De meeste lidstaten vonden dat voor het vaststellen van de minimale referentiemaat voor instandhouding in het kader van de aanlandingsverplichting een meer wetenschappelijke aanpak gevolgd moest worden, op basis van het principe dat de gevangen vis voordien de kans gehad moet hebben om zich minstens één keer voort te planten.
Most member states thought that the setting of minimum conservation reference sizes in the context of the landing obligation should be based on a more scientific approach, based on the principle that fish caught should have had the chance to reproduce beforehand at least once.
