Vertaling van "Vervoersrecht van de eerste vrijheid " (Nederlands → Engels) :

TERMINOLOGIE

eerste vrijheid | vervoersrecht van de eerste vrijheid
first freedom | first freedom of the air | first freedom right | first freedom traffic right

derde vrijheid | vervoersrecht van de derde vrijheid
third freedom | third freedom of the air | third freedom right | third freedom traffic right

tweede vrijheid | vervoersrecht van de tweede vrijheid
second freedom | second freedom of the air | second freedom right | second freedom traffic right

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het Scorebord moet in de eerste plaats een instrument zijn dat bijdraagt tot de verwezenlijking van een doelstelling, d.w.z. dat de Europese Unie een ruimte van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid moet worden waarin niet de Instellingen, maar de burgers van de Unie centraal staan.
It should rather be, first and foremost, an instrument for helping to achieve an objective - the creation and development of the European Union as an area of freedom, security and justice - which itself belongs not to the institutions but to the citizens of the Union.

6. Het onderhavige voorstel houdt nauw verband met Richtlijn 2013/48/EU betreffende het recht op toegang tot een advocaat en is erop gericht het recht op toegang tot een advocaat waarin die richtlijn voorziet, voor verdachten en beklaagden wie de vrijheid is ontnomen in de eerste fase van de procedure effectiever te maken en ervoor te zorgen dat personen die in het kader van een procedure ter uitvoering van een Europees aanhoudingsbevel worden gezocht, toegang tot rechtsbijstand hebben zodat het recht op toegang tot een advocaat in zowel de uitvoerende als de uitvaardigende lidstaat is gewaarborgd ("recht op duale verdediging").
6. The current proposal is closely linked to Directive 2013/48/EU on the right of access to a lawyer and it aims to contributing to rendering effective the right on access to a lawyer provided for in that Directive at the early stages of the proceedings for suspects or accused persons deprived of liberty and to ensure that requested persons in European arrest warrant proceedings have access to legal aid to ensure the right of access to a lawyer in both the executing and issuing Member State ("right of dual defence").

Willen verdachten of beklaagden wie de vrijheid is ontnomen, hun recht op toegang tot een advocaat in de eerste fasen van de procedure daadwerkelijk kunnen uitoefenen, dan kan het niet zo zijn dat zij op die toegang moeten wachten zolang het verzoek om rechtsbijstand wordt verwerkt en beoordeeld wordt of de criteria om voor rechtshulp in aanmerking te komen, zijn vervuld, hetgeen lang kan duren.
In order for suspects or accused persons who are deprived of liberty to be in a position to effectively exercise the right of access to a lawyer at the early stages of the proceedings, they should not have to wait for access to a lawyer pending the processing of the application for legal aid and the assessment of the eligibility criteria for legal aid, which could be lengthy.

(9) Willen verdachten of beklaagden wie de vrijheid is ontnomen, in staat zijn hun recht op toegang tot een advocaat in de eerste fasen van de procedure daadwerkelijk uit te oefenen, dan kan het niet zo zijn dat zij op die toegang moeten wachten zolang het verzoek om rechtsbijstand wordt verwerkt en beoordeeld wordt of de criteria om voor rechtshulp in aanmerking te komen, zijn vervuld.
(9) In order for suspects or accused persons who are deprived of liberty to be in a position to exercise effectively the right of access to a lawyer at the early stages of the proceedings, they should not have to wait for access to a lawyer pending the processing of the application for legal aid and the assessment of the eligibility criteria for legal aid.

1. onderkent dat regeringen als eerste verantwoordelijk zijn voor het waarborgen en beschermen van de pers- en mediavrijheid; wijst erop dat regeringen tevens de belangrijkste partij zijn die de pers- en mediavrijheid belemmeren, en in de ergste gevallen steeds vaker voor juridische druk kiezen om die vrijheid te beperken, bijvoorbeeld door misbruik te maken van wetgeving ter beteugeling van terrorisme en extremisme en wetten met betrekking tot de nationale veiligheid, verraad of subversie; merkt op dat er een evenwicht moet worden gevonden tussen kwesties van nationale veiligheid en de vrijheid van informatie teneinde misbruik te voorkomen en de onafhankelijkheid van de pers en de media te waarborgen; stelt tevens vast dat mediaconglomeraten die in handen van politici zijn, soms de taak hebben om desinformatiecampagnes te voeren; benadrukt het cruciale belang dat de pers en de media onafhankelijk moeten kunnen functioneren, zonder aan politieke en financiële druk bloot te staan; maakt zich grote zorgen over de neerwaartse tendens in de beoordelingen van de pers- en mediavrijheid in diverse landen binnen en buiten Europa, volgens de meest recente jaarlijkse indexen en analyseverslagen (zie de lijst in de bijlage aan het eind van verslag A7-0176/2013);
1. Recognises that governments have the primary responsibility for guaranteeing and protecting freedom of the press and media; points out that governments also have the primary responsibility for hampering freedom of the press and media and, in the worst cases, are increasingly resorting to legal pressures in order to restrict that freedom, e.g. through the abuse of anti-terrorism or anti-extremism legislation and laws on national security, treason or subversion; notes that a balance between national security issues and freedom of information needs to be struck in order to prevent abuses and guarantee the independence of the press and media; recognises that media empires owned by politicians are sometimes empowered to carry out misinformation campaigns; emphasises that it is essential that the press and the media can operate independently and free of pressure through political and financial means; is alarmed at the general downward trend in the grading of the press and media freedom environments in various countries both within and outside Europe, according to the latest annual Indexes and Analysis Reports (see list in the Annex at the end of report A7-0176/2013);

