Traduction de «zaak c-87 » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

ad acta gelegde zaak | geclasseerde zaak | geseponeerde zaak
eingestellte Rechtssache | eingestelltes Verfahren

een zaak beginnen | een zaak oprichten | een zaak opzetten
sich selbständig machen

burgerrechtelijke zaak | civielrechtelijke zaak
zivilrechtlicher Fall

roerend eigendom [ inboedel | roerende goederen | roerende zaak | roerend goed | roerendgoedrecht ]
Eigentum an beweglichen Sachen [ bewegliche Sache | bewegliches Vermögen | Eigentum an einer beweglichen Sache | Fahrnis | Mobiliarvermögen | Mobilien | Recht an einer beweglichen Sache ]

opheffing van de zaak [ sluiting van een fabriek | sluiting van een onderneming ]
Betriebseinstellung [ Betriebsschließung | Betriebsstilllegung | Schließung einer Fabrik ]

beginsel van wederzijdse erkenning [ Cassis-van-Dijon-zaak ]
Grundsatz der gegenseitigen Anerkennung [ Rechtssache „Cassis de Dijon ]

theoretisch model van een zaak formuleren voor therapie
ein Konzeptualisierungsmodell für die Therapie formulieren

toezicht houden op het beheer van een etablissement | toezicht houden op het beheer van een zaak
Leitung einer Betriebsstätte beaufsichtigen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

[2] Zaak 158/86, Warner Brothers en Metronome Video tegen Christiansen, Jurispr. 1988, blz. 2605; zaak 341/87, EMI Electrola GmbH tegen Patricia, Jurispr. 1989, blz. 79.
[2] Rechtssache 158/86 Warner Brothers und Metronome Video gegen Christiansen (1988) Slg. 2605; EMI Electrola GmbH gegen Patricia Rechtssache 341/87 Slg (1989) Seite 79.

[3] Arrest van 2 februari 1989, zaak 186/87, Jurispr. blz. 195. Hierbij ging het om de vraag wie in aanmerking komt voor het Franse stelsel van vergoeding van staatswege voor slachtoffers van geweldsmisdrijven.
[3] Urteil vom 2. Februar 1989, Rs. 186/87, Slg.

[20] Ministère Public tegen Tournier, zaak 395/87, 13 juli 1989, Jurispr. 1989, blz. 2521.
[20] Ministère Public gegen Tournier, 395/97, 13.07.1989, Slg. 1989, Seite 2521.

Zie met name het arrest van het Hof van 13 juli 1988 in zaak 102/87, Franse Republiek/Commissie van de Europese Gemeenschappen, ECLI:EU:C:1988:391.
Siehe insbesondere das Urteil des Gerichtshofs vom 13. Juli 1988 in der Rechtssache C-102/87, Französische Republik gegen Kommission der Europäischen Gemeinschaften, ECLI:EU:C:1988:391.

Met toepassing van artikel 89bis van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof werd in die zaak de bij artikel 87, § 1, van dezelfde bijzondere wet bepaalde termijn voor het indienen van een memorie verkort tot vijftien dagen.
In Anwendung von Artikel 89bis des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof wurde in dieser Rechtssache die in Artikel 87 § 1 desselben Sondergesetzes vorgesehene Frist für die Einreichung eines Schriftsatzes auf fünfzehn Tage verkürzt.

