Vertaling van "zaak rechtshandelingen " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

ad acta gelegde zaak | geclasseerde zaak | geseponeerde zaak
eingestellte Rechtssache | eingestelltes Verfahren

een zaak beginnen | een zaak oprichten | een zaak opzetten
sich selbständig machen

stellen van rechtshandelingen voor rekening van rechtspersonen
Vertretung von juristischen Personen bei Rechtshandlungen

gevolg ten aanzien van door de schuldenaar in het buitenland verrichte rechtshandelingen
Auswirkung auf die vom Schuldner im Ausland vorgenommenen Rechtsgeschäfte

verwijzingsrechter | rechter naar wie de zaak verwezen is
Richter, an den die Sache verwiesen wird

uitspraak over de grond van het geschil doen | over de zaak zelf beslissen
zur Sache entscheiden | in der Sache selbst entscheiden

zaak
Sache

de zaak in gereedheid brengen
die Sache instand setzen

toezicht houden op het beheer van een etablissement | toezicht houden op het beheer van een zaak
Leitung einer Betriebsstätte beaufsichtigen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In dat verband is het zaak rechtshandelingen die geen enkel doel meer dienen, uit de geldende regelgeving te verwijderen.
In diesem Zusammenhang ist es angezeigt, Rechtsakte, die keinen Nutzen mehr haben, aus dem geltenden Besitzstand zu entfernen.

Duidelijke, eenvoudige en geharmoniseerde regels in alle rechtshandelingen over dit onderwerp zouden voor zowel reizigers als grens- en visumautoriteiten een goede zaak zijn.
Klare, einfache und einheitliche Regelungen in allen Rechtsakten, in denen diese Frage behandelt wird, wären für Reisende wie Grenz- und Visumbehörden gleichermaßen von Vorteil.

2. verzoekt de Raad ermee op te houden zijn standpunten uit hoofde van artikel 314, lid 3 VWEU te presenteren als rechtshandelingen ("Besluit"), aangezien dit niet in overeenstemming is met artikel 314 VWEU zoals geïnterpreteerd door het Hof van Justitie in zijn arrest van 17 september 2013 in de zaak C-77/11 (Raad/Parlement); herinnert eraan dat een standpunt uit hoofde van artikel 314, lid 3 VWEU een voorbereidende handeling is en pas geldig is vanaf de datum van vaststelling ervan; benadrukt dat het elke bepaling zal verwerpen en negeren waarmee de Raad probeert de geldigheid van zijn standpunt in een begrotingsprocedure te doen afhangen van de voorafgaande vaststelling door het Parlement van een andere begroting, gewijzigde begroting of wetgevingshandeling;
2. fordert den Rat auf, seine Standpunkte gemäß Artikel 314 Absatz 3 AEUV nicht mehr als Rechtsakte („Beschluss“) vorzulegen, da dies gemäß der vom Gerichtshof in seinem Urteil vom 17. September 2013 in der Rechtssache C-77/11 Rat/Parlament vertretenen Auslegung nicht mit Artikel 314 AEUV zu vereinbaren ist; verweist darauf, dass ein Standpunkt gemäß Artikel 314 Absatz 3 AEUV ein vorbereitender Rechtsakt und ab dem Datum seiner Annahme gültig ist; betont, dass es jede Klausel zurückweisen und außer Acht lassen wird, mit der der Rat versucht, die Gültigkeit seines Standpunkts in einem Haushaltsverfahren von der vorherigen Billigung eines anderen Haushaltsplans, Berichtigungshaushaltsplans oder Gesetzgebungsakts durch das Parlament abhängig zu machen;

2. verzoekt de Raad ermee op te houden zijn standpunten uit hoofde van artikel 314, lid 3 van het Verdrag over de werking van de Europese Unie te presenteren als rechtshandelingen („Besluit”), aangezien dit niet in overeenstemming is met artikel 314 VWEU zoals geïnterpreteerd door het Hof van Justitie in zijn arrest van 17 september 2013 in de zaak C-77/11 (Raad/Parlement); herinnert eraan dat een standpunt uit hoofde van artikel 314, lid 3 VWEU een voorbereidende handeling is en pas geldig is vanaf de datum van vaststelling ervan; benadrukt dat het elke bepaling zal verwerpen en negeren waarmee de Raad probeert de geldigheid van zijn standpunt in een begrotingsprocedure te doen afhangen van de voorafgaande vaststelling door het Parlement van een andere begroting, gewijzigde begroting of wetgevingshandeling;
2. fordert den Rat auf, seine Standpunkte gemäß Artikel 314 Absatz 3 des Vertrags über die Arbeitsweise der Europäischen Union nicht mehr als Rechtsakte („Beschluss“) vorzulegen, da dies gemäß der vom Gerichtshof in seinem Urteil vom 17. September 2013 in der Rechtssache C-77/11 Rat/Parlament vertretenen Auslegung nicht mit Artikel 314 AEUV zu vereinbaren ist; verweist darauf, dass ein Standpunkt gemäß Artikel 314 Absatz 3 AEUV ein vorbereitender Rechtsakt und ab dem Datum seiner Annahme gültig ist; betont, dass es jede Klausel zurückweisen und außer Acht lassen wird, mit der der Rat versucht, die Gültigkeit seines Standpunkts in einem Haushaltsverfahren von der vorherigen Billigung eines anderen Haushaltsplans, Berichtigungshaushaltsplans oder Gesetzgebungsakts durch das Parlament abhängig zu machen;

