Traduction de «Berichtenverkeer tussen personen » (Néerlandais → Anglais) :

TERMINOLOGIE

berichtenverkeer tussen personen | interpersoonlijk berichtenverkeer
interpersonal messaging system | IPMS [Abbr.]

berichtendienst tussen personen | intermenselijke berichtendienst
interpersonal messaging | interpersonal messaging service | messaging service | IPM [Abbr.]

homohuwelijk | huwelijk tussen personen van hetzelfde geslacht
same-sex marriage

Verdrag van de Raad van Europa van 21 maart 1983 inzake de overbrenging van gevonniste personen tussen de overenkomstsluitende Partijen die partij zijn
Council of Europe Convention on the Transfer of Sentenced Persons of 21 March 1983

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

74. waarschuwt - gezien het belang van de digitale economie in de betrekkingen tussen de EU en de VS en voor het herstel van hun onderlinge vertrouwen - dat de goedkeuring van de definitieve TTIP-overeenkomst door het Europees Parlement achterwege zou kunnen blijven zolang de willekeurige massale observatieactiviteiten en onderschepping van berichtenverkeer tussen EU-instellingen en diplomatieke vertegenwoordigingen niet volledig worden gestaakt en er geen adequate oplossing wordt gevonden voor de gegevensprivacy van EU-burgers, inclusief een administratieve en gerechtelijke geschillenbeslechting; onderstreept dat het Parlement de definitieve TTIP-overeenkomst alleen zal goedkeuren als deze de in het Handvest van de EU vastgelegde grondrechten volledig eerbiedigt, en dat de bescherming van de persoonlijke levenssfeer van natuurlijke personen ten aanzien van de verwerking en verspreiding van persoonsgegevens onderworpen moet blijven aan artikel XIV van de Algemene Overeenkomst inzake de handel in diensten (GATS); benadrukt dat de EU-wetgeving inzake gegevensbescherming onder toepassing van artikel XIV van GATS niet kan worden beschouwd als een „willekeurige of ongerechtvaardigde discriminatie”;
74. Strongly emphasises, given the importance of the digital economy in the relationship and in the cause of rebuilding EU-US trust, that the consent of the European Parliament to the final TTIP agreement could be endangered as long as the blanket mass surveillance activities and the interception of communications in EU institutions and diplomatic representations are not completely abandoned and an adequate solution is found for the data privacy rights of EU citizens, including administrative and judicial redress; stresses that Parliament may only consent to the final TTIP agreement provided the agreement fully respects, inter alia, the fundamental rights recognised by the EU Charter, and provided the protection of the privacy of individuals in relation to the processing and dissemination of personal data remain governed by Article XIV of the GATS; stresses that EU data protection legislation cannot be deemed an ‘arbitrary or unjustifiable discrimination’ in the application of Article XIV of the GATS;

73. waarschuwt - gezien het belang van de digitale economie in de betrekkingen tussen de EU en de VS en voor het herstel van hun onderlinge vertrouwen - dat de goedkeuring van de definitieve TTIP-overeenkomst door het Europees Parlement achterwege zou kunnen blijven zolang de willekeurige massale observatieactiviteiten en onderschepping van berichtenverkeer tussen EU-instellingen en diplomatieke vertegenwoordigingen niet volledig worden gestaakt en er geen adequate oplossing wordt gevonden voor de gegevensprivacy van EU-burgers, inclusief een administratieve en gerechtelijke geschillenbeslechting; onderstreept dat het Parlement de definitieve TTIP-overeenkomst alleen zal goedkeuren als deze de in het Handvest van de EU vastgelegde grondrechten volledig eerbiedigt, en dat de bescherming van de persoonlijke levenssfeer van natuurlijke personen ten aanzien van de verwerking en verspreiding van persoonsgegevens onderworpen moet blijven aan artikel XIV van de Algemene Overeenkomst inzake de handel in diensten (GATS); benadrukt dat de EU-wetgeving inzake gegevensbescherming onder toepassing van artikel XIV van GATS niet kan worden beschouwd als een “willekeurige of ongerechtvaardigde discriminatie”;
73. Strongly emphasises, given the importance of the digital economy in the relationship and in the cause of rebuilding EU-US trust, that the consent of the European Parliament to the final TTIP agreement could be endangered as long as the blanket mass surveillance activities and the interception of communications in EU institutions and diplomatic representations are not completely abandoned and an adequate solution is found for the data privacy rights of EU citizens, including administrative and judicial redress; stresses that Parliament may only consent to the final TTIP agreement provided the agreement fully respects, inter alia, the fundamental rights recognised by the EU Charter, and provided the protection of the privacy of individuals in relation to the processing and dissemination of personal data remain governed by Article XIV of the GATS; stresses that EU data protection legislation cannot be deemed an ‘arbitrary or unjustifiable discrimination’ in the application of Article XIV of the GATS;

