Vertaling van "zijnde bepalingen bijgevolg " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

Deze (Dit) [...] vormt een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan het Verenigd Koninkrijk niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2000/365/EG van de Raad van 29 mei 2000 betreffende het verzoek van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord Ierland deel te mogen nemen aan enkele van de bepalingen van het Schengenacquis*. Het Verenigd Koninkrijk neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van deze (dit) [...] en deze (dit) is bijgevolg niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.
Diese (Dieser) [RECHTSINSTRUMENT] stellt eine Weiterentwicklung der Bestimmungen des Schengen-Besitzstands dar, an denen sich das Vereinigte Königreich gemäß dem Beschluss 2000/365/EG des Rates vom 29. Mai 2000 zum Antrag des Vereinigten Königreichs Großbritannien und Nordirland, einzelne Bestimmungen des Schengen-Besitzstands auf sie anzuwenden*, nicht beteiligt; das Vereinigte Königreich beteiligt sich daher nicht an der Annahme dieser (dieses) [RECHTSINSTRUMENT] und ist weder durch diese (diesen) [RECHTSINSTRUMENT] gebunden noch zu ihrer (seiner) Anwendung verpflichtet.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het Hof kan bijgevolg niet de bestaanbaarheid van de in het geding zijnde bepalingen met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie onderzoeken in zoverre zij, ten aanzien van de wijze waarop het vonnis van eerste aanleg in kracht van gewijsde treedt, een verschil in behandeling invoeren onder de in het buitenland gevestigde geïntimeerde partijen die in België woonplaats hebben gekozen, naargelang het hoger beroep is ingesteld bij deurwaardersakte of bij verzoekschrift.
Der Gerichtshof kann folglich nicht die Vereinbarkeit der fraglichen Bestimmungen anhand des Grundsatzes der Gleichheit und Nichtdiskriminierung prüfen, insofern durch sie bezüglich der Weise, auf die das erstinstanzliche Urteil formelle Rechtskraft erlange, ein Behandlungsunterschied eingeführt werde zwischen den im Ausland niedergelassenen Berufungsbeklagten, die Wohnsitz in Belgien gewählt hätten, je nachdem, ob die Berufung durch Gerichtsvollzieherurkunde oder durch Antragschrift eingeleitet worden sei.

In die zin geïnterpreteerd dat zij het niet mogelijk maken om bij de berekening van de anciënniteit met het oog op de rangschikking van de kandidaten die houder zijn van brevetten voor een ambt van bestuurder van een internaat, rekening te houden met de anciënniteit die is verworven in de hoedanigheid van lid van het administratief personeel, zijn de in het geding zijnde bepalingen bijgevolg niet zonder redelijke verantwoording ten aanzien van de vereisten van het ambt en het doel van de in het geding zijnde bepalingen.
Ausgelegt in dem Sinne, dass sie es nicht ermöglichen, bei der Berechnung des Dienstalters im Hinblick auf die Einstufung der ein Brevet innehabenden Bewerber für ein Amt als Internatsverwalter das in der Eigenschaft als Mitglied des Verwaltungspersonals erworbene Dienstalter zu berücksichtigen, entbehren die fraglichen Bestimmungen folglich nicht einer vernünftigen Rechtfertigung hinsichtlich der Anforderungen des Amtes und des Gegenstands der fraglichen Bestimmungen.

In die interpretatie ontzeggen de in het geding zijnde bepalingen op onevenredige wijze de kandidaten die ervoor hebben gekozen om te huwen op een datum die ver verwijderd is van het aanvangspunt van de termijn van zes maanden en veertien dagen vermeld in artikel 165, § 3, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek, bijgevolg een daadwerkelijke toegang tot de familierechtbank, in de in B.4.2 omschreven omstandigheden.
In dieser Auslegung entziehen die fraglichen Bestimmungen somit auf unverhältnismäßige Weise den Ehewilligen, die sich dafür entschieden haben, an einem vom Anfangsdatum der Frist von sechs Monaten und vierzehn Tagen im Sinne von Artikel 165 § 3 Absatz 1 des Zivilgesetzbuches entfernten Datum zu heiraten, einen tatsächlichen Zugang zum Familiengericht, unter den in B.4.2 beschriebenen Umständen.