7. merkt op dat er 211 standpunten van de nationale parlementen werden ontvangen in 2010, maar dat slechts een beperkt aantal van die standpunten – 34 – betrekking had op bezorgdheid over het subsidiariteitsbeginsel; wijst erop dat in mei 2012 voor het eerst werd voldaan aan de voorwaarden van artikel 7, lid 2, eerste zin van het Protocol betreffende de toepassing van de beginselen van subsidiariteit en evenredigheid in het kader van het voorstel voor een verordening van de Raad betreffende de uitoefening van het recht om collectieve actie te voeren in de context van de vrijheid van vestiging en de vrijheid van dienstverrichting (COM(2012)0130); dringt er in dit verband bij de Commissie op aan om de noodzakelijke herziening van het ontwerp met de grootste eerbiediging voor de tot uitdrukking gebrachte wil van de nationale parlementen uit te voeren, aangezien de nieuwe controleprocedure bedoeld is om ervoor te zorgen dat besluiten zo dicht mogelijk bij de burgers worden genomen; vraagt een onafhankelijke analyse namens de Commissie waarin de rol van regionale of plaatselijke parlementen met betrekking tot subsidiariteit wordt onderzocht; wijst in dit verband op het door het Europees Parlement en de nationale parlementen gefinancierde internetplatform IPEX, dat met name nuttig is voor informatie-uitwisseling in het kader van de controleprocedures;
7. Notes that, in 2010, 211 opinions were received from national parliaments but that only a small number of them – 34 in all – raised subsidiarity concerns; points out that the conditions of Article 7(2), first sentence, of the Protocol on the application of the principles of subsidiarity and proportionality were fulfilled for the first time in May 2012 in connection with the proposal for a Council regulation on the exercise of the right to take collective action within the context of the freedom of establishment and the freedom to provide services (COM(2012)130); calls, in this connection, on the Commission to carry out the necessary review of the draft with utmost regard for the express will of the national parliaments, as the new scrutinising procedure is intended to ensure that decisions are taken as closely to the citizens as possible; calls for an independent analysis on behalf of the Commission that examines the role of regional or local parliaments in the area of subsidiarity checks; points, in this context, to the IPEX Internet platform, financed by the European Parliament and national parliaments, which is particularly helpful for exchanging information in connection with the scrutinising procedures;

6. merkt op dat er 211 standpunten van de nationale parlementen werden ontvangen in 2010, maar dat slechts een beperkt aantal van die standpunten – 34 – betrekking had op bezorgdheid over het subsidiariteitsbeginsel; wijst erop dat in mei 2012 voor het eerst werd voldaan aan de voorwaarden van artikel 2, eerste zin van het Protocol betreffende de toepassing van de beginselen van subsidiariteit en evenredigheid in het kader van het voorstel voor een verordening van de Raad betreffende de uitoefening van het recht om collectieve actie te voeren in de context van de vrijheid van vestiging en de vrijheid van dienstverrichting (COM(2012)0130); dringt er in dit verband bij de Commissie op aan om de noodzakelijke herziening van het ontwerp met de grootste eerbiediging voor de tot uitdrukking gebrachte wil van de nationale parlementen uit te voeren, aangezien de nieuwe controleprocedure bedoeld is om ervoor te zorgen dat besluiten zo dicht mogelijk bij de burgers worden genomen;
6. Notes that in 2010 211 opinions were received from national parliaments but that only a small number of them – 34 in all – raised subsidiarity concerns; points out that the conditions of Article 2, first sentence, of the Protocol on the application of the principles of subsidiarity and proportionality were fulfilled for the first time in May 2012 in connection with the proposal for a Council regulation on the exercise of the right to take collective action within the context of the freedom of establishment and the freedom to provide services (COM(2012)0130); calls on the Commission, in this connection, to carry out the necessary review of the draft with the utmost regard for the express will of the national parliaments, as the new scrutinising procedure is intended to ensure that decisions are taken as closely to the citizens as possible;

