Vertaling van "zou hij mij hem eraan horen " (Nederlands → Duits) :

Als hij hier zou zijn, zou hij mij hem eraan horen herinneren dat een belangrijk Brits overheidsdepartement, dat verantwoordelijk is voor pensioenen, de afgelopen 14 jaar geen enkele keer goedkeuring heeft gekregen voor de jaarrekening.
Er sei daran erinnert, dass die Abschlüsse eines wichtigen britischen Ministeriums, das für Renten verantwortlich ist, im vierzehnten Jahr in Folge ungenehmigt sind.

Ik heb gister opnieuw telefonisch contact met hem gehad om mij op de hoogte te stellen van de laatste informatie over de situatie; daarbij vertelde hij mij hoe dankbaar hij was voor de solidariteit van de Europese Unie.
Ich habe gestern erneut mit ihm telefoniert, um die neusten Informationen über die Lage zu erhalten und er drückte mir seinen Dank für die Solidarität der Europäischen Union aus.

Ik wil hem vragen of hij mij kan meedelen – of het mij kan laten weten als hij niet over die informatie beschikt – of, wanneer de onderhandelingen zijn afgerond en er een besluit moeten worden genomen, dat besluit alleen door het Kroatische parlement zal worden genomen, of dat ook de Kroatische bevolking een kans krijgt om in zich in een referendum uit te spreken, zoals het geval was in mijn eigen land.
Ich möchte ihn bitten, mir mitzuteilen – oder mich wissen zu lassen, wenn ihm die Informationen nicht zur Verfügung stehen – ob, wenn die Verhandlungen abgeschlossen sind und eine Entscheidung getroffen werden muss, diese Entscheidung vom kroatischen Parlament allein getroffen wird oder ob die Menschen in Kroatien die Möglichkeit haben werden, durch ein Referendum zu entscheiden, wie dies in meinem Land der Fall war.

In de tweede plaats zij eraan herinnerd dat het eveneens vaste rechtspraak is dat indien de betrokkene, in plaats van zich rechtstreeks tot de rechter te wenden, met een beroep op de statutaire bepalingen een administratieve klacht indient bij het TABG, het later door hem ingestelde beroep in rechte slechts ontvankelijk is indien hij alle regels van de voorafgaande klachtprocedure heeft geëerbiedigd (arrest Gerecht van eerste aanleg van 23 januari 2002, Gonçalves/Parlement, T-386/00, punt 35, en aangehaalde rechtspraak).
Zweitens ist daran zu erinnern, dass, wenn der Betroffene nicht unmittelbar das Gericht anruft, sondern sich unter Berufung auf Statutsbestimmungen mit einer Beschwerde an die Anstellungsbehörde wendet, nach ständiger Rechtsprechung die Zulässigkeit einer später erhobenen Klage davon abhängt, dass der Betroffene alle verfahrensrechtlichen Voraussetzungen beachtet hat, die mit dem Weg der vorherigen Beschwerde verknüpft sind (Urteil des Gerichts erster Instanz vom 23. Januar 2002, Gonçalves/Parlament,T-386/00, Randnr. 35 und die dort angeführte Rechtsprechung).

« [is] de vraag of, in het kader van het gemeenschapsrecht, de overeenkomst die de regering bij het voorontwerp gemachtigd zou worden te sluiten een overheidsopdracht is voor aanneming van diensten, dan wel een concessie van openbare dienst, [.] evenwel niet afhankelijk van de benaming die de steller van het voorontwerp eraan geeft, maar van de criteria die worden gehanteerd in het gemeenschapsrecht en in de eerste plaats van de wijze waarop de dienstverlener wordt bezoldigd en waarop hij het financiële risico draagt dat verbonden is aan de exploitatie van de dienst die hem wordt toevertrouwd » (Parl. St., Brussels Hoofdstedelijk Parlement, 2009-2010, A-96/1, p. 7).
« Die Frage, ob im Gemeinschaftsrecht der Vertrag, zu dessen Abschluss die Regierung durch den Vorentwurf ermächtigt werden soll, einen öffentlichen Dienstleistungsauftrag oder eine Konzession des öffentlichen Dienstes darstellt, hängt jedoch nicht von ihrer Einstufung durch den Autor des Vorentwurfs, sondern vielmehr von den im Gemeinschaftsrecht angewandten Kriterien ab, und in erster Linie von der Weise der Entlohnung des Dienstleistungserbringers und seiner Ubernahme des finanziellen Risikos in Verbindung mit dem Betrieb des ihm anvertrauten Dienstes » (Parl. Dok., Parlament der Region Brüssel-Hauptstadt, 2009-2010, A-96/1, S. 7).

