Traduction de «zoon in hechtenis werd genomen » (Néerlandais → Allemand) :

6. De overgebrachte persoon blijft op het grondgebied van de uitvaardigende staat en, in voorkomend geval, van de lidstaat van doorvoer, in hechtenis wegens de feiten ten aanzien waarvan hij in de uitvoerende staat als verdachte of veroordeelde in hechtenis werd genomen, tenzij de uitvoerende staat om zijn vrijlating verzoekt.
(6) Die überstellte Person bleibt im Hoheitsgebiet des Anordnungsstaats und, soweit dies zutrifft, im Hoheitsgebiet des Transitmitgliedstaats, in Haft wegen der Handlungen oder Verurteilungen, für die sie im Vollstreckungsstaat in Haft gehalten wurde, es sei denn, der Vollstreckungsstaat beantragt ihre Freilassung.

I. overwegende dat rouwende familieleden van degenen die om het leven zijn gebracht, in plaats van aanspraak te kunnen maken op een onderzoek naar buitengerechtelijke executies, juist met arrestatie worden bedreigd, zoals in het geval van Mahdi Ramazani, die in december 2010 bij het graf van zijn zoon in hechtenis werd genomen en exorbitante borgsomcondities opgelegd kreeg waaraan hij volstrekt niet kan voldoen,
I. in der Erwägung, dass außergerichtliche Hinrichtungen nicht untersucht werden und stattdessen die trauernden Angehörigen der Opfer von Verhaftung bedroht sind, wie im Fall von Mahdi Ramazani, der im Dezember 2010 am Grab seines Sohnes verhaftet wurde und von dem eine Bürgschaft in maßlos übertriebener Höhe verlangt wird, die er zu leisten außerstande ist,

Verzoeker werd in hechtenis genomen en twee dagen later veroordeeld wegens onder meer smokkel.
Der Kläger wurde inhaftiert und zwei Tage später u. a. wegen Schmuggels verurteilt.

Eerdere verslagen over het mechanisme voor samenwerking en toetsing wezen al op het risico dat parlementaire regels de parlementsleden zouden afschermen voor toepassing van de wetgeving.[19] In het verslag over het mechanisme voor samenwerking en toetsing van januari werd gemeld dat het parlement in januari 2013 wijzigingen had goedgekeurd van het statuut van de parlementsleden, tot wijziging van de procedure voor de opheffing van de onschendbaarheid in gevallen waarin parlementsleden worden gezocht, gearresteerd of in hechtenis genomen en waarin voormalige ministers worden vervolgd.
In früheren CVM-Berichten wurde auf das Risiko hingewiesen, dass parlamentarische Regeln als Mittel zum Schutz der Parlamentarier vor der Anwendung der Gesetze angesehen werden könnten.[19] Wie im CVM-Bericht von Januar dargelegt, hat das Parlament im Januar 2013 Änderungen zum Statut der Parlamentsmitglieder verabschiedet, durch die das Verfahren zur Aufhebung der Immunität zum Zwecke der Durchsuchung, Festnahme oder Verhaftung von Parlamentariern und staatsanwaltlicher Ermittlungen gegen ehemalige Minister geändert wurde.

