Men ziet dus de gevaren van de vrijhandelsstrategie wel maar houdt desalniettemin vast aan die strategie. Dat betekent dat de sociale, ecologische en culturele elementen van het programma slechts dienen om de schade te herstellen en te beperken, ofschoon zij juist de essentie van zulke akkoorden zouden moeten zijn.
Wenn man die Gefahren der Freihandelsstrategie erkennt, aber dennoch an dieser Strategie festhält, haben die sozialen, ökologischen und kulturellen Bestandteile des Programms immer nur Reparatur- und Schadensbegrenzungscharakter - obwohl sie das Leitprinzip für solche Abkommen sein müssten.