Het gaat erom of oude grenzen moeten worden gebruikt als hindernis voor mensen die gezondheidszorg zoeken of dat de openheid van het Europa van vandaag gebruikt moet worden als mogelijkheid voor mensen in heel Europa om de best mogelijke gezondheidszorg te krijgen. Het was interessant te horen wat de linkse fractie denkt, maar nu de afgevaardigde van de sociaaldemocraten, Jan Andersson, hier voor mij staat en na mij komt op de sprekerslijst, is het interessant van hem te horen of hij het standpunt van Eva-Britt Svensson deelt dat zieke mensen die zorg in het buitenland willen krijgen, aan gezondheidszorgtoerisme doen.
Es geht darum, ob alte Grenzen als Hindernis für Menschen verwendet werden sollten, die eine Gesundheitsversorgung in Anspruch nehmen möchten, oder ob die Offenheit des heutigen Europas als Mittel genutzt werden sollte, damit Menschen in ganz Europa die bestmögliche Gesundheitsversorgung erhalten. Es war aufschlussreich zu hören, was die Fraktion der Linken denkt; aber da sich der Vertreter der Sozialdemokraten, Jan Andersson, vor mir befindet und auf der Rednerliste direkt nach mir steht, wäre es sehr interessant, ob er die Ansicht von Eva-Britt Svensson teilt, dass kranke Menschen, die eine Versorgung im Ausland in Anspruch nehmen möchten, Gesundheitstourismus betreiben.

Verder wil ik even opmerken dat ik ook hoop - en hiervoor richt ik mij tot de heer Costa, ik wou dat hij mij kon horen, maar hij is aan het telefoneren en telefoontjes zijn altijd belangrijker - ik hoop dat naarmate het Europees Spoorwegbureau meer taken vervult, de nationale bureaus er minder bij betrokken moeten worden en hoe minder werk de nationale bureaus hebben, hoe minder bureaucratie er zal zijn.
Nebenbei bemerkt hoffe ich auch – und da komme ich auf den Kollegen Paolo Costa zurück, falls er zuhören könnte, aber Telefonate sind immer wichtiger –, dass je mehr Aufgaben die Europäische Eisenbahnagentur übernimmt, die nationalen Eisenbahnagenturen sich umso weniger dazwischen mischen, und dass ihre Bürokratie abgebaut wird.

