Vertaling van "zoals de verwijzende rechter trouwens heeft opgemerkt " (Nederlands → Duits) :

Overigens kan, zoals de verwijzende rechter trouwens heeft opgemerkt, het slachtoffer van een beroepsziekte dat deelneemt aan het stelsel van de overzeese sociale zekerheid, in geval van een arbeidsongeschiktheid - ongeacht of daaraan een beroepsziekte of een andere ziekte ten grondslag ligt - wel een beroep doen op de dekking in het raam van de ziekte- en invaliditeitsverzekering (artikel 29, § 2, van de wet van 17 juli 1963).
Im Ubrigen kann - wie der vorlegende Richter angemerkt hat - das Opfer einer Berufskrankheit, das der Regelung der überseeischen sozialen Sicherheit angeschlossen ist, im Falle einer Arbeitsunfähigkeit - ungeachtet dessen, ob dieser eine Berufskrankheit oder eine andere Krankheit zugrunde liegt - wohl die Deckung im Rahmen der Kranken- und Invalidenversicherung in Anspruch nehmen (Artikel 29 § 2 des Gesetzes vom 17. Juli 1963).

Zoals de verwijzende rechter vaststelt, heeft het Hof van Cassatie, bij een arrest van 16 maart 1987, uit de bewoordingen van de in het geding zijnde bepaling afgeleid dat de opzeggingstermijnen voor die bedienden niet bij collectieve arbeidsovereenkomst konden worden vastgesteld (Cass., 16 maart 1987, Arr. Cass., 1986-1987, nr. 420).
Wie der vorlegende Richter feststellt, hat der Kassationshof in einem Entscheid vom 16. März 1987 aus dem Wortlaut der fraglichen Bestimmung abgeleitet, dass die Kündigungsfristen für diese Angestellten nicht durch kollektives Arbeitsabkommen festgelegt werden konnten (Kass., 16. März 1987, Arr. Cass., 1986-1987, Nr. 420).

Zoals de verwijzende rechter opmerkt, heeft de ordonnantiegever met het in het geding zijnde artikel 39bis een administratief beroep ingevoerd.
Wie der vorlegende Richter bemerkt, hat der Ordonnanzgeber mit dem fraglichen Artikel 39bis eine administrative Beschwerde eingeführt.

Zoals reeds is opgemerkt, vereist artikel 17 van het Gerechtelijk Wetboek dat de rechtsvordering moet worden ingesteld tegen diegene die de hoedanigheid bezit om ze te beantwoorden; indien zulks niet het geval is, heeft de rechtsvordering, zoals de verwijzende rechter opmerkt, in werkelijkheid betrekking op een persoon die vreemd is aan de feiten en aan het geschil, en die rechtsvordering zal onontvankelijk worden verklaard, zonder het bij de artikelen 860 en volgende van het Gerechtelijk Wetboek geregelde stelsel van de nietigheden te kunnen genieten.
Wie bereits angemerkt wurde, erfordert Artikel 17 des Gerichtsgesetzbuches, dass die Klage gegen denjenigen gerichtet wird, der die Eigenschaft besitzt, um sie zu beantworten; wenn dies nicht der Fall ist, betrifft der Antrag in Wirklichkeit, wie der vorlegende Richter anführt, eine Person, die dem Sachverhalt und der Streitsache fremd ist, und wird dieser Antrag für unzulässig erklärt, ohne in den Genuss der Nichtigkeitsregelung gelangen zu können, die in den Artikeln 860 ff. des Gerichtsgesetzbuches festgelegt ist.

