Traduction de «aaneengroeien agglomeratie van steden » (Néerlandais → Anglais) :

TERMINOLOGIE

aaneengroeien/ agglomeratie van steden
urban agglomeration

aaneengroeien van steden | agglomeratie | stedelijke concentratie
agglomeration | urban concentration

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

22. is verheugd over de positieve gevolgen van de toekenning van de status van Culturele Hoofdstad van Europa aan steden als Glasgow en Lille en andere steden en stedelijke agglomeraties die voorheen in industrieel verval verkeerden en wijst op het belang van cultuur en creativiteit als katalysatoren voor stadsvernieuwing en regionale aantrekkelijkheid;
22. Welcomes the benefits deriving from European Capital of Culture status, as exemplified by Glasgow, Lille, and other cities and urban agglomerations formerly suffering from industrial decline, and maintains that culture and creative activity are key catalysts for urban regeneration and regional attractiveness;

14. benadrukt dat steden en stadsgebieden als groeicentra en groeimotoren voor een bepaalde regio een essentiële bijdrage kunnen leveren; wijst er tegelijkertijd op dat dorpen door bevordering van partnerschappen en netwerken in de gelegenheid moeten worden gesteld om mee te werken aan geïntegreerde oplossingen voor bepaalde functionele geografische entiteiten; wijst op de specifieke problemen waarmee grotere stedelijke centra te kampen hebben als gevolg van de complexiteit van hun sociale, economische en milieutaken; beschouwt het endogene potentieel van plattelands- en voorstedelijke gebieden in dit verband als een kans voor de verdere ontwikkeling van deze gebieden, maar is van mening dat dit niet alleen geldt voor gebieden in de buurt van agglomeraties en grote steden; wijst voorts op de mogelijkheid om de economische ontwikkeling van bijzonder achtergestelde gebieden te bevorderen door een correct gebruik en adequate ondersteuning van het endogene potentieel van plattelandsgebieden, onder meer van hun ecologische en culturele pluspunten; is voorts in het kader van het structuur- en cohesiebeleid van mening dat partnerschappen van stedelijke en plattelandsgebieden meer moeten worden gezien vanuit het perspectief van de mogelijkheden die zij bieden om plattelandsgebieden dezelfde ontwikkelingsmogelijkheden en dezelfde levenskwaliteit te bieden, vooral in sociaal en economisch opzicht; roept de lidstaten ertoe op de dynamische invloed van steden en stadsgebieden op het economische ontwikkelingsproces in de regio's en in termen van stimulering van de economie van de omringende plattelandsgebieden te erkennen en de benodigde middelen voor de realisatie van de noodzakelijke projecten in steden en voorsteden te waarborgen;
14. Stresses that towns and cities can make a key contribution, as growth centres and growth drivers, to a given region; points, at the same time, to the need for it to be made possible for rural settlements to participate in integrated solutions for a given functional geographical entity by means of the fostering of partnerships and networks; stresses that larger urban centres face specific challenges because of the complexity of their social, economic and environmental tasks; sees, in this context, the endogenous potential of rural and peri-urban areas as offering an opportunity for development, although not only around agglomerations and big cities; notes, furthermore, the opportunity for the economic development of particularly disadvantaged regions through appropriate exploitation of, and support for, the endogenous potential of rural areas, including their environmental and cultural assets; considers also, in the context of structural and cohesion policy, urban-rural partnerships more in terms of providing rural areas with the same conditions for development and quality of life with regard to social and economic factors; calls on the Member States, given the dynamic influence of towns and cities on economic development in the regions and in stimulating the economy in surrounding rural areas, to guarantee the resources needed to implement the urban and sub-urban projects required;