159. acht het verheugend dat mensenrechtendialogen zijn aangegaan met elk van de Centraal-Aziatische staten, Tadzjikistan, Kazachstan, Kirgizië, Turkmenistan en Oezbekistan, en dat met deze landen tot november 2009 een tweede ronde van dialogen werd gevoerd; beschouwt bovendien het eerste EU-Oezbeekse, door maatschappelijke organisaties gehouden seminar over de mensenrechtendialoog in oktober 2008 als heuglijk feit; betreurt het dat de EU-China mensenrechtendialogen nooit enige verbeteringen hebben opgeleverd waar het gaat om specifieke misstanden in China op het punt van de mensenrechten; wijst erop dat ondanks het feit dat de Chinese autoriteiten een aantal stappen in de goede richting hebben gezet (hervorming van het arbeidsrecht, herziening van doodvonnissen door het Hoge Volksgerechtshof), de mensenrechtensituatie nog steeds verslechtert en gekenmerkt is door groeiende sociale onrust en een verscherping van de controle van en repressie tegen mensenrechtenverdedigers, advocaten, bloggers en maatschappelijke activisten, alsmede door doelgerichte maatregelen om de Tibetanen en hun culturele identiteit te isoleren; is ernstig bezorgd over het gebrek aan vooruitgang in de Chinees-Tibetaanse dialoog; maakt zich ernstige zorgen over de verslechterende mensenrechtensituatie van de Oeigoerse minderheid in China, veroordeelt de sinds geruime tijd aanhoudende onderdrukking van de Oeigoeren in Oost-Turkestan en betreurt dat de Chinese autoriteiten zich niet houden aan de in de grondwet van de Volksrepubliek China vervatte waarborgen van vrijheden als de vrijheid van meningsuiting, demonstratie, vergadering en godsdienst en de persoonlijke vrijheid; betreurt tevens het volksverhuizingsbeleid van de Volksrepubliek China, dat erop is gericht de cultuur van de Oeigoerse bevolking te verwateren en de eenheid van dat volk te breken; betreurt ook dat het mensenrechtenoverleg EU-Rusland geen concrete resultaten heeft opgeleverd; ziet als heuglijke ontwikkeling dat in 2009 ...
159. Welcomes the establishment of human rights dialogues with each of the Central Asian states – Tajikistan, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Turkmenistan and Uzbekistan – and the holding of a second dialogue in each case up to November 2009; welcomes in addition the first EU-Uzbek civil society seminar on human rights dialogue in October 2008; regrets that the EU-China human rights dialogues have consistently failed to deliver any improvements as regards specific human rights abuses in China; points out that, despite some steps taken by the Chinese authorities in the right direction (labour reform, Supreme People’s Court review of death sentences), the human rights situation continues to deteriorate and is marked by widening social unrest and tightening of the control and repression of human rights defenders, lawyers, bloggers, and social activists, as well as by targeted policies aimed at marginalizing Tibetans and their cultural identity; is deeply concerned about the lack of progress of the Sino-Tibetan dialogue; is deeply concerned about the deteriorating human rights situation of the Uighur population in China, condemns its longstanding oppression in East Turkestan and deplores the non-adherence of the Chinese authorities to the safeguards of freedoms including those of expression, demonstration, assembly, religion and person contained within the constitution of the People’s Republic of China; also deplores the population transfer policy of the People’s Republic of China, which is intended to dilute the culture of the Uyghur population and fragment their unity; expresses its disappointment that EU-Russia human rights consultations have not yielded any substantial results; welcomes the launch in 2009 of human rights dialogues with Indonesia, and the holding of the first dialogue meetings with Georgia and Armenia; considers that while such human rights dialogues bring a welcome focus on human rights issues in the EU's external relations, they cannot be allowed ...

