Vertaling van "zouden evenwel ieder " (Nederlands → Duits) :

48. Artikel 9 van het Verdrag van Aarhus en artikel 10bis van richtlijn 85/337 zouden evenwel ieder nuttig effect verliezen wanneer het enkele feit dat een project wordt vastgesteld bij een wetgevingshandeling die niet aan de in punt 31 van dit arrest genoemde voorwaarden voldoet, meebrengt dat tegen deze handeling geen enkele beroepsmogelijkheid in de zin van die bepalingen openstaat om de materiële of formele rechtmatigheid ervan aan te vechten (zie arrest Boxus e.a., punt 53) ».
48. Art. 9 des Übereinkommens von Aarhus und Art. 10a der Richtlinie 85/337 würden jedoch jegliche praktische Wirksamkeit verlieren, wenn der bloße Umstand, dass ein Projekt durch einen Gesetzgebungsakt genehmigt wurde, der nicht die in Randnr.

22. meent, om het probleem van „torpedo-procedures” op te lossen, dat het laatst aangesproken gerecht van de verplichting ontslagen zou moeten zijn om de procedure volgens de litispendentieregel op te schorten, als het eerst aangesproken gerecht klaarblijkelijk onbevoegd is; wijst evenwel de gedachte van de hand, als zouden verzoeken om een negatieve declaratoire uitspraak in ieder geval van de „first in time ”-regel uitgesloten moeten worden omdat dergelijke verzoeken een legitiem commercieel oogmerk kunnen hebben; is evenwel van mening dat bevoegdheidskwesties het best kunnen worden opgelost in de voorstellen voor invoering van een eengemaakt stelsel voor beslechting van octrooigeschillen;
22. vertritt im Hinblick auf eine Lösung des Problems der Torpedoklagen die Auffassung, dass, wenn das zuerst angerufene Gericht offenkundig unzuständig ist, das später angerufene Gericht von seiner Pflicht entbunden werden sollte, das Verfahren gemäß der Rechtshängigkeitsvorschrift auszusetzen; spricht sich jedoch dagegen aus, negative Feststellungsklagen von der Regel der früheren Rechtshängigkeit völlig auszunehmen, da mit solchen Klagen ein legitimer wirtschaftlicher Zweck verfolgt werden kann; ist jedoch der Auffassung, dass Zuständigkeitsfragen am besten im Zusammenhang mit den Vorschlägen zur Schaffung einer einheitlichen Patentgerichtsbarkeit gelöst werden könnten;

22. meent, om het probleem van "torpedo-procedures" op te lossen, dat het laatst aangesproken gerecht van de verplichting ontslagen zou moeten zijn om de procedure volgens de litispendentieregel op te schorten, als het eerst aangesproken gerecht klaarblijkelijk onbevoegd is; wijst evenwel de gedachte van de hand, als zouden verzoeken om een negatieve declaratoire uitspraak in ieder geval van de "first in time"-regel uitgesloten moeten worden omdat dergelijke verzoeken een legitiem commercieel oogmerk kunnen hebben; is evenwel van mening dat bevoegdheidskwesties het best kunnen worden opgelost in de voorstellen voor invoering van een eengemaakt stelsel voor beslechting van octrooigeschillen;
22. vertritt im Hinblick auf eine Lösung des Problems der Torpedoklagen die Auffassung, dass, wenn das zuerst angerufene Gericht offenkundig unzuständig ist, das später angerufene Gericht von seiner Pflicht entbunden werden sollte, das Verfahren gemäß der Rechtshängigkeitsvorschrift auszusetzen; spricht sich jedoch dagegen aus, negative Feststellungsklagen von der Regel der früheren Rechtshängigkeit völlig auszunehmen, da mit solchen Klagen ein legitimer wirtschaftlicher Zweck verfolgt werden kann; ist jedoch der Auffassung, dass Zuständigkeitsfragen am besten im Zusammenhang mit den Vorschlägen zur Schaffung einer einheitlichen Patentgerichtsbarkeit gelöst werden könnten;