14. benadrukt dat steden en stadsgebieden als groeicentra en groeimotoren voor een bepaalde regio een essentiële bijdrage kunnen leveren; wijst er tegelijkertijd op dat dorpen door bevordering van partnerschappen en netwerken in de gelegenheid moeten worden gesteld om mee te werken aan geïntegreerde oplossingen voor bepaalde functionele geografische entiteiten; wijst op de specifieke problemen waarmee grotere stedelijke centra te kampen hebben als gevolg van de complexiteit van hun sociale, economische en milieutaken; beschouwt het endogene potentieel van plattelandsgebieden in dit verband als een kans voor de verdere ontwikkeling van deze gebieden, maar is van mening dat dit niet alleen geldt voor gebieden in de buurt van agglomeraties en grote steden; wijst voorts op de mogelijkheid om de economische ontwikkeling van bijzonder achtergestelde gebieden te bevorderen door een correct gebruik en adequate ondersteuning van het endogene potentieel van plattelandsgebieden, onder meer van hun ecologische en culturele pluspunten; is voorts in het kader van het structuur- en cohesiebeleid van mening dat partnerschappen van stedelijke en plattelandsgebieden meer moeten worden gezien vanuit het perspectief van de mogelijkheden die zij bieden om plattelandsgebieden dezelfde ontwikkelingsmogelijkheden en dezelfde levenskwaliteit te bieden, vooral in sociaal en economisch opzicht; roept de lidstaten ertoe op de dynamische invloed van steden en stadsgebieden op het economische ontwikkelingsproces in de regio's en in termen van stimulering van de economie van de omringende plattelandsgebieden te erkennen en de benodigde middelen voor de realisatie van de noodzakelijke projecten in steden en voorsteden te waarborgen;
14. Stresses that towns and cities can make a key contribution, as growth centres and growth drivers, to a given region; points, at the same time, to the need for it to be made possible for rural settlements to participate in integrated solutions for a given functional geographical entity by means of the fostering of partnerships and networks; stresses that larger urban centres face specific challenges because of the complexity of their social, economic and environmental tasks; sees, in this context, the endogenous potential of rural areas as offering an opportunity for development, although not only around agglomerations and big cities; notes, furthermore, the opportunity for the economic development of particularly disadvantaged regions through appropriate exploitation of, and support for, the endogenous potential of rural areas, including their environmental and cultural assets; considers also, in the context of structural and cohesion policy, urban-rural partnerships more in terms of providing rural areas with the same conditions for development and quality of life with regard to social and economic factors; calls on the Member States, given the dynamic influence of towns and cities on economic development in the regions and in stimulating the economy in surrounding rural areas, to guarantee the resources needed to implement the urban and sub-urban projects required;

De Commissie volgt een benadering waarin de afzonderlijke punten thematisch zijn gerangschikt (vlotter verkeer, groenere agglomeraties en steden, intelligent, toegankelijk en veilig stedelijk vervoer), maar de rapporteur is van mening dat er een centrale vraag is die moet worden beantwoord en die in het middelpunt moet staan van een nieuwe systematische indeling: “Welke rol kan / behoort / moet de Europese Unie op het gebied van stadsvervoer spelen en hoe kan / behoort / moet zij dat aanpakken?”
The rapporteur considers that, in contrast to the Commission’s approach setting out the individual points according to subject (flowing traffic, greener cities, urban transport which is more intelligent, more accessible and safer), there is one central question to be addressed and this is therefore made the focus of a new classification: ‘What role can / should / must the European Union play in questions of urban transport, and how can / should / must it proceed?’

Congestie in agglomeraties en steden is een van de belangrijkste problemen die tijdens de raadpleging naar voren zijn gekomen.
Congestion in towns and cities is one of the main problems identified during the consultations.

Er is onder meer voorgesteld in grotere agglomeraties en steden een ambtenaar aan te stellen speciaal voor het voetgangers- en fietsverkeer.
Stakeholders have proposed that bigger towns and cities could consider appointing a policy officer specifically for walking and cycling.

Sommige agglomeraties en steden hebben overheidssteun verleend voor nieuwe infrastructuur voor de distributie van alternatieve brandstoffen.
Public financial support for new infrastructure for the distribution of alternative fuels also has been instrumental in several towns and cities.

Er is met name behoefte aan een kader voor de invoering van ITS in de Europese agglomeraties en steden om te zorgen voor interoperabiliteit en uitwisseling van gegevens en informatie.
In particular, the establishment of a framework for ITS deployment in EU towns and cities has been proposed to address the interoperability and exchange of data and information.

Respondenten wijzen erop dat onvoldoende aandacht wordt besteed aan comodaliteit en dat er een gebrek is aan geïntegreerd collectief vervoer zoals voorstadstreinen, tram-treinsystemen en goed gesitueerde PR-faciliteiten bij collectiefvervoershaltes aan de rand van agglomeraties en steden.
According to stakeholders, there is insufficient attention to co-modality and a lack of integrated collective transport solutions, such as suburban railway systems, tram-train systems, and well-located ParkRide facilities at collective transport terminals in the outskirts of towns and cities.

Het belangrijkste element in dit kader is het feit dat hoofdsteden en stedelijke agglomeraties met meer dan 100.000 inwoners (d.w.z. de 25 grootste steden en stedelijke agglomeraties van de EU) een plan voor het beheer van het stadsmilieu moeten goedkeuren.
The key element in this framework is that capital cities and urban agglomerations of more than 100.000 inhabitants (i.e. the EU 25’s largest 500 towns and cities) should adopt an urban environment management plan.