« Schenden de bepalingen van artikel 56, derde lid, 1°, van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer, vervangen bij artikel 28 van de wet van 18 juli 1990, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk gelezen of gelezen in samenhang met artikel 6, 1°, van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens, omdat zij aan een niet-rechterlijke instantie de bevoegdheid toekennen om een strafsanctie in de zin van het Europees Verdrag op te leggen, omdat de procureur des Konings tegelijkertijd optreedt als vervolgende partij en als rechter en dit zonder openbaar proces, zonder opgave van beweegredenen en zonder de betrokken persoon te horen, terwijl een dergelijke bevoegdheid niet verleend wordt aan het openbaar ministerie ten opzichte van personen die van een hele reeks andere misdrijven verdacht worden, en omdat de rechterlijke toetsing achteraf de eerder opgelegde straf niet kan ongedaan maken, vermits de straf reeds ondergaan werd en er geen procedure vastgesteld werd om de gevolgen van een ten onrechte opgelegde onmiddellijke intrekking van het rijbewijs weg te werken en om de ten onrechte gestrafte te vergoeden, terwijl dat laatste bijvoorbeeld wel het geval is voor de personen die het slachtoffer werden van onwerkzame voorlopige hechtenis, zodat de betrokken persoon van wie het rijbewijs ingetrokken werd bij toepassing van de bedoelde wetsbepalingen niet tot andere straffen kan veroordeeld worden omdat niemand, bij toepassing van artikel 14, 7°, van het Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, opgemaakt te New York op 19 december 1966 en goedgekeurd bij de wet van 15 mei 1981, voor een tweede keer mag berecht of gestraft worden voor een strafbaar feit waarvoor hij reeds overeenkomstig de wet en het procesrecht bij einduitspraak veroordeeld is of waarvan hij vrijgesproken is, omdat dit zou neerkomen op een schending van het algemeen rechtsbeginsel dat neergelegd i ...
« Verstossen die Bestimmungen von Artikel 56 Absatz 3 Nr. 1 des königlichen Erlasses vom 16. März 1968 zur Koordinierung der Gesetze über die Strassenverkehrspolizei, abgeändert durch Artikel 28 des Gesetzes vom 18. Juli 1990, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention, weil sie einer nicht richterlichen Instanz die Befugnis erteilen, eine Strafsanktion im Sinne der Konvention zu verhängen, weil der Prokurator des Königs gleichzeitig als verfolgende Partei und als Richter auftritt und ohne öffentlichen Prozess, ohne Angabe von Gründen und ohne Anhörung des Betroffenen diese Strafe verhängt, während eine solche Befugnis nicht der Staatsanwaltschaft erteilt wird, wenn es um Personen geht, die mehrerer anderer Straftaten beschuldigt werden, und weil die nachträgliche richterliche Prüfung die vorher verhängte Strafe nicht ungeschehen machen kann, da die Strafe bereits vollzogen ist und kein Verfahren zur Beseitigung der Folgen eines zu Unrecht verhängten sofortigen Führerscheinentzugs und zur Vergütung des zu Unrecht Bestraften vorgesehen ist, während letzteres etwa bei Personen, die Gegenstand unwirksamer Untersuchungshaft sind, sehr wohl der Fall ist, so dass der Betroffene, dessen Führerschein in Anwendung der vorgenannten Gesetzesbestimmungen entzogen wurde, nicht zu anderen Strafen verurteilt werden kann, weil gemäss Artikel 14 Absatz 7 des am 19. Dezember 1966 in New York geschlossenen und durch das Gesetz vom 15. Mai 1981 genehmigten Paktes über bürgerliche und politische Rechte niemand wegen einer strafbaren Handlung, wegen der er bereits nach dem Gesetz und dem Strafverfahrensrecht rechtskräftig verurteilt oder freigesprochen worden ist, erneut verfolgt oder bestraft werden darf, weil dies einen Verstoss gegen den im Lehrsatz ` non bis in idem ' enthaltenen allgemeinen Rechtsgrundsatz darstellen würde und weil eine solche Entscheidung nicht ohne richterliche Prüfung get ...

Tijdens de parlementaire bespreking is opgemerkt dat niet werd voorzien in bepalingen die het geval beogen waarin de beklaagde niet in hechtenis zou zijn genomen (Parl. St., Kamer, 1999-2000, nr. 0306/004, pp. 63-64; Parl. St., Senaat, 1999-2000, nr. 2-347/3, pp.
Das Fehlen von Bestimmungen in bezug auf den Fall, in dem der Angeschuldigte nicht inhaftiert sei, wurde während der parlamentarischen Diskussion aufgezeigt (Parl. Dok., Kammer, 1999-2000, Nr. 0306/004, SS. 63-64; Parl. Dok., Senat, 1999-2000, Nr. 2-347/3, SS. 41-42, 71).

Tot slot zijn de elementen die tijdens de parlementaire voorbereiding van de wet van 1994 in aanmerking werden genomen, verstoken van enige relevantie, vermits werd aangetoond dat de ontoegankelijke documenten wel degelijk nuttig zijn voor de verdediging van de personen die door het betwiste verbod worden getroffen en de analogie die met de regeling van toegang tot het dossier inzake voorlopige hechtenis wordt gemaakt, veel van haar relevantie heeft ingeboet indien men rekening houdt met het lot dat het Hof onlangs in het voordeel van de rechten van de burgerlijke partij heeft toebedeeld aan de referentieregeling (arrest nr. 54/97).
Schliesslich würden die während der Vorarbeiten zum Gesetz von 1994 berücksichtigten Elemente jede Relevanz vermissen lassen, da nachgewiesen worden sei, dass die unzugänglichen Dokumente wohl nützlich seien für die Verteidigung der von dem beanstandeten Verbot betroffenen Personen, und da die mit der Regelung des Zugangs zum Dossier bezüglich der Untersuchungshaft vorgenommene Analogie viel von ihrer Relevanz eingebüsst habe, wenn man das Schicksal, das der Hof kürzlich zugunsten der Rechte der Zivilpartei der Referenzregelung zugedacht habe, berücksichtige (Urteil Nr. 54/97).