Vertaling van "zijnde gemeen recht " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

algemeen recht | burgerlijk recht | civiel recht | gemeen recht | gewone wetgeving
allgemeines Recht

burgerlijk recht [ gemeen recht ]
Bürgerliches Recht [ allgemeines Recht | Zivilrecht ]

misdrijf van gemeen recht dat is gepleegd met het oog op belastingontduiking
eine unter das allgemeine Strafrecht fallende, in Steuerverkürzungsabsicht begangene Zuwiderhandlung

gemeen recht
allgemeines Recht

rechtscollege van gemeen recht
gemeinrechtliches Rechtsprechungsorgan

ongeval van gemeen recht
gemeinrechtlicher Unfall

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De in het geding zijnde bepaling, die moet worden gelezen in samenhang met artikel 17 van het Gerechtelijk Wetboek, houdt in dat de OBFG en de Orde van Vlaamse balies (OVB) het beginsel in acht nemen volgens hetwelk de vereiste van een belang om in rechte te treden, als gemeen recht van de gerechtelijke procedure, zowel aan de natuurlijke personen als aan de verenigingen en andere rechtspersonen wordt opgelegd, onverminderd de wetten die de wetgever zou aannemen om aan verenigingen of aan andere rechtspersonen een specifiek vorderingsrecht toe te vertrouwen.
Die fragliche Bestimmung, die in Verbindung mit Artikel 17 des Gerichtsgesetzbuches zu betrachten ist, beinhaltet, dass die Kammer der französischsprachigen und deutschsprachigen Rechtsanwaltschaften und die Kammer der flämischen Rechtsanwaltschaften den Grundsatz beachten, wonach das Erfordernis eines Interesses an der Klageerhebung als allgemeines Recht des Gerichtsverfahrens sowohl für natürliche Personen als auch für Vereinigungen und andere juristische Personen gilt, unbeschadet der Gesetze, die der Gesetzgeber gegebenenfalls annimmt, um Vereinigungen oder anderen juristischen Personen ein spezifisches Klagerecht zu verleihen.

Voorts is de lezing die wordt verduidelijkt in de in het geding zijnde bepaling niet strijdig met het arrest nr. 124/2014 van 19 september 2014, waarin het Hof heeft vastgesteld « dat geen van het gemeen recht afwijkende inwerkingtredingsbepaling is opgenomen in de wet van 14 januari 2013, zodat de bestreden bepaling in werking is getreden tien dagen na de bekendmaking ervan in het Belgisch Staatsblad ».
Außerdem steht die Lesart, die in der fraglichen Bestimmung verdeutlicht wird, nicht im Widerspruch zum Entscheid Nr. 124/2014 vom 19. September 2014, in dem der Gerichtshof festgestellt hat, « dass keine vom allgemeinen Recht abweichende Bestimmung über das Inkrafttreten in das Gesetz vom 14. Januar 2013 aufgenommen wurde, so dass die angefochtene Bestimmung zehn Tage nach ihrer Veröffentlichung im Belgischen Staatsblatt in Kraft getreten ist ».

Het gemeentelijke dwangbevel heeft een uitdrukkelijke wettelijke grondslag, aangezien het wordt uitgevaardigd krachtens de in het geding zijnde bepaling, die de voorwaarden ervan bepaalt en die, als uitzondering op het gemeen recht inzake de invordering van schulden, restrictief dient te worden geïnterpreteerd.
Der kommunale Zwangsbefehl hat eine ausdrückliche gesetzliche Grundlage, da er aufgrund der fraglichen Bestimmung erlassen wird, in der dessen Bedingungen festgelegt sind und die als Ausnahme zum allgemeinen Recht bezüglich der Beitreibung von Schulden einschränkend auszulegen ist.

Evenzo kan de wetgever niet worden verweten dat hij een onderscheid heeft ingevoerd tussen leninggevende financiële instellingen naargelang zij al dan niet zijn onderworpen aan een aanzienlijk gunstigere inkomstenbelastingregeling dan die welke voortvloeit uit het in België van toepassing zijnde gemeen recht.
Ebenso kann dem Gesetzgeber nicht vorgeworfen werden, eine Unterscheidung zwischen kreditgebenden Finanzinstituten eingeführt zu haben, je nachdem, ob sie einer erheblich vorteilhafteren Einkommensteuerregelung als diejenige, die sich aus dem in Belgien anwendbaren allgemeinen Recht ergibt, unterliegen oder nicht.

Het derde middel vertrekt daarentegen van een verkeerd uitgangspunt in zoverre daarin wordt gepostuleerd dat de leningen die zijn aangegaan bij een financiële instelling die niet onder artikel 56, § 2, 2°, van het WIB 1992 valt maar niet is onderworpen aan een aanzienlijk gunstigere inkomstenbelastingregeling dan het in België van toepassing zijnde gemeen recht, in aanmerking moeten worden genomen bij de berekening van de schuldratio van de lenende vennootschap.
Der dritte Klagegrund beruht hingegen auf einer falschen Annahme, insofern darin behauptet wird, die Kredite, die bei einem Finanzinstitut aufgenommen würden, das nicht unter Artikel 56 § 2 Nr. 2 des EStGB 1992 falle, das aber nicht einer erheblich vorteilhafteren Einkommensteuerregelung als das in Belgien anwendbare allgemeine Recht unterliege, müssten bei der Berechnung der Schuldenquote der kreditnehmenden Gesellschaft berücksichtigt werden.