165. acht het verheugend dat mensenrechtendialogen zijn aangegaan met elk van de Centraal-Aziatische staten, Tadzjikistan, Kazachstan, Kirgizië, Turkmenistan en Oezbekistan, en dat met deze landen tot november 2009 een tweede ronde van dialogen werd gevoerd; beschouwt bovendien het eerste EU-Oezbeekse, door maatschappelijke organisaties gehouden seminar over de mensenrechtendialoog in oktober 2008 als heuglijk feit; betreurt het dat de EU-China mensenrechtendialogen nooit enige verbeteringen hebben opgeleverd waar het gaat om specifieke misstanden in China op het punt van de mensenrechten; wijst erop dat ondanks het feit dat de Chinese autoriteiten een aantal stappen in de goede richting hebben gezet (hervorming van het arbeidsrecht, herziening van doodvonnissen door het Hoge Volksgerechtshof), de mensenrechtensituatie nog steeds verslechtert en gekenmerkt is door groeiende sociale onrust en een verscherping van de controle van en repressie tegen mensenrechtenverdedigers, advocaten, bloggers en maatschappelijke activisten, alsmede door doelgerichte maatregelen om de Tibetanen en hun culturele identiteit te isoleren; is ernstig bezorgd over het gebrek aan vooruitgang in de Chinees-Tibetaanse dialoog; maakt zich ernstige zorgen over de verslechterende mensenrechtensituatie van de Oeigoerse minderheid in China, veroordeelt de sinds geruime tijd aanhoudende onderdrukking van de Oeigoeren in Oost-Turkestan en betreurt dat de Chinese autoriteiten zich niet houden aan de in de grondwet van de Volksrepubliek China vervatte waarborgen van vrijheden als de vrijheid van meningsuiting, demonstratie, vergadering en godsdienst en de persoonlijke vrijheid; betreurt tevens het volksverhuizingsbeleid van de Volksrepubliek China, dat erop is gericht de cultuur van de Oeigoerse bevolking te verwateren en de eenheid van dat volk te breken; betreurt ook dat het mensenrechtenoverleg EU-Rusland geen concrete resultaten heeft opgeleverd; ziet als heuglijke ontwikkeling dat in 2009 ...
165. Welcomes the establishment of human rights dialogues with each of the Central Asian states – Tajikistan, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Turkmenistan and Uzbekistan – and the holding of a second dialogue in each case up to November 2009; welcomes in addition the first EU-Uzbek civil society seminar on human rights dialogue in October 2008; regrets that the EU-China human rights dialogues have consistently failed to deliver any improvements as regards specific human rights abuses in China; points out that, despite some steps taken by the Chinese authorities in the right direction (labour reform, Supreme People's Court review of death sentences), the human rights situation continues to deteriorate and is marked by widening social unrest and tightening of the control and repression of human rights defenders, lawyers, bloggers, and social activists, as well as by targeted policies aimed at marginalizing Tibetans and their cultural identity; is deeply concerned about the lack of progress of the Sino-Tibetan dialogue; is deeply concerned about the deteriorating human rights situation of the Uighur population in China, condemns its longstanding oppression in East Turkestan and deplores the non-adherence of the Chinese authorities to the safeguards of freedoms including those of expression, demonstration, assembly, religion and person contained within the constitution of the People's Republic of China; also deplores the population transfer policy of the People's Republic of China, which is intended to dilute the culture of the Uyghur population and fragment their unity; expresses its disappointment that EU-Russia human rights consultations have not yielded any substantial results; welcomes the launch in 2009 of human rights dialogues with Indonesia, and the holding of the first dialogue meetings with Georgia and Armenia; considers that while such human rights dialogues bring a welcome focus on human rights issues in the EU's external relations, they cannot be allowed ...

Met de toetreding van nieuwe lidstaten tot het Schengengebied is de omvang van de SIS-database ook toegenomen: tussen januari 2008 en 2010 is het aantal SIS-signaleringen gestegen van 22,9 tot 31,6 miljoen[12]. De lidstaten zagen de toename van het aantal gegevens en de veranderingen in de gebruikersbehoeften aankomen en hebben in 2001 de Commissie opdracht gegeven een Schengeninformatiesysteem van de tweede generatie (SIS II) te ontwikkelen[13]. SIS II is momenteel in ontwikkeling en moet een hoog veiligheidsniveau garanderen in de ruimte van vrijheid, veiligheid en recht aan de hand van een verbeterde versie van de functies van het systeem van de eerste generatie; tevens moet SIS II het personenverkeer vergemakkelijken met behulp van de informatie die via dit systeem wordt doorgegeven.
As new Member States have joined the Schengen area, the size of the SIS database has grown correspondingly: between January 2008 and 2010, the total number of SIS alerts rose from 22.9 to 31.6 million.[12] Anticipating such an increase in data volumes and changes in user needs, Member States decided in 2001 to develop a second-generation Schengen Information System (SIS II), entrusting this task to the Commission.[13] Currently under development, SIS II aims to ensure a high level of security in the area of freedom, security and justice by enhancing the functions of the first-generation system and to facilitate the movement of persons using information communicated via this system.