Het doel van een geleidelijke harmonisatie van de statuten van de arbeiders en de bedienden waaraan de wetgever de voorkeur heeft gegeven boven een plotselinge afschaffing van het onderscheid tussen die beroepscategorieën, inzonderheid in een aangelegenheid waar de normen kunnen evolueren ten gevolge van collectieve onderhandelingen, verantwoordt niet langer, achttien jaar nadat het Hof heeft vastgesteld dat het in het geding zijnde criterium van onderscheid niet meer pertinent kon worden geacht, dat sommige verschillen in behandeling, zoals die welke voor de verwijzende rechter zijn aangevoerd, nog geruime tijd kunnen worden behouden, waardoor een toestand van manifeste ongrondwettigheid zou worden bestendigd ».
Das Ziel einer schrittweisen Harmonisierung des Statuts der Arbeiter und der Angestellten, das in den Augen des Gesetzgebers einer plötzlichen Abschaffung des Unterschieds zwischen diesen Berufskategorien vorzuziehen ist, insbesondere in einer Angelegenheit, in der die Normen sich dank der kollektiven Verhandlungen entwickeln können, rechtfertigt es nicht mehr, achtzehn Jahre nach der Feststellung des Hofes, dass das betreffende Unterscheidungskriterium nicht mehr als sachdienlich angesehen werden konnte, dass gewisse Behandlungsunterschiede, wie diejenigen, die vor dem vorlegenden Richter angeführt werden, noch lange aufrechterhalten werden, und dass man somit eine eindeutig verfassungswidrige Situation fortdauern lässt ».

De verwijzende rechter heeft immers vastgesteld dat de eis van de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid in casu enkel betrekking heeft op de hoofdelijke aansprakelijkheid, beperkt tot de totale prijs van het aan de aannemer toevertrouwde werk, zoals bedoeld in artikel 30bis, § 3, van de RSZ-wet, en dus niet de betaling van de niet-ingehouden som en van de bijslag bedoeld in artikel 30bis, § 5, van de RSZ-wet omvat.
Der vorlegende Richter hat nämlich festgestellt, dass die Forderung des Landesamtes für soziale Sicherheit sich im vorliegenden Fall nur auf die gesamtschuldnerische Haftung bezieht, die auf den Gesamtpreis der dem Unternehmer anvertrauten Arbeiten begrenzt ist, gemäß Artikel 30bis § 3 des LASS-Gesetzes, und folglich nicht die Zahlung der nicht einbehaltenen Summe und des Zuschlags im Sinne von Artikel 30bis § 5 des LASS-Gesetzes umfasst.

De verwijzende rechter vraagt het Hof of de wet van 22 november 2013 « tot wijziging van het Wetboek van vennootschappen, wat de waarborgen van de schuldeisers bij een kapitaalherschikking betreft » (hierna : de wet van 22 november 2013) bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre zij het mogelijk maakt dat schuldeisers een zekerheid kunnen eisen van een naamloze vennootschap die besloten heeft tot een reële kapitaalvermindering (artikel 613 van het Wetboek van vennootschappen, zoals gewijzigd bij artikel 2 van de wet van 22 november 2013) of van een herstructurerende vennootschap (artikelen 684 en 766 van het Wetboek van vennootschappen, zoals gewijzigd bij de artikelen 3 en 5 van de wet van 22 november 2013), voor de schuldvorderingen waarvoor in rechte of via arbitrage een bezwaar werd ingesteld tegen de vennootschap, vóór de algemene vergadering die zich over de kapitaalvermindering of de herstructurering moet uitspreken, terwijl in dezelfde mogelijkheid om een zekerheid te eisen niet werd voorzien voor schuldvorderingen ten aanzien van vennootschappen met andere rechtsvormen, waaronder een besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid (artikel 317 van het Wetboek van vennootschappen, niet gewijzigd bij de wet van 22 november 2013), die besluiten tot een dergelijke kapitaalvermindering.
Der vorlegende Richter fragt den Gerichtshof, ob das Gesetz vom 22. November 2013 « zur Abänderung des Gesellschaftsgesetzbuches hinsichtlich der Garantien für Gläubiger im Falle einer Reorganisation des Kapitals » (nachstehend: Gesetz vom 22. November 2013) mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar sei, insofern dieses Gesetz es ermögliche, dass Gläubiger eine Sicherheit von einer Aktiengesellschaft, die eine reale Kapitalherabsetzung beschlossen habe (Artikel 613 des Gesellschaftsgesetzbuches in der durch Artikel 2 des Gesetzes vom 22. November 2013 abgeänderten Fassung) oder von einer in der Umstrukturierung befindlichen Gesellschaft (Artikel 684 und 766 des Gesellschaftsgesetzbuches in der durch die Artikel 3 und 5 des Gesetzes vom 22. November 2013 abgeänderten Fassung), für Schuldforderungen, hinsichtlich deren vor der Generalversammlung, die über die Kapitalherabsetzung beziehungsweise die Umstrukturierung zu beschließen habe, vor Gericht oder im Wege eines Schiedsverfahrens Beschwerde eingereicht worden sei, fordern könnten, während die gleiche Möglichkeit, eine Sicherheit zu fordern, nicht für Schuldforderungen gegenüber Gesellschaften mit anderen Rechtsformen, darunter eine Privatgesellschaft mit beschränkter Haftung (Artikel 317 des Gesellschaftsgesetzbuches, nicht abgeändert durch das Gesetz vom 22. November 2013), die eine solche Kapitalherabsetzung beschließen würden, nicht vorgesehen sei.

