Een treffend voorbeeld daarvan is aan de ene kant de met veel machtsvertoon doorgedrukte afzwakking van de voorwaarden van het stabiliteitspact die enkele grote lidstaten voor zichzelf noodzakelijk vonden, en aan de andere kant de onzinnige en allang verouderde voorwaarden voor toetreding tot de eurozone die aan de nieuwe lidstaten worden opgelegd en
die op geen enkele wijze rekening houden met het noodzakelijke inflatieniveau en andere parameters die niet meer dan bijeffecten en logischerwijze het
gevolg zijn van een zeer dynamische economie ...[+++] die sneller groeit dan het EU-gemiddelde.
Ein typisches Beispiel dafür ist, dass einerseits ein knallharter Kampf um Zugeständnisse im Stabilitätspakt geführt wird, ohne den einige der großen EU-Staaten ihrer Meinung nach nicht leben können, während andererseits den neuen Mitgliedstaaten sinnlose und längst überholte Bedingungen für den Beitritt zur Eurozone auferlegt werden, die keine gebührende Rücksicht auf das notwendige Inflationsniveau und andere Indikatoren nehmen, bei denen es sich im Grunde nur um nebensächliche und unwesentliche Manifestationen äußerst dynamischer Wirtschaften handelt, deren Wachstumsrate über dem EU-Durchschnitt liegt.