Maar als ik dan denk aan de generatie van mijn grootmoeder, die moest stoppen met werken toen ze trouwde en geen enkele kans had op een opleiding, aan de generatie van mijn moeder, die er heel hard voor gestreden heeft om zeggenschap over haar eigen lichaam te hebben, dan zie ik hoever we zijn gekomen in één eeuw. Dan zie ik dat verandering heus kan.
Yet then, I think of the generation of my grandmother, who had to stop work when she got married and had absolutely no educational opportunities, and that of my mother, who fought very hard to have a say in what happened to her own body, and I see how far we have come in the space of one century; I see that change really is possible.
