Vertaling van "begrotingssaldo " (Nederlands → Engels) :

TERMINOLOGIE

begrotingssaldo
budget balance

primair begrotingssaldo | primair saldo
general government primary balance | primary balance

conjuncturele component van het begrotingssaldo
cyclical component of the budget balance

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In zijn aanbeveling verzoekt de Raad de lidstaat dat hij jaarlijkse begrotingsdoelstellingen realiseert die op grond van de prognoses die aan de aanbeveling ten grondslag liggen, stroken met een benchmark die overeenstemt met een minimale jaarlijkse verbetering van ten minste 0,5 % van het bbp in zijn conjunctuurgezuiverde begrotingssaldo, ongerekend eenmalige en tijdelijke maatregelen, teneinde het buitensporige tekort binnen de in de aanbeveling vastgestelde termijn te corrigeren.
In its recommendation, the Council shall request that the Member State achieve annual budgetary targets which, on the basis of the forecast underpinning the recommendation, are consistent with a minimum annual improvement of at least 0.5 % of GDP as a benchmark, in its cyclically adjusted balance net of one-off and temporary measures, in order to ensure the correction of the excessive deficit within the deadline set in the recommendation.

De Raad en de Commissie onderzoeken, wanneer zij het aanpassingstraject richting de middellangetermijndoelstelling voor de begroting beoordelen, of de betrokken lidstaat een passende jaarlijkse verbetering van zijn conjunctuurgezuiverde begrotingssaldo nastreeft, ongerekend eenmalige en andere tijdelijke maatregelen, die nodig is om zijn middellangetermijndoelstelling voor de begroting te bereiken, waarbij 0,5 % van het bbp geldt als benchmark.
The Council and the Commission, when assessing the adjustment path toward the medium-term budgetary objective, shall examine if the Member State concerned pursues an appropriate annual improvement of its cyclically-adjusted budget balance, net of one-off and other temporary measures, required to meet its medium-term budgetary objective, with 0.5 % of GDP as a benchmark [.]”.

of het betrokken EU-land bij de beoordeling van de geplande aanpassingen een jaarlijkse verbetering van zijn (conjunctuurgezuiverde) begrotingssaldo nastreeft.
whether an assessment of the planned adjustments shows that the country concerned is seeking to improve its (cyclically adjusted) budgetary balance year-on-year.

Artikel 5 bepaalt: „[D]e Raad en de Commissie onderzoeken, wanneer zij het aanpassingstraject richting de middellangetermijndoelstelling voor de begroting beoordelen, of de betrokken lidstaat een passende jaarlijkse verbetering van zijn conjunctuurgezuiverde begrotingssaldo nastreeft, ongerekend eenmalige en andere tijdelijke maatregelen, die nodig is om zijn middellangetermijndoelstelling voor de begroting te bereiken, waarbij 0,5 % van het bbp geldt als benchmark.
In particular, Article 5 provides that “[.] The Council and the Commission, when assessing the adjustment path toward the medium-term budgetary objective, shall examine if the Member State concerned pursues an appropriate annual improvement of its cyclically-adjusted budget balance, net of one-off and other temporary measures, required to meet its medium-term budgetary objective, with 0.5 % of GDP as a benchmark.

Voor lidstaten die een overheidsschuld van meer dan 60 % van het bbp hebben of aantoonbare risico’s lopen wat betreft de algehele houdbaarheid van de schuldpositie, onderzoeken de Raad en de Commissie of de jaarlijkse verbetering van het conjunctuurgezuiverde begrotingssaldo, ongerekend eenmalige en andere tijdelijke maatregelen, groter is dan 0,5 % van het bbp.
For Member States faced with a debt level exceeding 60 % of GDP or with pronounced risks of overall debt sustainability, the Council and the Commission shall examine whether the annual improvement of the cyclically-adjusted budget balance, net of one-off and other temporary measures is higher than 0.5 % of GDP.