Bijgevolg, hoewel het juist is dat de in het geding zijnde bepaling formeel een retroactieve draagwijdte heeft, bevat zij geen enkele nieuwe bepaling die zou afwijken van de vroegere bepalingen die zij vervangt en waarvan de ziekenhuizen en de zorgverleners de inhoud kenden.
Folglich, obwohl es zutrifft, dass die fragliche Bestimmung formell eine rückwirkende Tragweite hat, enthält sie keine neue Bestimmung, die von den durch sie ersetzten früheren Bestimmungen, deren Inhalt den Krankenhäusern und den Pflegeerbringern bekannt war, abweicht.

De in het geding zijnde bepalingen worden door de verwijzende rechter in die zin geïnterpreteerd dat zij een verschil in behandeling invoeren tussen een werknemer die is ontslagen vóór de indiening, door zijn werkgever, van een verzoekschrift tot gerechtelijke reorganisatie en een werknemer die tijdens de periode van de opschorting is ontslagen : de schuldvordering met betrekking tot een door de werknemer gevorderde compenserende opzeggingsvergoeding zal in het eerste geval in de opschorting zijn, krachtens artikel 2, c) tot e), van de WCO, en zal bijgevolg worden onderworpen aan de verminderingen en modaliteiten van het gehomologeerde reorganisatieplan, overeenkomstig artikel 57 van de WCO; in het tweede geval zal de schuldvordering van de werknemer ontsnappen aan de kwalificatie van schuldvordering in de opschorting, zodat, volgens de verwijzende rechter, « zij integraal en zonder enige betalingstermijn zal worden betaald ».
Die fraglichen Bestimmungen werden durch den vorlegenden Richter so ausgelegt, dass sie einen Behandlungsunterschied zwischen einem Arbeitnehmer, der vor der Hinterlegung eines Antrags auf gerichtliche Reorganisation durch seinen Arbeitgeber entlassen wurde, und einem Arbeitnehmer, der während des Zeitraums des Aufschubs entlassen wurde, einführen: Die Forderung bezüglich einer Entlassungsentschädigung, die durch den Arbeitnehmer gestellt wird, ist im ersteren Fall eine aufgeschobene Schuldforderung aufgrund von Artikel 2 Buchstaben c) bis e) des Gesetzes über die Kontinuität der Unternehmen und unterliegt folglich den Herabsetzungen und Modalitäten des homologierten Reorganisationsplans gemäß Artikel 57 des Gesetzes über die Kontinuität der Unternehmen; im zweiten Fall gilt für die Forderung des Arbeitnehmers nicht die Einstufung als aufgeschobene Schuldforderung, so dass sie nach Auffassung des vorlegenden Richters « vollständig und ohne Zahlungsfrist ausgezahlt wird ».

