Traduction de «Arrest dat niet vatbaar is voor verzet » (Néerlandais → Anglais) :

TERMINOLOGIE

arrest dat niet vatbaar is voor verzet | arrest waartegen geen verzet openstaat
judgment which not be set aside

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Met het arrest van vandaag antwoordt het Hof dat het recht van de Unie (meer in het bijzonder het verbod van iedere discriminatie op grond van nationaliteit en de aan burgers van de Unie gewaarborgde vrijheid van verkeer) zich verzet tegen een nationale regeling die in civiele zaken die aanhangig zijn bij rechterlijke instanties van een welbepaalde territoriale entiteit van de betrokken lidstaat, het recht gebruik te maken van een niet-officiële taal enkel toekent aan eigen staatsburgers die hun woonplaats in bedoelde territoriale entiteit hebben.
In its judgment today, the Court replies that EU law (more specifically the prohibition on all discrimination on grounds of nationality and the free movement guaranteed to citizens of the EU) precludes national rules which, in civil cases brought before the courts of a specific territorial entity in the Member State in question, grant the right to use an unofficial language only to Italian nationals who are domiciled in that territorial entity.

In zijn arrest van vandaag antwoordt het Hof dat de vrijheid van vestiging – in het bijzonder het vereiste dat het beoogde doel coherent wordt nagestreefd – zich verzet tegen een regeling op grond waarvan de bevoegde autoriteiten geen rekening kunnen houden met lokale bijzonderheden en aldus niet kunnen afwijken van het strikte aantal „verder van geneesmiddelen te voorziene personen”.
By its judgment delivered today, the Court holds that the freedom of establishment ‒ in particular the requirement that the desired objective be achieved in a consistent manner ‒ precludes legislation which does not allow the competent authorities to take account of particular local conditions and to depart from a strict limit on the ‘people remaining to be served’.

In zijn arrest van vandaag brengt het Hof om te beginnen in herinnering dat de terugkeerrichtlijn niet tot doel heeft alle nationale voorschriften inzake het verblijf van vreemdelingen te harmoniseren en zich er dus niet tegen verzet dat het recht van een lidstaat illegaal verblijf aanmerkt als een strafbaar feit en daarop strafrechtelijke sancties stelt om het plegen van een dergelijke inbreuk tegen te gaan en te bestraffen.
In its judgment delivered today, the Court observes as a preliminary point that the return directive is not designed to harmonise in their entirety the rules of the Member States on the stay of foreign nationals and thus does not preclude the law of a Member State from classifying an illegal stay as an offence and laying down criminal sanctions to deter and penalise such an infringement .

– gezien het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen van 13 maart 2007 in zaak C-524/04, Test Claimants in the Thin Cap Group Litigation / Commissioners of Inland Revenue, waarin het Hof beslist dat artikel 43 van het EG-Verdrag zich er niet tegen verzet dat een lidstaat wetgeving goedkeurt die de vrijheid van vestiging beperkt van een louter kunstmatige bedrijfsconstructie die alleen is opgezet voor belastingdoeleinden,
– having regard to the judgment of the Court of Justice of the European Communities in Case C-524/04 on 13 March 2007 (Test Claimants in the Thin Cap Group Litigation v. Commissioners of Inland Revenue), in which the Court ruled that Article 43 of the EC Treaty does not preclude the enactment by a Member State of legislation restricting the right of establishment of a wholly artificial corporate arrangement entered into for tax reasons alone,

Het arrest is vatbaar voor verzet binnen een maand na zijn betekening.
An objection may be lodged against the judgment within one month of it being notified.

Ten slotte, in antwoord op de laatste vraag over de wijze waarop de harmonisatie van de pensioengerechtigde leeftijd kan worden bereikt, oordeelde het Hof in de zaak Smith (C-408/92, punt 22) dat het gemeenschapsrecht zich verzet tegen harmoniserende wetgeving op nationaal niveau die “de pensioengerechtigde leeftijd voor vrouwen optrekt tot de voor mannen geldende leeftijd”..”. voor tijdvakken van arbeid tussen 17 mei 1990, de datum van dat arrest” [dit is de zaak Barber, C-262/88] “en de datum van inwerkingtreding van die maatregelen”.Ten aanzien van na laatstgenoemde datum vervulde tijdvakken van arbeid staat artikel 119 [nu artikel 141 van het EG-Verdrag] daarentegen niet in de weg aan een dergelijk optreden.
Finally, in response to the last question on how should the harmonisation of retirement age be achieved, in the Smith-judgment (C-408/92, point 22) the Court held that Community law precludes national equalizing measures which raise "the retirement age for women to that for men in relation to periods of service completed between 17 May 1990, the date of that judgment (i.e. case Barber, C-262/88) and the date on which those measures come into force. On the other hand, as regards periods of service completed after the latter date, Article 119 (now Article 141 of the EC Treaty) does not prevent an employer from taking that step.

De beoordeling van deze feiten en bewijselementen levert dus, behoudens het geval van een onjuiste opvatting daarvan – hetgeen in casu niet wordt aangevoerd –, geen rechtsvraag op die als zodanig in hogere voorziening vatbaar is voor toetsing door het Hof (zie arrest van 19 september 2002, DKV/BHIM, C‑104/00 P, Jurispr. blz. I‑7561, punt 22, en arrest van Mag Instrument/BHIM, reeds aangehaald, punt 39).
The appraisal of those facts and the assessment of that evidence thus does not, save where they distort the evidence, which is not claimed in this case, constitute a point of law which is subject, as such, to review by the Court of Justice on appeal (see Case C‑104/00 P DKV v OHIM [2002] ECR I‑7561, paragraph 22, and Mag Instrument v OHIM, paragraph 39).

Dienaangaande zij opgemerkt dat de vaststelling door het Gerecht in punt 53 van de bestreden arresten, dat het aandachtsniveau van de gemiddelde consument met betrekking tot de vorm en het dessin van was- en afwasmiddeltabletten niet hoog is, aangezien dit dagelijkse verbruiksgoederen zijn, een beoordeling van de feiten is die, zoals reeds in punt 39 van het onderhavige arrest in herinnering is gebracht, niet vatbaar is voor toetsing door het Hof in het kader van een hogere voorziening, wanneer er, zoals in casu, geen sprake is van een onjuiste opvatting van de aan het Gerecht voorgelegde feitelijke elementen.
On this point, the Court of First Instance’s finding in paragraph 53 of the judgments under appeal that, since washing machine and dishwasher tablets are everyday consumer products, the level of attention paid by the average consumer to their shape and pattern is not high is a finding of fact, which, as has been recalled in paragraph 39 of this judgment, is not subject to review by the Court of Justice on appeal where, as in this instance, it does not entail a distortion of the factual evidence produced to the Court of First Instance.