In het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie in zaak C-161/06, Skoma-Lux sro/Celní ředitelství Olomouc is gesteld dat rechtshandelingen van de Unie niet jegens individuen ten uitvoer kunnen worden gebracht, indien zij niet op passende wijze zijn bekendgemaakt in het Publicatieblad en dat het online beschikbaar maken van dergelijke handelingen op het internet niet kan worden gelijkgesteld met een naar behoren verrichte bekendmaking in het Publicatieblad, aangezien het uniale recht daarin niet voorziet.
Der Gerichtshof der Europäischen Union hat in der Rechtssache C-161/06, Skoma-Lux sro gegen Celní ředitelství Olomouc , ausgeführt, dass Rechtsakte der Union gegenüber Einzelnen nicht durchsetzbar sind, wenn sie nicht ordnungsgemäß im Amtsblatt veröffentlicht wurden, und dass ihre Online-Veröffentlichung ohne eine entsprechende Regelung im Unionsrecht der ordnungsgemäßen Veröffentlichung im Amtsblatt nicht gleichgestellt werden kann.

Indien de zaak zich beperkt tot een specifiek punt betreffende de in de authentieke akte vastgelegde rechtshandelingen of rechtsbetrekkingen, heeft de aangevochten authentieke akte, wat het bestreden punt betreft, in een andere lidstaat dan de lidstaat van herkomst geen bewijskracht zolang de zaak aanhangig is.
Betreffen die Einwände nur einen spezifischen Umstand mit Bezug auf die in einer öffentlichen Urkunde beurkundeten Rechtsgeschäfte oder Rechtsverhältnisse, so sollte die öffentliche Urkunde in Bezug auf den angefochtenen Umstand keine Beweiskraft in einem anderen Mitgliedstaat als dem Ursprungsmitgliedstaat entfalten, solange die Einwände anhängig sind.

2. Rechtshandelingen kunnen worden bewezen door elk middel dat is toegelaten door het recht van de rechter of door een van de in artikel 11 bedoelde rechtsstelsels volgens hetwelk de rechtshandeling wat haar vorm betreft geldig is, voor zover het bewijs op deze wijze kan worden geleverd voor de rechter bij wie de zaak aanhangig is.
(2) Zum Beweis eines Rechtsgeschäfts sind alle Beweisarten des Rechts des angerufenen Gerichts oder eines der in Artikel 11 bezeichneten Rechte, nach denen das Rechtsgeschäft formgültig ist, zulässig, sofern der Beweis in dieser Art vor dem angerufenen Gericht erbracht werden kann.

2. Rechtshandelingen kunnen worden bewezen door ieder middel dat is toegelaten door het recht van het land van de rechter of voor zover het bewijs kan worden geleverd voor de rechter bij wie de zaak aanhangig is, door een van de in artikel 21 bedoelde rechtsstelsels volgens hetwelk de rechtshandeling naar de vorm geldig is
(2) Zum Beweis einer Rechtshandlung sind alle Beweisarten des Rechts des angerufenen Gerichts oder eines der in Artikel 21 bezeichneten Rechte, nach denen die Rechtshandlung formgültig ist, zulässig, sofern der Beweis in dieser Art vor dem angerufenen Gericht erbracht werden kann.

In een tweede onderdeel voeren de verzoekende partijen aan dat een decreet waarbij de Raad van State verhinderd wordt de geldigheid van bestreden individuele administratieve rechtshandelingen te beoordelen (zaak nr. 1628), of waarbij de burgerlijke rechtbanken verhinderd worden uitspraak te doen omtrent geschillen over subjectieve rechten die voor die rechtbanken aanhangig zijn (zaak nr. 1629), essentieel als draagwijdte en rechtsgevolg heeft dat afbreuk wordt gedaan aan artikel 14 van de gecoördineerde wetten op de Raad van State, door de federale wetgever aangenomen op grond van de hem door artikel 146 van de Grondwet uitdrukkelijk opgedragen bevoegdheid.
In einem zweiten Teil führen die klagenden Parteien an, dass ein Dekret, durch das der Staatsrat daran gehindert werde, die Gültigkeit von angefochtenen einzelnen Verwaltungsakten zu beurteilen (Rechtssache Nr. 1628), oder durch das die Zivilgerichte daran gehindert würden, über Streitsachen in bezug auf subjektive Rechte, die vor den Gerichten anhängig seien, zu urteilen (Rechtssache Nr. 1629), im wesentlichen die Tragweite und Rechtsfolge habe, dass Artikel 14 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat verletzt werde, den der föderale Gesetzgeber aufgrund der ihm ausdrücklich durch Artikel 146 der Verfassung übertragenen Zuständigkeit angenommen habe.