18. meent dat de wetgeving van de lidstaten die massale opslag van gegevens van het berichtenverkeer tussen de burgers voor politiële doeleinden mogelijk maakt, niet volledig beantwoordt aan het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en de daarop gebaseerde rechtsspraak, omdat zij ingrijpen in het recht op privacy zonder te voldoen aan de voorwaarden van een door de rechter op individuele basis, en dan nog voor beperkte tijd te verlenen machtiging, welke voorwaarden onderscheid verlangen tussen de categorieën van te bewaken of te volgen personen, eerbiediging van de vertrouwelijkheid van beschermde communicatieberichten (zoals gesprekken tussen advocaat en cliënt), en specificatie van de aard van misdrijven of van de omstandigheden die een dergelijke inbreuk wettigen; koestert bovendien ernstige twijfel omtrent de noodzaak in een democratische samenleving, en - zoals gestipuleerd in artikel 15 van Richtlijn 2002/58/EG - op de geschiktheid en evenredigheid daarvan;
18. Believes that Member States' laws providing for the wide-scale retention of data related to citizens' communications for law-enforcement purposes are not in full conformity with the European Convention on Human Rights and the related case-law, since they constitute an interference with the right to privacy and fall short of the requirements of: being authorised by the judiciary on a case-by-case basis and for a limited duration, distinguishing between categories of people that could be subject to surveillance, respecting confidentiality of protected communications (such as lawyer-client communications), and specifying the nature of the crimes or the circumstances that authorise such an interference; believes, furthermore, that serious doubts arise as to their necessity within a democratic society and - as specified by Article 15 of Directive 2002/58/EC - as to their appropriateness and proportionality;

18. meent dat de wetgeving van de lidstaten die massale opslag van gegevens van het berichtenverkeer tussen de burgers voor politiële doeleinden mogelijk maakt, niet volledig beantwoordt aan het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en de daarop gebaseerde rechtsspraak, omdat zij ingrijpen in het recht op privacy zonder te voldoen aan de voorwaarden van een door de rechter op individuele basis, en dan nog voor beperkte tijd te verlenen machtiging, welke voorwaarden onderscheid verlangen tussen de categorieën van te bewaken of te volgen personen, eerbiediging van de vertrouwelijkheid van beschermde communicatieberichten (zoals gesprekken tussen advocaat en cliënt), en specificatie van de aard van misdrijven of van de omstandigheden die een dergelijke inbreuk wettigen; koestert bovendien ernstige twijfel omtrent de noodzaak in een democratische samenleving, en - zoals gestipuleerd in artikel 15 van richtlijn 2002/58/EG - op de geschiktheid en evenredigheid daarvan;
18. Believes that Member States' laws providing for the wide-scale retention of data related to citizens' communications for law-enforcement purposes are not in full conformity with the European Convention on Human Rights and the related case law, since they constitute an interference in the right to privacy, falling short of the requirements of: being authorised by the judiciary on a case-by-case basis and for a limited duration, distinguishing between categories of people that could be subject to surveillance, respecting confidentiality of protected communications (such as lawyer-client communications), and specifying the nature of the crimes or the circumstances that authorise such an interference; believes, furthermore, that serious doubts arise as to their necessity within a democratic society and - as specified by Article 15 of Directive 2002/58/CE - as to their appropriateness and proportionality;