerderjarig kind wiens afstamming van vaderszijde is gewijzigd wegens een vordering tot betwisting van het vermoedelijke vaderschap, gecombineerd met een vordering tot onderzoek naar het vaderschap, beide ingesteld door dat meerderjarige kind met toepassing van, respectievelijk, de artikelen 318 en 322 van het Burgerlijk Wetboek, waarbij die vorderingen gegrond zijn verklaard.
Die Streitsache vor dem vorlegenden Richter bezieht sich auf ein volljähriges Kind, dessen Abstammung väterlicherseits geändert wurde wegen einer Klage auf Anfechtung der vermutlichen Vaterschaft, in Verbindung mit einer Klage auf Vaterschaftsermittlung, die durch dieses volljährige Kind in Anwendung der Artikel 318 beziehungsweise 322 des Zivilgesetzbuches eingereicht wurden, wobei diese Klagen für begründet erklärt wurden.

Door het een kind dat vóór de inwerkingtreding van de wetten van 1 juli 2006 en van 27 december 2006 geboren is en wiens recht om het vaderschap te betwisten is verjaard op het ogenblik van de inwerkingtreding van die wetten, niet mogelijk te maken een vordering tot betwisting van het vaderschap in te stellen wanneer het na de inwerkingtreding van die wetten ontdekt dat de echtgenoot van zijn moeder niet zijn vader is, terwijl die echtgenoot in dat geval het recht heeft zijn vaderschap te betwisten op grond van de in artikel 25, § 4, van de wet van 1 juli 2006 opgenomen overgangsbepaling, en terwijl de man die het vaderschap opeist eveneens in dat geval het recht heeft het vaderschap van de echtgenoot te betwisten, niet op grond van de in artikel 25, § 1, van die wet opgenomen overgangsbepaling, maar door de onmiddellijke toepassing van artikel 318, § 2, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek, heeft de wetgever een verschil in behandeling ingevoerd tussen die drie houders van de vordering tot betwisting van het vaderschap, verschil dat niet op redelijke wijze kan worden verantwoord.
Indem der Gesetzgeber es einem Kind, das vor dem Inkrafttreten der Gesetze vom 1. Juli 2006 und vom 27. Dezember 2006 geboren ist und dessen Recht auf Vaterschaftsanfechtung zum Zeitpunkt des Inkrafttretens dieser Gesetze verjährt ist, nicht ermöglicht, eine Vaterschaftsanfechtungsklage einzureichen, wenn es nach dem Inkrafttreten dieser Gesetze entdeckt, dass der Ehemann seiner Mutter nicht sein Vater ist, während dieser Ehemann in diesem Fall das Recht hat, seine Vaterschaft aufgrund der in Artikel 25 § 4 des Gesetzes vom 1. Juli 2006 aufgenommenen Übergangsbestimmung anzufechten, und während der Mann, der die Vaterschaft für sich in Anspruch nimmt, in diesem Fall ebenfalls das Recht hat, die Vaterschaft des Ehemannes anzufechten, nicht aufgrund der in Artikel 25 § 1 dieses Gesetzes aufgenommenen Übergangsbestimmung, sondern durch die unmittelbare Anwendung von Artikel 318 § 2 Absatz 1 des Zivilgesetzbuches, hat er einen Behandlungsunterschied zwischen diesen drei Inhabern einer Vaterschaftsanfechtungsklage eingeführt, wobei dieser Unterschied nicht vernünftig gerechtfertigt werden kann.

Artikel 319, § 4, van het Burgerlijk Wetboek, in de versie zoals van toepassing op het ogenblik dat de prejudiciële vraag werd gesteld, schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet, in zoverre het de rechter bij wie een vordering aanhangig is gemaakt tot nietigverklaring van de erkenning, gedaan door een man wiens vaderschap niet wordt betwist, van een minderjarig, niet ontvoogd kind van wie de moeder onbekend, overleden dan wel in de onmogelijkheid is haar wil te kennen te geven, ertoe in staat stelt controle uit te oefenen op het belang dat het kind heeft bij het vaststellen van die afstamming.
Artikel 319 § 4 des Zivilgesetzbuches, in der zum Zeitpunkt der Vorlage der präjudiziellen Frage geltenden Fassung, verstösst nicht gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern er den Richter, bei dem eine Klage auf Nichtigkeitserklärung der Anerkennung eines minderjährigen, nicht für mündig erklärten Kindes, dessen Mutter unbekannt, verstorben oder ausserstande ist, ihren Willen zu äussern, durch einen Mann, dessen Vaterschaft nicht angefochten wird, nicht in die Lage versetzt, eine Kontrolle über das Interesse, das das Kind an der Feststellung dieser Abstammung hat, auszuüben.

Uit hetgeen voorafgaat volgt dat, in de hypothese van artikel 319, § 3, van het Burgerlijk Wetboek, de rechter bij wie een verzoek aanhangig is gemaakt tot erkenning van het minderjarige, niet ontvoogde kind door een man wiens vaderschap niet wordt betwist, steeds controle mag uitoefenen op het belang dat het kind heeft bij het vaststellen van die afstamming.
Aus den vorstehenden Erwägungen ergibt sich, dass im Fall von Artikel 319 § 3 des Zivilgesetzbuches der Richter, dem ein Antrag auf Anerkennung eines minderjährigen, nicht für mündig erklärten Kindes durch einen Mann, dessen Vaterschaft nicht angefochten wird, vorliegt, immer die Kontrolle anhand des Interesses des Kindes an der Feststellung dieser Abstammung ausüben kann.

« Schendt artikel 332 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat het vaderschap dat vaststaat krachtens artikel 315 van het Burgerlijk Wetboek enkel kan worden betwist door de echtgenoot, door de moeder en door het kind, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, met name in zoverre het de biologische vader van het kind wiens vaderschap niet wordt betwist en ten aanzien van wie het kind bezit van staat heeft, uitsluit van het recht om het vermoeden van vaderschap te betwisten ?
« Verstösst Artikel 322 des Zivilgesetzbuches insofern, als er bestimmt, dass die kraft Artikel 315 des Zivilgesetzbuches festgestellte Vaterschaft nur vom Ehegatten, von der Mutter und vom Kind bestritten werden kann, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insbesondere soweit er den biologischen Kindesvater, dessen Vaterschaft nicht bestritten wird und dem gegenüber das Kind Statusbesitz hat, von dem Recht, die Vaterschaftsvermutung zu bestreiten, ausschliesst?

2. Schendt artikel 332 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat het vaderschap dat vaststaat krachtens artikel 315 van het Burgerlijk Wetboek enkel kan worden betwist door de echtgenoot, door de moeder en door het kind, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, met name in zoverre het de biologische vader van het kind wiens vaderschap niet wordt betwist en ten aanzien van wie het kind bezit van staat heeft, uitsluit van het recht om het vermoeden van vaderschap te betwisten ?
2. Verstösst Artikel 322 des Zivilgesetzbuches insofern, als er bestimmt, dass die kraft Artikel 315 des Zivilgesetzbuches festgestellte Vaterschaft nur vom Ehegatten, von der Mutter und vom Kind bestritten werden kann, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insbesondere soweit er den biologischen Kindesvater, dessen Vaterschaft nicht bestritten wird und dem gegenüber das Kind Statusbesitz hat, von dem Recht, die Vaterschaftsvermutung zu bestreiten, ausschliesst?