Vertaling van "zaak blijven " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

in de zaak doen blijven
im Verfahren halten

op de hoogte blijven van trends in de ontwerpsector | op de hoogte blijven van ontwikkelingen in de ontwerpsector | op de hoogte blijven van tendensen in de ontwerpsector
in Bezug auf Trends in der Designbranche auf dem Laufenden bleiben

een zaak beginnen | een zaak oprichten | een zaak opzetten
sich selbständig machen

ad acta gelegde zaak | geclasseerde zaak | geseponeerde zaak
eingestellte Rechtssache | eingestelltes Verfahren

blijven hangen | blijven steken | vastraken
Hacht bekommen | hachten | haengenbleiben | steckenbleiben

alert blijven | waakzaam blijven
konzentriert bleiben

op de hoogte blijven van nieuwe boeken | op de hoogte blijven van recent verschenen boeken
sich über die neusten Buchveröffentlichungen auf dem Laufenden halten

bij in gebreke blijven van
bei Nichterfüllung der Aufgabe

in deposito blijven
deponiert bleiben

zaak
Sache

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Er blijft echter behoefte aan nieuwe initiatieven bestaan, zoals die welke in hoofdstuk VI worden beschreven, om te bereiken dat de gebruikers van de ernst van de zaak doordrongen blijven en om met voortvarendheid te kunnen blijven werken aan een verdere vermindering van de aan het gebruik van GBP's verbonden gevaren overal in de Gemeenschap.
Gleichwohl bedarf es neuer Initiativen der in Abschnitt VI beschriebenen Art, um das Problembewusstsein der Anwender wach zu halten und die Verringerung der Risiken, die mit dem Einsatz von PSM zusammenhängen, überall in der Gemeinschaft kontinuierlich voranzutreiben.

Bij aangetekende brieven, respectievelijk van 14 april 2016 (zaak nr. 6242), van 31 maart 2016 (zaken nrs. 6243 en 6246), van 14 april 2016 (zaak nr. 6248) en van 7 oktober 2016 (zaak nr. 6228), hebben de verzoekende partijen in die zaken het Hof laten weten dat zij afstand doen van hun beroepen, in zoverre die voor hen zonder voorwerp zijn geworden, aangezien zij alle een beslissing van de Dienst voorafgaande beslissingen van de FOD Financiën hebben ontvangen waarin wordt bevestigd dat zij aan de rechtspersonenbelasting onderworpen blijven.
Durch Einschreibebriefe vom 14. April 2016 (Rechtssache Nr. 6242) beziehungsweise vom 31. März 2016 (Rechtssachen Nrn. 6243 und 6246), vom 14. April 2016 (Rechtssache Nr. 6248) und vom 7. Oktober 2016 (Rechtssache Nr. 6228) haben die klagenden Parteien in diesen Rechtssachen dem Gerichtshof mitgeteilt, dass sie ihre Klagen zurücknähmen, insofern diese für sie gegenstandslos geworden seien, nachdem sie alle eine Entscheidung des Dienstes für Vorabentscheidungen des FÖD Finanzen erhalten hätten, in der für sie die Beibehaltung der Steuer der juristischen Personen bestätigt worden sei.

De verzoekende partijen voeren vervolgens aan (tweede onderdeel van het middel in de zaak nr. 6082 en twaalfde middel in de zaak nr. 6136) dat een verschil in behandeling zou volgen uit het feit dat ministerieel geïnterneerden geïnterneerd zullen blijven tot het verstrijken van hun vrijheidsstraf en zelfs langer, terwijl dat niet meer het geval zal zijn, vanaf de inwerkingtreding van de Interneringswet 2014, voor veroordeelden die gedurende hun hechtenis een mentale stoornis ontwikkelen, desnoods doordat die laatsten, indien hun geestestoestand dat vereist, bij het verstrijken van hun straf zouden kunnen worden onderworpen aan de gemeenrechtelijke regeling van de wet van 26 juni 1990 betreffende de bescherming van de persoon van de geesteszieke.
Die klagenden Parteien führen anschließend an (zweiter Teil des Klagegrunds in der Rechtssache Nr. 6082 und zwölfter Klagegrund in der Rechtssache Nr. 6136), dass sich ein Behandlungsunterschied aus dem Umstand ergebe, dass die ministeriell internierten Personen bis zum Ablauf ihrer Freiheitsstrafe und selbst länger interniert bleiben würden, während dies nicht mehr der Fall sein werde ab dem Inkrafttreten des Internierungsgesetzes 2014 für Verurteilte, die während ihrer Haft eine mentale Störung entwickelten, gegebenenfalls indem den Letztgenannten, wenn ihr Geisteszustand es erfordere, bei Ablauf ihrer Strafe die gemeinrechtliche Regelung des Gesetzes vom 26. Juni 1990 über den Schutz der Person des Geisteskranken auferlegt werden könne.

