Vertaling van "wilde horen heeft zij dat eigenlijk wel gedaan " (Nederlands → Duits) :

Hoewel de Europese Commissie hier kritiek kreeg voor het feit dat zij niet de antwoorden heeft gegeven die het Parlement wilde horen, heeft zij dat eigenlijk wel gedaan. Ze heeft zichzelf namelijk op de borst geklopt voor het feit dat zij prioriteit heeft gegeven aan economische hervormingen en begrotingsstabiliteit, en daarbij sociale duurzaamheid op de tweede plaats zet, en dat zij pleit voor uitdieping van de interne markt, of aandringt op een zo snel mogelijke afronding van de Doharonde en de daarmee verband houdende vrijhandelsovereenkomsten.
Obwohl die Europäische Kommission dafür kritisiert wird, dass sie dem Parlament nicht die geforderten Antworten gegeben hat, hat sie es in Wahrheit bereits getan, denn sie beglückwünscht sich selbst, dass sie der Wirtschaftsreform Priorität eingeräumt hat, dass sie die Nachhaltigkeit des Haushaltsplans zu einer Priorität gemacht und die soziale Nachhaltigkeit an zweite Stelle gesetzt hat; auch dann, wenn die Kommission darauf besteht, den Ausbau des Binnenmarktes zu fördern oder die Doha-Runde mit ihren jeweiligen Freihandelsabkommen so schnell wie möglich abschließen zu wollen.

– (DE) Mijnheer de Voorzitter, geachte collega’s, waarschijnlijk zullen 99,9 procent van de leden van mijn Fractie voor het compromis stemmen dat de heer Sacconi heeft uitgewerkt. Als iemand goed kan laveren tussen Scylla en Charybdis, dan is het wel de heer Sacconi, die altijd open stond voor een gesprek, die wist wat hij wilde, en desondanks alles heeft gedaan om een compromis te sluiten, om rekening te houden met de wensen van een grote meerderheid in het Parlement en onder de Europese burgers.
– Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen! Meine Fraktion wird diesem Kompromiss, den Guido Sacconi erarbeitet hat, vermutlich mit 99,9 % zustimmen. Wenn irgendjemand diesen schweren Weg zwischen Scilla und Charybdis gehen konnte, dann war es wahrscheinlich Guido Sacconi, der immer gesprächsbereit war, der seine Vorstellungen immer im Kopf hatte und trotzdem versuchte, einen Kompromiss zu finden, der weite Teile des Hauses und der europäischen Öffentlichkeit mit an Bord nimmt.

Ik wil echter - evenals mevrouw Gröner zojuist heeft gedaan - mijn grote ongerustheid tot uiting brengen over het feit dat het volgens de Conventie - die de toekomst van Europa bespreekt en ontwerpt zonder de vrouwen te horen - eigenlijk overbodig is serieuze discussies te voeren over de opneming in het nieuwe verdrag van gelijke kansen voor vrouwen en mannen en over met name de toepassing daarvan in de praktijk.
Ich möchte jedoch meiner tiefen Besorgnis darüber Ausdruck geben, wie es zuvor bereits Frau Gröner getan hat, dass der Konvent, der die Zukunft Europas diskutiert und plant, allerdings ohne Frauen daran zu beteiligen, es für nahezu überflüssig erachtet, ernsthaft über die Verankerung des Gleichstellungsgrundsatzes im neuen Vertrag sowie insbesondere über seine praktische Umsetzung zu beraten.

« Schenden de bepalingen van artikel 55, eerste lid, 5°, en derde lid, van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer, vervangen bij artikel 27 van de wet van 18 juli 1990, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk gelezen of gelezen in samenhang met artikel 6, 1, van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens, omdat zij aan een niet-rechterlijke instantie de bevoegdheid toekennen om een strafsanctie in de zin van het Europees Verdrag op te leggen, omdat de procureur des Konings tegelijkertijd optreedt als vervolgende partij en als rechter en een straf oplegt zonder openbaar proces, zonder opgave van beweegredenen en zonder de betrokken persoon te horen, terwijl een dergelijke bevoegdheid niet verleend wordt aan het openbaar ministerie ten opzichte van personen die van een hele reeks andere misdrijven verdacht worden, omdat de rechterlijke toetsing achteraf de eerder opgelegde straf niet kan ongedaan maken, vermits de straf reeds ondergaan werd en er geen procedure vastgesteld werd om de gevolgen van een ten onrechte opgelegde onmiddellijke intrekking van het rijbewijs weg te werken en om de ten onrechte gestrafte te vergoeden, terwijl dat laatste bijvoorbeeld wel het geval is voor de personen die het slachtoffer werden van onwerkzame voorlopige hechtenis, en nog omdat bij de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs de betrokken persoon geen enkele schikking kan treffen en deze mogelijkheid hem wel gegeven wordt wanneer de rechter een verval van het recht tot sturen uitspreekt, daar immers dit verval slechts ingaat de 5de dag na die waarop het openbaar ministerie de kennisgeving aan de veroordeelde gedaan heeft (artikel 40 van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer), omdat bij de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs het openbaar ministerie niet de mogelijkheid heeft om het rijbewijs g ...
« Verstossen die Bestimmungen von Artikel 55 Absatz 1 Nr. 5 und Absatz 3 des königlichen Erlasses vom 16. März 1968 zur Koordinierung der Gesetze über die Strassenverkehrspolizei, abgeändert durch Artikel 27 des Gesetzes vom 18. Juli 1990, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention, weil sie einer nicht richterlichen Instanz die Befugnis erteilen, eine Strafsanktion im Sinne der Konvention zu verhängen, weil der Prokurator des Königs gleichzeitig als verfolgende Partei und als Richter auftritt und ohne öffentlichen Prozess, ohne Angabe von Gründen und ohne Anhörung des Betroffenen eine Strafe verhängt, während eine solche Befugnis nicht der Staatsanwaltschaft erteilt wird, wenn es um Personen geht, die mehrerer anderer Straftaten beschuldigt werden, weil die nachträgliche richterliche Prüfung die vorher verhängte Strafe nicht ungeschehen machen kann, da die Strafe bereits vollzogen ist und kein Verfahren zur Beseitigung der Folgen eines zu Unrecht verhängten sofortigen Führerscheinentzugs und zur Vergütung des zu Unrecht Bestraften vorgesehen ist, während letzteres etwa bei Personen, die Gegenstand unwirksamer Untersuchungshaft sind, sehr wohl der Fall ist, und ferner weil bei sofortigem Führerscheinentzug der Betroffene keinerlei Vorkehrungen treffen kann und ihm diese Möglichkeit sehr wohl geboten wird, wenn der Richter die Entziehung der Fahrerlaubnis ausspricht, da nämlich diese Entziehung erst am fünften Tag ab dem Datum der Benachrichtigung des Verurteilten durch die Staatsanwaltschaft in Kraft tritt (Artikel 40 des königlichen Erlasses vom 16. März 1968 zur Koordinierung der Gesetze über die Strassenverkehrspolizei), weil bei sofortigem Führerscheinentzug die Staatsanwaltschaft nicht über die Möglichkeit verfügt, den Führerschein teilweise zu entziehen, und deshalb die Entziehung der Fahrerlaubnis nicht auf bestimmte Fahrzeugklassen beschränken kann, was der Richter a ...