Vertaling van "Geleide niet-gewenste emissies " (Nederlands → Engels) :

TERMINOLOGIE

emissie van parasitaire signalen door geleiding | geleide niet-gewenste emissies
conducted spurious emission

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

We moeten evenwel erkennen dat de uitvoering niet tot de gewenste resultaten heeft geleid.
However we have to recognise that its implementation did not deliver the results we expected.

Bovendien heeft dit beleid tot een toename van de besparingen en niet tot de gewenste toename van de particuliere consumptie geleid, en tegelijkertijd tot een afname van het vertrouwen.
It should also be noted that these policies have led to an increase in savings instead of the desired aim of boosting consumption, which has thereby reduced confidence.

Studies in opdracht van de Commissie hebben echter aangetoond dat de testprocedures voor het meten van CO2-emissies uit hoofde van die verordening het hanteren van flexibelere marges door fabrikanten niet zijn tegengegaan, wat heeft geleid tot ogenschijnlijk lagere CO2-emissies die niet kunnen worden toegeschreven aan technologische verbeteringen en dus ook niet kunnen worden gehaald tijdens het rijden op de weg.
However, studies carried out by the Commission have demonstrated that the test procedures used to measure CO2 emissions under that Regulation have not prevented an increased utilisation of flexibilities by manufacturers which have resulted in alleged CO2 emissions reductions that are not attributed to technological improvements and cannot be achieved in real driving on the road.

Studies in opdracht van de Commissie hebben echter aangetoond dat de testprocedures voor het meten van CO2-emissies uit hoofde van die verordening het hanteren van flexibelere marges door fabrikanten hebben voorkomen, wat heeft geleid tot ogenschijnlijk lagere CO2-emissies die niet kunnen worden toegeschreven aan technologische verbeteringen en dus ook niet kunnen worden gehaald tijdens het rijden op de weg.
However, studies carried out by the Commission have demonstrated that the test procedures used to measure CO2 emissions under that Regulation have not prevented an increased utilisation of flexibilities by manufacturers which have resulted in alleged CO2 emissions reductions that are not attributable to technological improvements and cannot be achieved in real driving on the road.

Onderzoeken in opdracht van de Commissie hebben echter aangetoond dat de testprocedures voor het meten van CO2-emissies uit hoofde van die verordening het steeds meer hanteren van flexibelere marges door fabrikanten niet hebben tegengegaan, wat heeft geleid tot ogenschijnlijk lagere CO2-emissies die niet kunnen worden toegeschreven aan technologische verbeteringen en dus ook niet kunnen worden gehaald tijdens het rijden op de weg.
However, studies carried out by the Commission have demonstrated that the test procedures used to measure CO2 emissions under that Regulation have not prevented an increased utilisation of flexibilities by manufacturers which have resulted in alleged CO2 emissions reductions that are not attributable to technological improvements and cannot be achieved in real driving on the road.

9. stelt met bezorgdheid vast dat de Autoriteit volgens de bevindingen van de Rekenkamer op het ogenblik van de afronding van de controlewerkzaamheden ter plaatse (oktober 2011) situaties waarin zich een belangenconflict voordeed niet adequaat beheerste; merkt echter op dat de Autoriteit ondertussen reeds geavanceerde beleidslijnen voor de omgang met belangenconflicten had ontwikkeld; vreest desondanks dat deze beleidslijnen niet tot het gewenste resultaat hebben geleid;
9. Notes with concern that according to the findings of the Court of Auditors, at the time of completion of the field work (October 2011), the Authority did not adequately manage conflict of interest situations; notes, however, that in the meantime, the Authority had already developed advanced policies for managing conflicts of interest; is concerned, nevertheless, that these policies have not led to the desired results;