b) in de tweede plaats zouden de ontwikkelingslanden ook binnen hun mogelijkheden en zonder dat hun ontwikkeling erdoor wordt vertraagd, moeten bijdragen aan de algemene inspanningen om de klimaatverandering te beperken; voor de meeste ontwikkelingslanden, die op dit moment in grote mate van aardolie afhankelijk zijn en daarom met zeer hoge energiekosten te maken hebben, zou dat een extra voordeel hebben: iedere vermindering van het energieverbruik en vergroting van het aandeel alternatieve energiebronnen zou dan ook zeer gunstig zijn voor deze landen; het mechanisme voor schone ontwikkeling van het Protocol van Kyoto kan bijdragen aan de verwezenlijking van dit doel, en er moeten mogelijkheden worden onderzocht om dit mechanisme verder te ontwikkelen na de eerste verbintenisperiode van het Protocol van Kyoto, met name door na te gaan hoe de kosten kunnen worden gedrukt en de efficiency van het proces ter goedkeuring van projecten in het kader van het schone-ontwikkelingsmechanisme kan worden verbeterd; de succesvolle introductie ervan vergt meer financiële steun van Europese landen teneinde de huidige financieringsproblemen te verhelpen; belangrijk is evenwel dat de mechanismen voor ontwikkeling op zich tegen het licht worden gehouden, zodat er ook werkelijk resultaten worden geboekt en het ondernemingen niet alleen makkelijk wordt gemaakt om de verantwoordelijkheid voor efficiënt energiegebruik af te schuiven;
(b) die Entwicklungsländer sollten innerhalb ihrer Möglichkeiten und ohne ihre Entwicklung zu verlangsamen, ihren Beitrag zu den Bemühungen um eine generelle Eindämmung des Klimawandels leisten; dies hätte für die meisten Entwicklungsländer, die derzeit stark vom Öl abhängig und daher mit sehr hohen Energiekosten konfrontiert sind, einen weiteren Vorteil, nämlich dass sich die Verringerung des Energieverbrauchs und eine Zunahme alternativer Energiequellen sehr wohltuend auswirken würden; ist der Ansicht, dass der Mechanismus für saubere Entwicklung des Kyoto-Protokolls das Potenzial hat, zu diesem Ziel beizutragen, und dass nach Möglichkeiten gesucht werden sollte, diesen Mechanismus über den ersten Verpflichtungszeitraum des Kyoto-Protokolls hinaus weiterzuentwickeln; ist davon überzeugt, dass für den erfolgreichen Start dieses Mechanismus eine größere Unterstützung der europäischen Länder zur Überwindung der jetzigen Probleme bei der Mittelausstattung erforderlich ist; ist jedoch der Auffassung, dass es wichtig ist, die Mechanismen für eine umweltgerechte Entwicklung zu überprüfen, damit die gewünschten Ergebnisse erzielt und Unternehmen nicht dazu verleitet werden, sich aus ihrer Verantwortung für die Verbesserung der Energieeffizienz zu stehlen;

12. erkent de noodzaak van een ontsnappingsclausule voor niet te voorziene activiteiten van de EU; dringt er evenwel op aan dat artikel 308 van het Verdrag in dier voege wordt herzien dat het Parlement medebeslissingsrecht krijgt wanneer de EU op deze rechtsgrondslag zou gaan optreden, om te voorkomen dat terreinen die tot dusverre onder de medebeslissingsbevoegdheid van de parlementen van de lidstaten vielen, via artikel 308 van het Verdrag aan iedere parlementaire zeggenschap zouden kunnen worden onttrokken; dringt voorts aan op beperking van de geldigheidsduur van op deze rechtsgrondslag uitgevaardigde regelingen tot aan de eerstvolgende herziening van het Verdrag, bij welker gelegenheid moet worden besloten in het Verdrag al dan niet een daartoe strekkende bevoegdheidsclausule op te nemen dan wel de bewuste bevoegdheid niet op EU-niveau uit te oefenen; alleen op die wijze kan aan het uitzonderlijke karakter van artikel 308 van het Verdrag recht worden gedaan;
12. erkennt die Notwendigkeit einer Ausweichklausel für unvorhersehbare Tätigkeiten der Gemeinschaft an; fordert aber eine Neuformulierung von Artikel 308 des Vertrages dahingehend, dass ein Tätigwerden der EU auf dieser Rechtsgrundlage die Mitentscheidung des Parlaments beinhaltet, um zu verhindern, dass Bereiche, die bisher in der Mitentscheidung der mitgliedstaatlichen Parlamente standen, über Artikel 308 des Vertrages jeglicher parlamentarischen Mitbestimmung entzogen werden können; fordert außerdem die zeitliche Begrenzung von auf dieser Rechtsgrundlage erlassenen Vorschriften bis zur jeweils nächsten Vertragsrevision, anlässlich der die Entscheidung zu treffen ist, eine reguläre Kompetenzvorschrift in den Vertrag aufzunehmen oder die Kompetenz nicht weiter auf der Ebene der EU auszuüben; einzig diese Regelung ist dem Ausnahmecharakter des Artikel 308 des Vertrags angemessen;

