Ik licht er de volgende uit: de bevestiging van de noodzaak van een gemeenschappelijk beleid als noodzakelijke voorwaarde voor een concurrerende en ecologisch duurzame landbouw in Europa; de bijdragen van de Commissie om te verzekeren dat het GLB rechtvaardiger is en acceptabeler voor de samenleving; de nadruk op vereenvoudiging en vermindering van bureaucratische rompslomp; de bevestiging van het voorstel meer keuzevrijheid te verlenen aan de boeren bij het maken van hun productieve keuzes; meer financiën voor plattelandsontwikkeling en verbreding va
n dit beleid tot de zogenaamde nieuwe uitdagingen (energie, klimaat, waterbeheer en
...[+++]biodiversiteit); de invoering van het principe van progressieve modulatie; de verruiming van de flexibiliteit voor de lidstaten bij het GLB-beheer (ik heb het over artikel 68); het opzetten van een systeem voor risico- en crisisbeheer met communautaire cofinanciering en de positieve algemene tendens van de discussies over het model voor na 2013 en van het antwoord van de Europese Unie bij de WTO-onderhandelingen, dat gericht is op een rechtvaardig en wederkerig akkoord voor gereguleerde internationale handel in landbouwproducten.Folgende Punkte möchte ich besonders hervorheben: die Bestätigung der Notwendigkeit einer gemeinsamen Agrarpolitik als Voraussetzung für eine wettbewerbsfähige und ökologisch nachhaltige Landwirtschaft in Europa; die Beiträge der Kommission zu einer gerechteren und für die Öffentlichkeit akzeptableren GAP; die Konzentration auf Vereinfachung und Bürokratieabbau; die Übernahme des Vorschlags, Landwirten mehr Freiraum bei der Auswahl ihrer Optionen der landwirtschaftlichen Produktion zu lassen; die finanzielle Stärkung der ländlichen Entwicklung und die Ausdehnung der Zuständigkeit dieses Teilressorts auf neue Herausforderungen (Energie, Klima, Wasser, biologische Vielfalt);
...[+++]die Einführung des Prinzips der progressiven Modulation; die den Mitgliedstaaten eingeräumte zusätzliche Flexibilität auf dem Gebiet der GAP (hierbei denke ich an Artikel 68); die Schaffung eines von der Gemeinschaft kofinanzierten Risiko- und Krisenmanagementsystems, die positive allgemeine Richtung, die aus den Debatten zum Modell für die Jahre nach 2013 sowie in der Reaktion der Europäischen Union im Rahmen der WTO-Verhandlungen deutlich wurde, deren Ziel eine gerechte, reziproke Vereinbarung für einen regulierten internationalen Handel mit Landwirtschaftsprodukten ist.