De in artikel 202, § 1, 1° en 2°, vermelde inkomsten zijn bovendien niet aftrekbaar wanneer ze worden verleend of toegekend door : 1° een vennootschap die niet aan de vennootschapsbelasting of aan een buitenlandse belasting van gelijke aard als die belasting is onderworpen of die gevestigd is in een land waar de gemeenrechtelijke bepalingen inzake belastingen aanzienlijk gunstiger zijn dan in België; 2° een financieringsvennootschap, een thesaurievennootschap of een beleggingsvennootschap die, alhoewel ze in het land van haar fiscale woonplaats onderworpen is aan een in 1° vermelde belasting, in dat land een belastingregeling geniet die afwijkt van het gemeen recht; 3° een vennootschap voor zover de inkomsten die ze verkrijgt, niet zijnde dividenden, hun oorsprong vinden buiten het land van haar fiscale woonplaats en ze in het land van de fiscale woonplaats een afzonderlijke belastingregeling genieten die afwijkt van het gemeen recht; 4° een vennootschap voor zover ze winsten verwezenlijkt door tussenkomst van een of meer buitenlandse inrichtingen die globaal genomen zijn onderworpen aan een aanslagregeling die aanzienlijk gunstiger is dan in België; 5° een vennootschap, andere dan een beleggingsvennootschap, die dividenden wederuitkeert die in toepassing van het 1° tot 4°, zelf niet zouden kunnen worden afgetrokken ten belope van ten minst 90 pct.
In Artikel 202 § 1 Nr. 1 und 2 erwähnte Einkünfte sind zudem nicht abzugsfähig, wenn sie gewährt oder zuerkannt werden von: 1. einer Gesellschaft, die der Gesellschaftssteuer oder einer ausländischen Steuer gleicher Art nicht unterliegt oder die in einem Land ansässig ist, in dem die Bestimmungen des allgemeinen Rechts in Bezug auf Steuern erheblich vorteilhafter sind als in Belgien, 2. einer Finanzierungsgesellschaft, einer Geldanlagegesellschaft oder einer Investmentgesellschaft, die zwar im Land ihres Steuerwohnsitzes einer in Nummer 1 erwähnten Steuer unterliegt, zu deren Gunsten in diesem Land aber ein vom allgemeinen Recht abweichendes Besteuerungssystem angewandt wird, 3. einer Gesellschaft in dem Maße, wie die Einkünfte, die sie erzielt, die keine Dividenden sind, ihren Ursprung außerhalb des Landes ihres Steuerwohnsitzes haben und im Land des Steuerwohnsitzes zu ihren Gunsten ein besonderes vom allgemeinen Recht abweichendes Besteuerungssystem angewandt wird, 4. einer Gesellschaft in dem Maße, wie sie Gewinne durch eine oder mehrere ausländische Niederlassungen erzielt, die global gesehen einem erheblich vorteilhafteren Besteuerungssystem als in Belgien unterliegen, 5. einer Gesellschaft, die keine Investmentgesellschaft ist und die Dividenden neu ausschüttet, die in Anwendung der Nummern 1 bis 4 selbst nicht zu mindestens 90 Prozent abgezogen werden könnten.

« Is er geen schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre een bediende van de openbare sector, te dezen van een intercommunale, vanwege het enkele feit dat hij heeft ingestemd met de voorwaarden van zijn dienstneming, zodat hij wordt beschouwd als zijnde onder contract en niet onder statuut, de vergoeding voor zijn schade beperkt ziet door de verjaring op grond van artikel 15 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten, terwijl, indien de rechtsverhoudingen tussen de partijen zouden zijn ontstaan uit de eenzijdige beslissing van de overheid, de op zijn vordering tot schadevergoeding van toepassing zijnde verjaring die van het gemeen recht zou zijn ?
« Liegt ein Verstoss gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung vor, indem für einen Angestellten des öffentlichen Sektors, im vorliegenden Fall einer Interkommunale, durch den blossen Umstand, dass er den Bedingungen seiner Anstellung zugestimmt hat, so dass er als vertraglich angestellt und nicht dem Statut unterliegend gilt, die Entschädigung infolge der Verjährung aufgrund von Artikel 15 des Gesetzes vom 3. Juli 1978 über die Arbeitsverträge eingeschränkt wird, während in dem Fall, wo die Rechtsverhältnisse zwischen den Parteien aus einer einseitigen Entscheidung der Behörde hervorgegangen wären, die auf seine Schadensersatzklage anwendbare Verjährung die gemeinrechtliche wäre?

« Is er geen schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre een bediende van de openbare sector, te dezen van een intercommunale, vanwege het enkele feit dat hij heeft ingestemd met de termen van zijn dienstneming zodat hij wordt beschouwd als zijnde onder contract en niet onder statuut, de vergoeding voor zijn schade beperkt ziet door de verjaring op grond van artikel 15 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten, terwijl, indien de rechtsverhoudingen tussen de partijen zouden zijn ontstaan uit de eenzijdige beslissing van de overheid, de op zijn vordering tot schadevergoeding van toepassing zijnde verjaring die van het gemeen recht zou zijn ?
« Liegt ein Verstoss gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung vor, indem für einen Angestellten des öffentlichen Sektors, im vorliegenden Fall einer Interkommunale, durch den blossen Umstand, dass er den Bedingungen seiner Anstellung zugestimmt hat, so dass er als vertraglich angestellt und nicht dem Statut unterliegend gilt, die Entschädigung infolge der Verjährung aufgrund von Artikel 15 des Gesetzes vom 3. Juli 1978 über die Arbeitsverträge eingeschränkt wird, während in dem Fall, wo die Rechtsverhältnisse zwischen den Parteien aus einer einseitigen Entscheidung der Behörde hervorgegangen wären, die auf seine Schadensersatzklage anwendbare Verjährung die gemeinrechtliche wäre?