Ten aanzien van de overweging in de conclusies van de rechters-verslaggevers waarin gesteld is dat de verzoeker niet aantoont dat hij in een rechtssituatie verkeert waarin hij door de bestreden maatregel, die regels bevat inzake de werking van het openbaar ministerie, rechtstreeks zou kunnen worden geraakt, laat de verzoeker in zijn memorie met verantwoording gelden dat hij « om zijn belang bij het door hem ingestelde beroep uitputtend te rechtvaardigen zou moeten kenbaar maken aan welke misdrijven, misdaden, wanbedrijven en overtredingen, waarvoor de verjaring nog niet bereikt is, hij zich schuldig heeft gemaakt; Dat verzoeker zich beroept op het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten opgemaakt te New York op 19 december 1966 [.] en inzonderheid op artikel 14, 3°, g, dat bepaalt : ' Bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde strafvervolging heeft eenieder, in volle gelijkheid, recht op de volgende minimumgaranties : [.] niet te worden gedwongen tegen zichzelf te getuigen of een bekentenis af te leggen '; Dat deze bepaling door de voorzitter van de Commissie-Dutroux voor ieder getuigenverhoor werd voorgelezen aan de getuigen, voor zij de eed aflegden; dat zij dus kennelijk een algemene strekking heeft en moet begrepen worden als een codificatie van de regel ' nemo tenetur edere contra se ', analoog aan het Amerikaanse Vijfde Amendement; Dat de bestreden bepaling tot gevolg kan hebben dat er ministeriële richtlijnen worden uitgevaardigd die tot gevolg hebben dat verzoeker, die evenwel nooit iemand één frank armer heeft gemaakt, zou worden vervolgd, terwijl daders van misdrijven met zware gevolgen straffeloos zouden kunnen blijven ».
Hinsichtlich der in den Schlusfolgerungen der referierenden Richter enthaltenen Erwägung, das der Kläger nicht nachweist, das er sich in einer Rechtslage befindet, in der er durch die angefochtene Masnahme, die Vorschriften bezüglich der Arbeitsweise der Staatsanwaltschaft enthält, unmittelbar betroffen sein könnte, macht der Kläger in seinem Begründungsschriftsatz geltend, das er « zur erschöpfenden Begründung seines Interesses an der von ihm erhobenen Klage angeben müste, welcher noch nicht verjährten Verbrechen, Vergehen und Übertretungen er sich schuldig gemacht hat; das der Kläger sich auf den am 19. Dezember 1966 in New York geschlossenen [.] Internationalen Pakt über bürgerliche und politische Rechte beruft, insbesondere auf Artikel 14 Absatz 3 Buchstabe g, der bestimmt : ' Jeder wegen einer strafbaren Handlung Angeklagte hat in gleicher Weise im Verfahren Anspruch auf folgende Mindestgarantien : [.] er darf nicht gezwungen werden, gegen sich selbst als Zeuge auszusagen oder sich schuldig zu bekennen '; das diese Bestimmung vom Vorsitzenden der Dutroux-Kommission vor jeder Zeugenvernehmung den Zeugen vor der Eidesleistung vorgelesen wurde; das sie also offensichtlich eine allgemeine Tragweite hat und als Kodifizierung der Regel ' nemo tenetur edere contra se ' aufzufassen ist, ähnlich dem amerikanischen Fünften Amendement; das die angefochtene Bestimmung zur Folge haben kann, das ministerielle Richtlinien erlassen werden, die dazu führen, das der Kläger, der jedoch niemals jemanden um einen Franken ärmer gemacht hat, verfolgt würde, während Straftäter, die folgenschwere Taten begangen haben, ungestraft davonkämen ».

3. De flexibiliteit organiseren De Commissie verwerpt iedere gedachte van een "Europa à la carte". Zij is evenwel van oordeel dat de Europese Unie intensievere vormen van samenwerking of integratie mogelijk dient te maken tussen sommige van haar leden. Daarbij moeten de volgende beginselen worden gevolgd: - verenigbaarheid met de doelstellingen van de Unie; - inachtneming van het institutionele kader van de Unie; - blijvende openheid ten opzichte van de staten die zouden willen en kunnen toetreden; - instandhouding van de interne markt en het flankerend beleid.
3. Verbesserung der Flexibilität Auch wenn die Kommission jeden Gedanken an ein "Europa à la carte" entschieden ablehnt, so muß die Europäische Union doch einigen ihrer Mitglieder engere Kooperations- und Integrationsformen ermöglichen, sofern folgende Grundsätze beachtet werden: - Vereinbarkeit mit den Zielen der Union; - Achtung des institutionellen Rahmens der Union; - ständige Offenheit für Mitgliedstaaten, die sich ihnen anschließen können und wollen; - Erhaltung des Binnenmarktes und seiner Begleitmaßnahmen.