Ten tweede wordt er in het OPC-verslag ook op gewezen dat een gemeenschappelijke opvatting ontbreekt over wat het toepassingsge
bied is van de "één emittent"-regel, die bovenmatige afhankelijkheid van bepaalde activa, of een bepaalde emittent of groep van ondernemingen moet voorkomen (artikel 18, lid 1, onder e))[7]. Daar komt bij dat het bevorderen van convergentie in "één emittent"-voorschriften met name relevant is bij grensoverschrijdende activiteiten, gezien de expliciete vrijstelling van beleggingsvoorschriften in de lidstaat van herkomst die de lidstaten van ontvangst, binnen bepaalde kwantitatieve en kwalitatieve grenzen, kunnen o
...[+++]pleggen aan "gast-IBPV's" (artikel 18, lid 7, onder b), van de IBPV-richtlijn).
Second, the OPC Report also points to a lack of common understanding of the scope of the single issuer rule, which aims at preventing excessive reliance on a particular asset, issuer or group (Article 18(1)(e)).[7] In addition, promoting convergence in single issuer rules is especially relevant in a cross-border context, given the explicit exemption from home state investment rules which host states can impose on "guest-IORPs" within certain quantitative and qualitative limits (Article 18(7)(b) of the IORP Directive).