Dat er aanleiding was om een maatregel te nemen waarvan het spoedeisend karakter moeilijk te verzoenen was met een gewone aannemingsprocedure door de wetgever, blijkt eveneens uit de aanhef van het in het geding zijnde koninklijk besluit, reden waarom ook de Raad van State is verzocht bij zijn advies rekening te houden met het spoedeisend karakter : « Gelet op het verzoek om spoedhandeling, gemotiveerd door : de bijzondere regeling voor reisbureaus en de plaats van door tussenpersonen verrichte diensten, respectievelijk bepaald door artikel 26 en door artikel 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG; de procedure bij het niet nakomen door een Staat geregeld door artikel 226 van het Verdrag EG; de ingebrekestelling die de Europese Commissie, in naleving van die procedure, op 30 juli 1996 aan het Koninkrijk België heeft gericht, om haar bezwaren mee te delen betreffende een vermeende onjuiste toepassing van de artikelen 26 en 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG welke de Belgische wetgeving zou toelaten; de vruchteloze gedachtenwisseling waartoe die ingebrekestelling aanleiding heeft gegeven; het met redenen omkleed advies dat de Europese Commissie bijgevolg op 8 juli 1998 heeft uitgebracht teneinde de in casu geformuleerde bezwaren te bevestigen; het feit dat België zich op 30 september 1998 schriftelijk heeft geëngageerd om zonder voorbehoud dit met redenen omkleed advies op te volgen; dat een verlengd uitblijven ervan België onvermijdelijk zou blootstellen aan een aanhangigmaking bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen; dat het integendeel absoluut noodzakelijk is dat de Belgische reglementering naar behoren en zonder verwijl wordt aangepast; dat de bepalingen van onderhavig besluit, dat juist dit als voorwerp heeft, bijgevolg zo vlug mogelijk van kracht dienen te gaan; dat dit besluit dus dringend moet genomen worden » (Belgisch Staatsblad, 31 december 1999, derde editie, pp. 50510 en 50512).
Dass ein Anlass bestand, eine Maßnahme zu ergreifen, deren Dringlichkeit schwer mit einer gewöhnlichen Annahme durch den Gesetzgeber in Einklang zu bringen war, ergibt sich ebenfalls aus der Präambel des fraglichen königlichen Erlasses, und aus diesem Grund wurde auch der Staatsrat gebeten, in seinem Gutachten die Dringlichkeit zu berücksichtigen: « In Anbetracht des Antrags auf dringliche Behandlung, begründet durch: die Sonderregelung für Reisebüros und den Ort der von Vermittlern erbrachten Dienstleistungen, die festgelegt sind in Artikel 26 beziehungsweise Artikel 28b Teil E der Sechsten Richtlinie 77/388/EWG; das Verfahren bei Vertragsverletzung durch einen Staat, das durch Artikel 226 des EG-Vertrags geregelt wird; die Mahnung, die die Europäische Kommission unter Einhaltung dieses Verfahrens am 30. Juli 1996 an das Königreich Belgien gerichtet hat, um ihre Beschwerden mitzuteilen in Bezug auf eine vermeintlich falsche Anwendung der Artikel 26 und 28b Teil E der Sechsten Richtlinie 77/388/EWG, die die belgische Gesetzgebung erlauben würde; den ergebnislosen Gedankenaustausch, zu dem diese Mahnung Anlass gegeben hat; die mit Gründen versehene Stellungnahme, die die Europäische Kommission anschließend am 8. Juli 1998 abgegeben hat, um die im vorliegenden Fall geäußerten Beschwerden zu bestätigen; den Umstand, dass Belgien sich am 30. September 1998 schriftlich verpflichtet hat, vorbehaltlos dieser mit Gründen versehenen Stellungnahme Folge zu leisten; den Umstand, dass Belgien sich durch ein längeres Unterlassen einer Anhängigmachung bei dem Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften aussetzen würde; den Umstand, dass es im Gegenteil absolut notwendig ist, die belgische Regelung ordnungsgemäß und unverzüglich anzupassen; den Umstand, dass die Bestimmungen des vorliegenden Erlasses genau dies zum Gegenstand haben und folglich so schnell wie möglich in Kraft treten müssen; den Umstand, dass der vorliegende Erlass also dringend ergehen muss » (Belgisch ...

Bijgevolg is de saisine van het Hof beperkt tot een toetsing van de in het geding zijnde bepalingen aan de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
Folglich ist die Befassung des Gerichtshofes auf eine Prüfung der fraglichen Bestimmungen anhand der Artikel 10 und 11 der Verfassung begrenzt.

Aangezien de in het geding zijnde voertuigen bijgevolg niet uitsluitend worden aangewend voor het vervoer van goederen overeenkomstig artikel 2, vierde streepje, van de richtlijn 93/89/EEG en overeenkomstig het in B.1.2 weergegeven artikel 3 van de in het geding zijnde wet (Cass., 11 maart 2011, Arr. Cass., 2011, nr. 192), zijn de bepalingen met betrekking tot het eurovignet niet erop van toepassing.
Da die betreffenden Fahrzeuge folglich nicht ausschliesslich der Beförderung von Gütern gemäss Artikel 2 vierter Gedankenstrich der Richtlinie 93/89/EWG und gemäss dem in B.1.2 wiedergegebenen Artikel 3 des fraglichen Gesetzes dienen (Kass., 11. März 2011, Pas., 2011, Nr. 192), sind die Bestimmungen über die Eurovignette nicht auf sie anwendbar.

Bijgevolg dient het Hof de in het geding zijnde bepalingen niet te toetsen aan artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en aan artikel 14 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, in samenhang gelezen met artikel 12 van de Grondwet.
Folglich muss der Gerichtshof die fraglichen Bestimmungen nicht anhand von Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention und von Artikel 14 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte in Verbindung mit Artikel 12 der Verfassung prüfen.