10. merkt op dat de Ierse economie voordat het door de EU en het IMF opgezette bijstandsprogramma van start ging net een banken- en economische crisis van ongekende proporties had gekend, die grotendeels het gevolg was van de blootstelling van de Ierse financiële sector aan de Amerikaanse „subprimecrisis”, de onverantwoorde risico's die de Ierse banken namen en het wijdverbreide gebruik van effecten op onderpand van activa, waardoor, in aansluiting op de globale garantieregeling en de daaropvolgende reddingsoperatie, de overheidssector geen toegang meer kreeg tot de kapitaalmarkten, zodat het Ierse bbp in 2009 met 6,4% terugliep (en met 1,1% in 2010) – terwijl in 2007 nog een positief groeiniveau van 5% van het bbp werd opgetekend – de werkloosheid steeg van 4,7% in 2007 tot 13,9% in 2010 en het nationaal begrotingssaldo een tekort liet zien, dat in 2010 als gevolg van de steun van de Ierse regering aan de bankensector opliep tot 30,6%, terwijl er in 2007 nog een overschot van 0,2% was geweest; merkt op dat de bankencrisis deels het gevolg was van inadequate regelgeving, zeer lage belastingtarieven en een veel te omvangrijke bankensector; erkent dat de particuliere verliezen van de Ierse banken werden opgenomen in de balans van de Ierse overheid om het risico voor een ineenstorting van het Ierse bankenstelsel te voorkomen en het besmettingsgevaar voor de gehele eurozone tot een minimum te beperken, en dat de Ierse regering in het bredere belang van de Unie handelde door haar aanpak van de Ierse bankencrisis; merkt verder op dat de Ierse economie in het decennium voorafgaand aan het bijstandsprogramma te maken had met een langdurige periode van negatieve reële rentetarieven;
10. Notes that, before the EU-IMF assistance programme, the Irish economy had just suffered a banking and economic crisis of unprecedented dimensions that resulted largely from the exposure of the Irish financial sector to the US ‘subprime crisis’, irresponsible risk-taking by Irish banks and the widespread use of asset-backed securities, which, following the blanket guarantee and the subsequent bailout, had the effect of cutting the public sector off from access to the capital markets, causing Irish GDP to fall by 6,4 % in 2009 (1,1 % in 2010) from a positive growth level of 5 % of GDP in 2007, unemployment to increase from 4,7 % in 2007 to 13,9 % in 2010, and the General Government Fiscal Balance to experience a deficit, peaking at 30,6 % in 2010, as a result of Irish government support for the banking sector, down from a surplus of 0,2 % in 2007; notes that the banking crisis partly resulted from inadequate regulation, very low tax rates and an oversized banking sector; recognises that private losses of Irish banks were taken on to the balance of the Irish sovereign, in order to avoid a breakdown of the Irish banking system and also to minimise the risks of contagion across the euro area as a whole, and that the Irish government acted in the wider interests of the Union in responding to its banking crisis; further notes that in the decade prior to the assistance programme the Irish economy experienced a prolonged period of negative real interest rates;

10. merkt op dat de Ierse economie voordat het door de EU en het IMF opgezette bijstandsprogramma van start ging net een banken- en economische crisis van ongekende proporties had gekend, die grotendeels het gevolg was van de blootstelling van de Ierse financiële sector aan de Amerikaanse "subprimecrisis", de onverantwoorde risico's die de Ierse banken namen en het wijdverbreide gebruik van effecten op onderpand van activa, waardoor, in aansluiting op de globale garantieregeling en de daaropvolgende reddingsoperatie, de overheidssector geen toegang meer kreeg tot de kapitaalmarkten, zodat het Ierse bbp in 2009 met 6,4% terugliep (en met 1,1% in 2010) – terwijl in 2007 nog een positief groeiniveau van 5% van het bbp werd opgetekend – de werkloosheid steeg van 4,7% in 2007 tot 13,9% in 2010 en het nationaal begrotingssaldo een tekort liet zien, dat in 2010 als gevolg van de steun van de Ierse regering aan de bankensector opliep tot 30,6%, terwijl er in 2007 nog een overschot van 0,2% was geweest; merkt op dat de bankencrisis deels het gevolg was van inadequate regelgeving, zeer lage belastingtarieven en een veel te omvangrijke bankensector; erkent dat de particuliere verliezen van de Ierse banken werden opgenomen in de balans van de Ierse overheid om het risico voor een ineenstorting van het Ierse bankenstelsel te voorkomen en het besmettingsgevaar voor de gehele eurozone tot een minimum te beperken, en dat de Ierse regering in het bredere belang van de Unie handelde door haar aanpak van de Ierse bankencrisis; merkt verder op dat de Ierse economie in het decennium voorafgaand aan het bijstandsprogramma te maken had met een langdurige periode van negatieve reële rentetarieven;
10. Notes that, before the EU-IMF assistance programme, the Irish economy had just suffered a banking and economic crisis of unprecedented dimensions that resulted largely from the exposure of the Irish financial sector to the US ‘subprime crisis’, irresponsible risk-taking by Irish banks and the widespread use of asset-backed securities, which, following the blanket guarantee and the subsequent bailout, had the effect of cutting the public sector off from access to the capital markets, causing Irish GDP to fall by 6.4 % in 2009 (1.1 % in 2010) from a positive growth level of 5 % of GDP in 2007, unemployment to increase from 4.7 % in 2007 to 13.9 % in 2010, and the General Government Fiscal Balance to experience a deficit, peaking at 30.6 % in 2010, as a result of Irish government support for the banking sector, down from a surplus of 0.2 % in 2007; notes that the banking crisis partly resulted from inadequate regulation, very low tax rates and an oversized banking sector; recognises that private losses of Irish banks were taken on to the balance of the Irish sovereign, in order to avoid a breakdown of the Irish banking system and also to minimise the risks of contagion across the euro area as a whole, and that the Irish government acted in the wider interests of the Union in responding to its banking crisis; further notes that in the decade prior to the assistance programme the Irish economy experienced a prolonged period of negative real interest rates;

