De tweede verordening van de Commissie is vervolgens gewijzigd[4] om rapporte
ur-lidstaten aan te wijzen voor de twee resterende p
rioriteitenlijsten, evenals om bepaalde andere kwesties aan de orde te stellen die tijdens de uitvoering naar voren waren gekomen, zoals
de mogelijkheid om tijdelijke afwijkingen te verlenen voor werkzame stoffen die niet op de lijst voor evaluatie stonden maar waarvan het gebruik van belang wordt geacht
...[+++]voor een of meer lidstaten.
Die zweite Verordnung der Kommission wurde später geändert[4], um Bericht erstattende Mitgliedstaaten für die beiden verbleibenden Prioritätslisten zu bestimmen und gewisse Probleme, die sich im Vollzug ergeben hatten, beispielsweise dadurch zu beheben, dass die Möglichkeit der Gewährung befristeter Ausnahmen für Wirkstoffe geschaffen wurde, deren Prüfung nicht geplant war, deren Verwendung aber von einem oder mehreren Mitgliedstaaten für wesentlich gehalten wurde.