« Schenden de bepalingen van artikel 55, eerste lid, 5°, en derde lid, van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer, vervangen bij artikel 27 van de wet van 18 juli 1990, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk gelezen of gelezen in samenhang met artikel 6, 1, van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens, omdat zij aan een niet-rechterlijke instantie de bevoegdheid toekennen om een strafsanctie in de zin van het Europees Verdrag op te leggen, omdat de procureur des Konings tegelijkertijd optreedt als vervolgende partij en als rechter en een straf oplegt zonder openbaar proces, zonder opgave van beweegredenen en zonder de betrokken persoon te horen, terwijl een dergelijke bevoegdheid niet verleend wordt aan het openbaar ministerie ten opzichte van personen die van een hele reeks andere misdrijven verdacht worden, omdat de rechterlijke toetsing achteraf de eerder opgelegde straf niet kan ongedaan maken, vermits de straf reeds ondergaan werd en er geen procedure vastgesteld werd om de gevolgen van een ten onrechte opgelegde onmiddellijke intrekking van het rijbewijs weg te werken en om de ten onrechte gestrafte te vergoeden, terwijl dat laatste bijvoorbeeld wel het geval is voor de personen die het slachtoffer werden van onwerkzame voorlopige hechtenis, en nog omdat bij de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs de betrokken persoon geen enkele schikking kan treffen en deze mogelijkheid hem wel gegeven wordt wanneer de rechter een verval van het recht tot sturen uitspreekt, daar immers dit verval slechts ingaat de 5de dag na die waarop het openbaar ministerie de kennisgeving aan de veroordeelde gedaan heeft (artikel 40 van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer), omdat bij de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs het openbaar ministerie niet de mogelijkheid heeft om het rijbewijs g ...
« Verstossen die Bestimmungen von Artikel 55 Absatz 1 Nr. 5 und Absatz 3 des königlichen Erlasses vom 16. März 1968 zur Koordinierung der Gesetze über die Strassenverkehrspolizei, abgeändert durch Artikel 27 des Gesetzes vom 18. Juli 1990, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention, weil sie einer nicht richterlichen Instanz die Befugnis erteilen, eine Strafsanktion im Sinne der Konvention zu verhängen, weil der Prokurator des Königs gleichzeitig als verfolgende Partei und als Richter auftritt und ohne öffentlichen Prozess, ohne Angabe von Gründen und ohne Anhörung des Betroffenen eine Strafe verhängt, während eine solche Befugnis nicht der Staatsanwaltschaft erteilt wird, wenn es um Personen geht, die mehrerer anderer Straftaten beschuldigt werden, weil die nachträgliche richterliche Prüfung die vorher verhängte Strafe nicht ungeschehen machen kann, da die Strafe bereits vollzogen ist und kein Verfahren zur Beseitigung der Folgen eines zu Unrecht verhängten sofortigen Führerscheinentzugs und zur Vergütung des zu Unrecht Bestraften vorgesehen ist, während letzteres etwa bei Personen, die Gegenstand unwirksamer Untersuchungshaft sind, sehr wohl der Fall ist, und ferner weil bei sofortigem Führerscheinentzug der Betroffene keinerlei Vorkehrungen treffen kann und ihm diese Möglichkeit sehr wohl geboten wird, wenn der Richter die Entziehung der Fahrerlaubnis ausspricht, da nämlich diese Entziehung erst am fünften Tag ab dem Datum der Benachrichtigung des Verurteilten durch die Staatsanwaltschaft in Kraft tritt (Artikel 40 des königlichen Erlasses vom 16. März 1968 zur Koordinierung der Gesetze über die Strassenverkehrspolizei), weil bei sofortigem Führerscheinentzug die Staatsanwaltschaft nicht über die Möglichkeit verfügt, den Führerschein teilweise zu entziehen, und deshalb die Entziehung der Fahrerlaubnis nicht auf bestimmte Fahrzeugklassen beschränken kann, was der Richter a ...

21. De Raad herinnert eraan dat hij de Commissie op 19 mei 1998 heeft verzocht hem gedetailleerd verslag uit te brengen van de wijze waarop de Commissie gebruik heeft gemaakt van de haar uit hoofde van Verordening nr. 2185/96 verleende bevoegdheden inzake controle en toezicht ter plaatse dat zij ter bescherming van de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen uitoefent op fraude en andere onregelmatigheden.
21. Der Rat erinnert daran, daß er am 19. Mai 1998 die Kommission aufgefordert hat, ihm einen detaillierten Bericht über die Nutzung der Befugnisse vorzulegen, die ihr durch die Verordnung Nr. 2185/96 betreffend die Kontrollen und Überprüfungen vor Ort durch die Kommission zum Schutz der finanziellen Interessen der Europäischen Gemeinschaften vor Betrug und anderen Unregelmäßigkeiten übertragen worden sind.