I. overwegende dat het Instituut eind 2011 een negatief begrotingssaldo had van 1 824 955,81 EUR ; overwegende dat het Instituut dit saldo als voorwaardelijk actief in de jaarrekening heeft opgenomen; overwegende dat in de richtsnoeren van de boekhoudkundige diensten van de Commissie is bepaald dat een negatief begrotingsresultaat niet mag worden opgevoerd als vordering op de Commissie, aangezien overgedragen kredieten veelal ten dele worden geannuleerd;
I. whereas at the end of 2011, the Institute recorded a negative budget outturn of EUR 1824 955,81 ; whereas the Institute recognises the outturn as a contingent asset; whereas according to the guidelines issued by the accounting services of the Commission, the negative budgetary outturn should not be booked as receivable against the Commission since the amounts carried forward are usually cancelled partially,

CD. overwegende dat de crisis duidelijk heeft gemaakt dat er behoefte is aan een kwalitatieve stap in de richting van een robuustere en meer democratisch georiënteerde begrotingsunie met meer eigen middelen van de Unie, effectievere mechanismen voor het corrigeren van onhoudbare begrotingstrajecten en schuldposities en voor het vaststellen van de bovengrenzen voor het begrotingssaldo van de lidstaten;
CD. whereas the crisis has shown the need for a qualitative step towards a more robust and democratic fiscal union with an increase of the own resources of the Union, more effective mechanisms to correct unsustainable fiscal trajectories and debt levels, and a fixing of the upper limits of budget balance of Member States;

59. wijst erop dat de EU-begroting elk jaar een overschot vertoont en dat de bijdragen van de lidstaten aan de EU-begroting met eenzelfde bedrag worden verlaagd; betreurt tegelijkertijd de geregelde forfaitaire verlagingen door de Raad van de door de Commissie op de ontwerpbegroting opgenomen betalingskredieten, alsmede de bezwaren die de Raad de afgelopen jaren heeft gemaakt tegen het voorzien van de EU-begroting van de bijkomende betalingen die de Commissie aan het einde van het begrotingsjaar nodig heeft om de EU in staat te stellen haar financiële verplichtingen na te komen; is van mening dat een dergelijke benadering geen blijk geeft van degelijk begrotingsbeleid en dat het teruggestorte bedrag niet van invloed is op de totale hoogte van de tekorten in de lidstaten, terwijl dit bedrag een duidelijk verschil kan maken voor de jaarlijkse begroting van de EU; wijst op het voornemen van de instellingen om het Financieel Reglement te herzien om de overdracht van ongebruikte kredieten en het begrotingssaldo mogelijk te maken;
59. Notes that each year the EU budget shows a surplus and that the Member States’ contributions to the EU budget are lowered by this amount; at the same time deplores the Council’s regular linear cuts to the Commission’s estimations for payment appropriations, as entered in the draft budget, as well as the Council’s repeated objection, over the last years, to providing the EU budget with the level of additional payments needed by the Commission, at the end of the budgetary year, to enable the EU to meet its financial commitments; is of the opinion that such an approach is not good budgeting, and that, while the returned surplus has no impact on the overall deficit level of Member States, this amount could make a clear difference to the EU’s annual budget; recalls the commitment made by the institutions to revise the Financial Regulation in order to allow the carry-over of unused appropriations and of the budgetary balance;