Aangezien, enerzijds, de artikelen 41 en 44 geen uitwerking hebben op de datum van inwerkingtreding van de wetsbepaling die geïnterpreteerd wordt geacht en, anderzijds, zij een onderscheid in het leven roepen in de betekenis van het voormelde artikel 28, § 1, tweede lid, naar gelang van het ogenblik waarop het wordt toegepast, vormen die artikelen, zoals de verwijzende rechter eveneens heeft gemeend, geen interpretatieve bepalingen, maar wel degelijk louter retroactieve bepalingen.
Da einerseits die Artikel 41 und 44 nicht am Datum des Inkrafttretens der Gesetzesbestimmung, die sie auslegen sollen, wirksam wurden, und sie andererseits einen Unterschied in der Bedeutung des vorerwähnten Artikels 28 § 1 Absatz 2 entsprechend dem Zeitpunkt, zu dem er Anwendung findet, einführen, stellen diese Artikel, so wie es auch die Auffassung des vorlegenden Richters war, keine auslegenden Bestimmungen dar, sondern blosse rückwirkende Bestimmungen.

Zoals de verwijzende rechter erop heeft gewezen, heeft de wet van 10 maart 2003 de voetbalwet gewijzigd, met name door daarin artikel 24, tweede lid, artikel 26, § 2, en artikel 31, § 2, aangehaald in B.2, in te voegen die, met behoud van de aan de door de Koning aangewezen ambtenaar verleende machtiging om een administratief stadionverbod op te leggen aan de minderjarige ouder dan veertien jaar (artikelen 24, tweede lid, en 26, § 1), de in dat geval te volgen procedure regelen (artikel 26, § 2) en bepalen dat het beroep tegen de beslissing van de ambtenaar bij de jeugdrechtbank wordt ingesteld (artikel 31, § 2).
Wie der verweisende Richter anführt, hat das Gesetz vom 10. März 2003 das Fussballgesetz abgeändert, insbesondere indem es darin die Artikel 24 Absatz 2, 26 § 2 und 31 § 2, die in B.2 angeführt sind, eingefügt hat, die den vom König bestimmten Beamten ermächtigen, Minderjährigen über vierzehn Jahre ein administratives Stadionverbot aufzuerlegen (Artikel 24 Absatz 2 und 26 § 1), das in diesem Fall einzuhaltende Verfahren organisieren (Artikel 26 § 2) und vorsehen, dass die Berufung gegen den Beschluss des Beamten beim Jugendgericht eingelegt wird (Artikel 31 § 2).