In de zaak nr. 6082 voert de verzoekende partij aan dat artikel 135, § 3, van de Interneringswet 2014 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt in zoverre het een ongerechtvaardigd verschil in behandeling zou creëren tussen de gewone geïnterneerden en de ministerieel geïnterneerden, doordat de gewone geïnterneerden een betere behandeling zouden krijgen dan de ministerieel geïnterneerden (eerste onderdeel), en doordat het onrechtvaardig zou zijn dat ministerieel geïnterneerden na het verlopen van hun vrijheidsstraf geïnterneerd kunnen blijven (tweede onderdeel).
In der Rechtssache Nr. 6082 führt die klagenden Partei an, dass Artikel 135 § 3 des Internierungsgesetzes 2014 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstoße, insofern dadurch ein ungerechtfertigter Behandlungsunterschied eingeführt werde zwischen den gewöhnlichen Internierten und den ministeriell internierten Personen, indem die gewöhnlichen Internierten eine bessere Behandlung als die ministeriell internierten Personen erhielten (erster Teil) und indem es ungerecht sei, dass die ministeriell internierten Personen nach dem Ablauf ihrer Freiheitsstrafe interniert bleiben könnten (zweiter Teil).

Van strijdigheid met de regel van overeenstemming tussen rang en ambt is dus slechts sprake indien de uitgeoefende functies, globaal gezien, duidelijk onder het niveau blijven van die welke met de rang en het ambt van de betrokken ambtenaar overeenkomen (arrest Z/Hof van Justitie, F‑88/09 en F‑48/10, EU:F:2012:171, punt 138, waartegen hogere voorziening is ingesteld bij het Gerecht van de Europese Unie, zaak T‑88/13 P).
Die Regel der Entsprechung von Besoldungsgruppe und Dienstposten ist also nur dann verletzt, wenn die ausgeübten Aufgaben in ihrer Gesamtheit erheblich unter dem Niveau liegen, das der Besoldungsgruppe und dem Dienstposten des betroffenen Beamten entspricht (Urteil Z/Gerichtshof, F‑88/09 und F‑48/10, EU:F:2012:171, Rn. 138, Rechtsmittel beim Gericht der Europäischen Union anhängig, Rechtssache T‑88/13 P).

De leveringsplaats en -voorwaarden en de regels voor het vaststellen van de voorwaarden voor en het tijdstip van het overdragen van de eigendom van de goederen moeten een zaak blijven van nationaal recht en mogen dus niet onder deze richtlijn vallen.
Der Ort und die Modalitäten der Lieferung und die Regeln für die Bestimmung der Bedingungen und des Zeitpunkts des Übergangs des Eigentums an den Waren sollten weiterhin dem einzelstaatlichen Recht unterliegen und daher von dieser Richtlinie nicht berührt werden.

In zaak E-3/08 heeft de Republiek IJsland zich, door in gebreke te blijven de maatregelen te nemen die noodzakelijk zijn om de Verordening waarnaar wordt verwezen in punt 12u van hoofdstuk XV van Bijlage II bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte (Verordening (EG) nr. 648/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004 betreffende detergentia, aangepast aan de EER-Overeenkomst bij Protocol 1 daarbij) binnen de voorgeschreven termijn in zijn interne rechtsorde op te nemen, niet aan zijn verplichtingen uit hoofde van artikel 7 van de EER-Overeenkomst heeft gehouden, en heeft het Hof, samengesteld uit Carl Baudenbacher, voorzitter, Henrik Bull, rechter-rapporteur, en Thorgeir Örlygsson, rechter, op 29 oktober 2008 een arrest gewezen, waarvan het dictum als volgt luidt:
In der Rechtssache E-3/08, EFTA-Überwachungsbehörde gegen Island — antrag auf Feststellung, dass die Republik Island dadurch, dass sie die erforderlichen Maßnahmen zur Umsetzung des in Anhang II Kapitel XV Ziffer 12u des EWR-Abkommens aufgeführten Rechtsakts (Verordnung (EG) Nr. 648/2004 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 31. März 2004 über Detergenzien) in der durch das Protokoll 1 zum EWR-Abkommen angepassten Fassung in die innerstaatliche Rechtsordnung nicht fristgemäß verabschiedet hat, ihren Verpflichtungen nach Artikel 7 des EWR-Abkommens nicht nachgekommen ist – erließ der Gerichtshof, bestehend aus Carl Baudenbacher (Präsident), Henrik Bull (Richter und Berichterstatter) und Thorgeir Örlygsson (Richter) am 29. Oktober 2008 das Urteil mit folgendem Tenor:

Te dien einde mogen de criteria ter bepaling van de samenstelling van het eigen vermogen niet alleen een zaak blijven van de lidstaten.
Deshalb sollten die Kriterien für die Bestimmung der Zusammensetzung der Eigenmittel nicht allein den Mitgliedstaaten überlassen werden.