Hoewel het EURATOM-VERDRAG geen expliciete rechtsgrondslag voor nucleaire veiligheid bevat, heeft het Hof van Justitie in een aantal gevallen (zaak 187/87 Saarland et al. [1988] Jurisprudentie 5013, zaak C-70/88, Parlement vs. Raad [1991] Jurisprudentie blz. I-4529 en zaak C-29/99, Parlement vs. Raad [2002], Jurisprudentie blz. I-11221) geoordeeld dat het ter bepaling van de bevoegdheden van de Gemeenschap niet dienstig is om een kunstmatig onderscheid te maken tussen de bescherming van de gezondheid van de bevolking en de veiligheid van bronnen van ioniserende straling, en dat de Gemeenschap derhalve over wetgevingsbevoegdheid beschikt om ter bescherming van de gezondheid een vergunningstelsel in te voeren dat door de lidstaten moet worden toegepast.
Zwar enthält der Euratom-Vertrag keine explizite Rechtsgrundlage zur nuklearen Sicherheit, doch hat der Gerichtshof wiederholt entschieden (Rechtssache 187/87, Saarland und andere, Slg. 1988, 5013, Rechtssache C-70/88, Parlament/Rat, Slg. 1991, I-4529, und Rechtssache C-29/99, Kommission/Rat, Slg. 2002, I-11221), dass zur Abgrenzung der Zuständigkeiten der Gemeinschaft nicht künstlich zwischen dem Gesundheitsschutz der Bevölkerung und der Sicherheit der Quellen ionisierender Strahlungen zu unterscheiden ist und dass die Gemeinschaft somit doch über eine Regelungszuständigkeit verfügt, im Hinblick auf den Gesundheitsschutz ein Genehmigungssystem zu schaffen, das von den Mitgliedstaaten anzuwenden ist.

- gezien het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen in zaak C-87/01 P van de Commissie tegen de CCRE ,
– in Kenntnis des Urteils des Gerichtshofs der Europäischen Gemeinschaften in der Rechtssache C-87/01 P, Kommission/CCRE ,

42. herinnert aan het reeds aangehaalde arrest van het Hof van Justitie in zaak C-87/01 P van de Commissie tegen het CCRE waarin het Hof van mening was dat, indien het betrokken bedrijf zijn zetel heeft in een lidstaat, tegenover de Commissie op de wetgeving van dat land een beroep kan worden gedaan, met name omdat de voorrang van het Gemeenschapsrecht niet volstaat om een interpretatie van de Commissie over de vraag welke wetgeving toepasselijk is te laten prevaleren boven die van de rechter van het betreffende land;
42. erinnert an das oben genannte Urteil des Gerichtshofs in der Rechtssache C-87/01 P, Kommission/CCRE, in der der Gerichtshof die Auffassung vertritt, dass der Umstand, dass sich der Sitz des betreffenden Unternehmens in einem Mitgliedstaat befindet, dazu führt, dass das Recht dieses Mitgliedstaates gegenüber der Kommission geltend gemacht werden kann, und zwar im Wesentlichen deshalb, weil der Vorrang des Gemeinschaftsrechts nicht ausreicht, um einer Rechtsauslegung der Kommission gegenüber der Rechtsauslegung eines Richters des betreffenden Mitgliedstaates Vorrang einzuräumen;

[38] Zie het arrest van 25 april 1994 in zaak C-87/94, Commissie/België (Waalse bussen), punt 54.
[38] Vgl. Rechtssache C-87/94, Kommission v. Belgien (Bus Wallons), Urteil vom 25. April 1994, Randnummer 54.

Het arrest dat de geachte afgevaardigde noemde is tevens een voortzetting van algemeen geldige jurisprudentie, welke voor het eerst werd gecreëerd in het arrest van het Europees Hof van Justitie van 22 september 1988 in zaak 45/87 ("Dundalk") en vervolgens terugkeerde in andere arresten of vonnissen, zoals zaak C-324/98 ("Telaustria") en zaak C-59/00 ("Mousten Vestergaard").
Mit der von der Frau Abgeordneten angeführten Rechtsprechung wird auch die Praxis fortgeführt, die mit dem Urteil des Europäischen Gerichtshofs vom 22. September 1988 in der Rechtssache 45/87 („Dundalk“) ihren Anfang nahm und in anderen Urteilen bzw. gerichtlichen Entscheidungen wie in den Rechtssachen C-324/98 („Telaustria“) und C-59/00 („Mousten Vestergaard“) konsequent fortgesetzt wurde.