4. IS VAN OORDEEL dat beide processen moeten worden geleid door het uiteindelijke doel van het Verdrag: de stabilisering van broeikasgasconcentraties in de atmosfeer op een niveau dat gevaarlijke antropogene verstoring van het klimaatsysteem verhindert, binnen een voldoende ruim tijdschema waarin ecosystemen zich natuurlijk aan klimaatverandering kunnen aanpassen, zodat de voedselproductie niet bedreigd wordt en duurzame economische ontwikkeling mogelijk is; HERHAALT zijn standpunt dat, met het oog op het halen van deze doelstelling, de totale gemiddelde temperatuur aan het aardoppervlak wereldwijd niet meer dan 2° C boven het temperatuurpeil van voor de industrialisering mag uitstijgen, en dat wereldwijd aanmerkelijke emissiereducties noodzakelijk zullen zijn overeenkomstig het beginsel van gezamenlijke, doch gedifferentieerde verantwoordelijkheden en respectieve capaciteiten; CONSTATEERT dat hiervoor de wereldwijde emissies van broeikasgassen binnen twee decennia hun maximum moeten hebben bereikt, waarna een aanzienlijke verlaging in de orde van grootte van ten minste 15% en tegen 2050 van misschien wel 50% ten opzichte van de niveaus van 1990 moet plaatsvinden; CONSTATEERT dat, indien dergelijke reducties niet dringend worden bereikt, dit zou leiden tot een verhoogd risico op een abrupte klimaatverandering; VERTROUWT erop dat het actieplan van Montreal de juiste middelen biedt om met alle partijen te bespreken op welke wijze en met welke middelen dit doel kan worden bereikt;
4. HOLDS the view that both processes should be guided by the ultimate objective of the Convention: stabilisation of greenhouse gas concentrations in the atmosphere at a level that would prevent dangerous anthropogenic interference with the climate system, within a time-frame sufficient to allow ecosystems to adapt naturally to climate change, to ensure that food production is not threatened and to enable economic development to proceed in a sustainable manner; REITERATES its view that in order to meet this objective, overall global mean surface temperature increase should not exceed 2°C above pre-industrial levels and that significant global emission reductions will be necessary in accordance with the principle of common but differentiated responsibilities and respective capabilities; NOTES that this will require global greenhouse gas emissions to peak within two decades, followed by substantial reductions in the order of at least 15% and perhaps by as much as 50% by 2050 compared to 1990 levels; NOTES that failure to achieve such reductions urgently would lead to an increased risk of abrupt climate change; IS CONFIDENT that the Montreal Action Plan provides the appropriate means to discuss with all parties ways and means to achieve this objective;

(11) Overwegende dat, in overeenstemming met het subsidiariteits- en het proportionaliteitsbeginsel als bedoeld in artikel 3 B van het Verdrag, de doelstelling van vermindering van de emissies van zwaveldioxide uit de verbranding van bepaalde soorten vloeibare brandstoffen door de lidstaten afzonderlijk niet doeltreffend kan worden verwezenlijkt; dat ongecoördineerde maatregelen niet kunnen waarborgen dat die doelstelling wordt verwezenlijkt, eventueel contraproductief kunnen zijn en in grote onzekerheid op de markt van de betrokken brandstoffen zullen resulteren; dat het derhalve, gezien de noodzaak de zwaveldioxide-emissies in de gehele Gemeenschap te verminderen, doeltreffender is maatregelen op het niveau van de Gemeenschap te nemen; dat deze richtlijn niet verder gaat dan hetgeen minimaal nodig is om de gewenste doelstelling te verwezenlijken;
(11) Whereas, in conformity with the principle of subsidiarity and the principle of proportionality referred to in Article 3b of the Treaty, the objective of reducing the emissions of sulphur dioxide arising from the combustion of certain types of liquid fuels cannot be achieved effectively by Member States acting individually; whereas unconcerted action offers no guarantee of achieving the desired objective, is potentially counterproductive and will result in considerable uncertainty in the market for the fuel products affected; whereas, in view of the need to reduce sulphur dioxide emissions across the Community, it is therefore more effective to take action at the level of the Community; whereas this Directive limits itself to the minimum requirements necessary to achieve the desired objective;

2. Deze Conferentie heeft met name geleid tot het inzicht dat de verbintenissen die zijn vervat in artikel 4, lid 2, onder a) en b), van het Raamverdrag inzake klimaatverandering, ontoereikend zijn, en de Raad prijst zich derhalve gelukkig met het besluit om de verbintenissen voor de periode na 2000 uit te breiden, door een protocol of een ander rechtsinstrument op te stellen, dat bestemd is om tijdens de Derde Conferentie van de Partijen bij het Verdrag te worden aangenomen en dat voorziet in een aanpak op basis van een combinatie van beleid, maatregelen en streefcijfers om de uitstoot van broeikasgassen te beperken en te verminderen, overeenkomstig hoofdstuk II, punt 2, onder a), van het Mandaat van Berlijn. 3. De Raad herhaalt dat de Europese Gemeenschap vastbesloten blijft om haar verbintenissen uit hoofde van het Raamverdrag na te leven, en bevestigt daarom zijn conclusies van 29 oktober 1990, respectievelijk van 9 maart 1995, waarin onder andere werd besloten om de CO2-emissies in de Gemeenschap in haar geheel tegen het jaar 2000 te stabiliseren op het niveau van 1990, wat betekent dat dit niveau na 2000 zeker niet mag worden overschreden.
2. Since one result of the Conference was the recognition that the commitments set out in Article 4(2)(a) and (b) of the Framework Convention on Climate Change were inadequate, the Council welcomes the decision to strengthen commitments for the period after the year 2000 through the drafting of a protocol or other legal instrument, with a view to its adoption at the third Conference of Parties to the Convention, setting out an approach combining policies, measures and quantified targets for limiting and reducing emissions of greenhouse gases, in accordance with Section II. 2 (a) of the Berlin Mandate. 3. The Council, reaffirming the determination of the European Community to meet its commitments under the Convention, confirms its conclusions of 29 October 1990 and 9 March 1995 inter alia to stabilize CO2 emissions in the Community as a whole at 1990 levels by the year 2000, i.e. at least not to exceed that level after the year 2000.