Vertaling van "adviseren over rechterlijke uitspraken " (Nederlands → Engels) :

TERMINOLOGIE

raad geven over rechterlijke uitspraken | advies geven over rechterlijke uitspraken | adviseren over rechterlijke uitspraken
propose legal decision | strategise judicial decisions | advise on legal decisions | suggest legal decision

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

[5] De Commissie heeft zeer weinig nationale rechterlijke uitspraken over de toepassing van de EU-mededingingsregels ontvangen.
[5] The Commission has received very few national court judgments deciding on the application of the EU competition rules.

Is het op grond van artikel 82 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, in voorkomend geval artikel 91, lid 1, sub c, van dit Verdrag, en de op grond van deze voorschriften vastgestelde maatregelen alsook op basis van het kaderbesluit 2005/214/JBZ van de Raad van 24 februari 2005 inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op geldelijke sancties toegestaan, dat respectievelijk het beginsel van de wederzijdse erkenning van rechterlijke uitspraken en beslissingen en de maatregelen ter verbetering van de verkeersveiligheid niet worden toegepast op een beslissing over de oplegging van een geldelijke sanctie wegens een volgens het Unierecht als „licht” te kwalificeren inbreuk op de verkeerswetgeving in de omstandigheden van het hoofdgeding, daar de betrokken lidstaat heeft bepaald dat geen rekening dient te worden gehouden met de noodzakelijke voorwaarden voor een beroep bij een met name in strafzaken bevoegde rechter noch met de toepasbaarheid van de nationale regels van procesrecht inzake rechtsmiddelen met betrekking tot de tenlastelegging van een strafbaar feit?
Do Article 82 of the Treaty on the Functioning of the European Union, if appropriate Article 91(1)(c) of that Treaty, and the measures adopted on the basis of the provisions mentioned and the Council Framework Decision 2005/214/JHA of 24 February 2005 on the application of the principle of mutual recognition to financial penalties, allow the principle of mutual recognition of judgments and judicial decisions or the measures to improve road safety to not be applied to a decision on the imposition of a financial penalty arising from a road traffic offence which is capable of being characterised as ‘minor’ in European Union law in the circumstances in the main proceedings because the Member State has provided that the requirements of being able to challenge a decision before a court having jurisdiction in particular in criminal matters and the applicability of the procedural rules of national law on appeals in the event of being charged for committing a criminal offence are to be disregarded.

Is het op grond van artikel 82 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, in voorkomend geval artikel 91, lid 1, sub c, van dit Verdrag, en de op grond van deze voorschriften vastgestelde maatregelen alsook op basis van het kaderbesluit 2005/214/JBZ van de Raad van 24 februari 2005 inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op geldelijke sancties toegestaan, dat respectievelijk het beginsel van de wederzijdse erkenning van rechterlijke uitspraken en beslissingen en de unierechtelijke maatregelen ter verbetering van de verkeersveiligheid volgens de lidstaat — doordat hij in een normatieve handeling heeft bepaald dat geen rekening dient te worden gehouden met de noodzakelijke voorwaarden voor een beroep bij een met name in strafzaken bevoegde rechter noch met de toepasbaarheid van de nationale regels van procesrecht inzake rechtsmiddelen met betrekking tot de tenlastelegging van een strafbaar feit — niet worden toegepast op een beslissing over de oplegging van een geldelijke sanctie waarbij voor de beslissing in de omstandigheden van het hoofdgeding tegelijkertijd het volgende geldt:
Do Article 82 of the Treaty on the Functioning of the European Union, if appropriate Article 91(1)(c) of that Treaty, and the measures adopted on the basis of the provisions mentioned and the Council Framework Decision 2005/214/JHA of 24 February 2005 on the application of the principle of mutual recognition to financial penalties, allow the principle of mutual recognition of judgments and judicial decisions or the European Union law measures to improve road safety to not be applied to a decision on the imposition of a financial penalty arising from a road traffic offence according to the discretion of the Member State — the Member State having provided in a legislative act that the requirements of being able to challenge a decision before a court having jurisdiction in particular in criminal matters and the applicability of the procedural rules of national law on appeals in the event of being charged for committing a criminal offence are be disregarded — where at the same time the following applies to the decision in the circumstances of the main proceedings:

15. vindt van de ene kant dat er niet genoeg nagedacht is over de vraag of de bepalingen van de verordening met terugwerkende kracht moeten ingaan, en dat het voorbarig zou zijn om dat besluit zonder zorgvuldig onderzoek, ruim opgevatte raadplegingen en politiek debat te nemen, waarbij het Europees Parlement een leidende rol op zich moet nemen, en spoort de Europese Commissie aan om die werkzaamheden aan te vatten ; meent van de andere kant, gezien het groot aantal bilaterale overeenkomsten tussen lidstaten en derde landen, de problemen van wederkerigheid en de diplomatieke geplogenheden, dat het om een wereldwijd vraagstuk gaat en dat er parallel ook op de conferentie van Den Haag naar een oplossing gezocht moet worden door de onderhandelingen over een internationaal verdrag over rechterlijke uitspraken weer op te nemen ; geeft de Europese Commissie opdracht om zich zo veel mogelijk in te spannen om dat project – de heilige graal van het internationaal privaatrecht − nieuw leven in te blazen en dringt erop aan dat ze onderzoekt in hoever het Verdrag van Lugano van 2007 als model en inspiratie voor een dergelijk internationaal verdrag over rechterlijke uitspraken kan dienen;
15. Considers, on the one hand, that the question whether the rules of the Regulation should be given reflexive effect has not been sufficiently considered and that it would be premature to take this step without much study, wide-ranging consultations and political debate, in which Parliament should play a leading role, and encourages the Commission to initiate this process; considers, on the other hand, that, in view of the existence of large numbers of bilateral agreements between Member States and third countries, questions of reciprocity and international comity, the problem is a global one and a solution should also be sought in parallel in the Hague Conference through the resumption of negotiations on an international judgments convention; mandates the Commission to use its best endeavours to revive this project, the Holy Grail of private international law; urges the Commission to explore the extent to which the 2007 Lugano Convention could serve as a model and inspiration for such an international judgments convention;

15. vindt van de ene kant dat er niet genoeg nagedacht is over de vraag of de bepalingen van de verordening met terugwerkende kracht moeten ingaan, en dat het voorbarig zou zijn om dat besluit zonder zorgvuldig onderzoek, ruim opgevatte raadplegingen en politiek debat te nemen, waarbij het Europees Parlement een leidende rol op zich moet nemen, en spoort de Europese Commissie aan om die werkzaamheden aan te vatten ; meent van de andere kant, gezien het groot aantal bilaterale overeenkomsten tussen lidstaten en derde landen, de problemen van wederkerigheid en de diplomatieke geplogenheden, dat het om een wereldwijd vraagstuk gaat en dat er parallel ook op de conferentie van Den Haag naar een oplossing gezocht moet worden door de onderhandelingen over een internationaal verdrag over rechterlijke uitspraken weer op te nemen ; geeft de Europese Commissie opdracht om zich zo veel mogelijk in te spannen om dat project – de heilige graal van het internationaal privaatrecht - nieuw leven in te blazen en dringt erop aan dat ze onderzoekt in hoever het Verdrag van Lugano van 2007 als model en inspiratie voor een dergelijk internationaal verdrag over rechterlijke uitspraken kan dienen ;
15. Considers, on the one hand, that the question whether the rules of the Regulation should be given reflexive effect has not been sufficiently considered and that it would be premature to take this step without much study, wide-ranging consultations and political debate, in which Parliament should play a leading role, and encourages the Commission to initiate this process; considers, on the other hand, that, in view of the existence of large numbers of bilateral agreements between Member States and third countries, questions of reciprocity and international comity, the problem is a global one and a solution should also be sought in parallel in the Hague Conference through the resumption of negotiations on an international judgments convention; mandates the Commission to use its best endeavours to revive this project, the Holy Grail of private international law; urges the Commission to explore the extent to which the 2007 Lugano Convention could serve as a model and inspiration for such an international judgments convention;

26. merkt op dat de verschillen in de gerechtelijke procedures en de praktijk van erkenning van rechterlijke uitspraken onder de EU-landen en onder de deelstaten van de VS grote gevolgen heeft voor de juridische geschillen over transatlantische transacties en verzoekt de EU en de VS de haalbaarheid van een akkoord over rechterlijke bevoegdheid, erkenning en uitvoering van rechterlijke uitspraken in burgerlijke zaken en handelszaken te onderzoeken;
26. Notes that differences in court rules and the practice of recognising court judgments within EU countries and among US States has a significant impact on legal disputes concerning transatlantic transactions; asks the EU and the US to examine the feasibility of an agreement on jurisdiction, recognition and enforcement of court judgments related to civil and commercial matters;

Naar het voorkomt omvat de gemeenschappelijke noemer tussen de standpunten van de lidstaten een aantal minimumactiviteiten zoals het verstrekken van informatie over het nationale recht, de opbouw van een gegevensbank, het regelen van contacten tussen nationale onderzoeksinstanties, de overdracht van informatie over de voortgang van procedures of over rechterlijke uitspraken, de uitwisseling van ervaringen en in zekere mate juridisch advies.
It seems that the common denominator of Member States' opinions comprises as a minimum activities such as providing information on national law, building up a documentary basis, arranging contacts among investigating national bodies, transfer of information on the stage of proceedings or on judgments, exchange of experience and, to a certain degree, legal advice.