Vertaling van "dyslexie " (Nederlands → Engels) :

TERMINOLOGIE

dyslexie | woordblindheid
dyslexia

dyslexie en overige disfuncties van symboolhantering
Dyslexia and other symbolic dysfunctions

dyslexie en alexie
Dyslexia and alexia

dyslexie in familieanamnese
Dyslexia

diepe dyslexie
Deep dyslexia

dyslexia | dyslexie | leeszwakte | legasthenie | woordblindheid
dyslexia | legasthenia

fonologische dyslexie
Phonological dyslexia

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het verslag bevat ook leeftijdspecifieke aanbevelingen en dringt aan op gratis voor- en vroegschoolse educatie van goede kwaliteit voor iedereen, meer leerkrachten die gespecialiseerd zijn in lezen in de lagere scholen, een mentaliteitsverandering ten aanzien van dyslexie, met als argument dat bijna elk kind met de nodige ondersteuning kan leren lezen, en meer gevarieerde leermogelijkheden voor volwassenen, in het bijzonder op het werk.
It also makes age-specific recommendations, calling for free, high-quality early childhood education and care for all, more specialist reading teachers in primary schools, a change of mind-set on dyslexia, arguing that almost every child can learn to read with the right support, and for more varied learning opportunities for adults, especially in the workplace.

19. roept op tot meer inspanningen om ervoor te zorgen dat deze persoonlijke aanpak specifiek ten goede komt aan leerlingen die als gevolg van bijvoorbeeld dyslexie, dyspraxie, dyscalculie of ADHD met leerproblemen te kampen hebben;
19. Calls for greater efforts to be made to ensure that this personalised approach specifically benefits those pupils suffering from learning difficulties caused by dyslexia, dyspraxia, dyscalculia, attention deficit or hyperactivity, for example;

26. merkt op dat alle kinderen een gelijke waardigheid hebben als het gaat om leren en dat alle kinderen recht hebben op basisonderwijs; benadrukt daarom dat rekening gehouden moet worden met persoonlijke omstandigheden van leerlingen zoals bijvoorbeeld het geslacht, de gezinssituatie, het behoren tot een minderheid of het hebben van een migrantenachtergrond, handicap of leerproblemen (dyslexie, dysgrafie of dyscalculie), en is van mening dat deze leerlingen van begin af aan gericht benaderd moeten worden en onderwijsbegeleiding op maat moeten krijgen om hun kansen op de arbeidsmarkt te vergroten, teneinde te voorkomen dat zij sociaal uitgesloten blijven en risico op armoede blijven lopen; benadrukt dat kinderen zonder papieren toegang tot onderwijs moeten krijgen; wijst erop dat hervormingen op het gebied van integratiebeleid en hervormingen op het gebied van onderwijsbeleid niet afzonderlijk van elkaar gezien mogen worden; is in dit verband voorstander van desegregatiebeleid om de sociale samenstelling van "kansarme scholen" te veranderen en van positieve discriminatie, zoals "onderwijsprioriteitszones" en programma's die gerichte steun bieden aan scholen in achterstandsgebieden; wijst er tevens op dat uit vele onderzoeken blijkt dat onderwijsinstellingen die te maken hebben met problemen op het gebied van integratie en co-existentie onder leerlingen, ook een hogere schooluitval hebben en benadrukt daarom de noodzaak van een integratiebevorderende sfeer op scholen; merkt verder op dat inefficiënt beleid inzake het evenwicht tussen werk en privéleven bijdraagt aan voortijdig schoolverlaten en schooluitval in het algemeen en dat het derhalve noodzakelijk is dat het beleid inzake het evenwicht tussen werk en privéleven verbeterd wordt;
26. Notes that all children have equal dignity from the point of view of learning and have the right to a basic education; stresses therefore that pupils’ personal situations, e.g. gender, family circumstances, minority or migrant background, a disability and their own learning difficulties (e.g. dyslexia, dysgraphia and dyscalculia) must be taken into account and that these pupils must be given targeted encouragement and educational assistance adapted to their specific needs from the outset, in order to avoid the reproduction of social exclusion and the risk of poverty by enhancing their chances for entering the labour market; stresses that children with no identity papers must be enabled to attend school; recognises that reforms in the fields of integration policy and education policy respectively cannot be considered as separate; proposes, against this background, desegregation policies to change the social make-up of ‘disadvantaged’ schools and supports forms of positive discrimination such as priority education zones and programmes providing targeted support for schools in disadvantaged areas; also points out that, as many studies show, educational establishments which have greater problems as regards coexistence and integration among pupils also have higher drop-out rates and therefore advocates the need for an inclusive school climate; notes, furthermore, that ineffective policies on work-life balance increase the instances of early school leaving and academic failure in general and that it is necessary to intensify efforts to improve work-life balance policies;

Hoewel het aantal kinderen bij wie dyslexie, dysfasie, dyscalculie, dyspraxie en gelijkaardige specifieke stoornissen wordt vastgesteld, dramatisch stijgt – alleen al dyslexie zou tien procent van de kinderen in de VS treffen – blijven veel, als niet de meeste getroffen kinderen in Europa nog steeds zonder diagnose en dus zonder hulp.
Although the number of children diagnosed with dyslexia, dysphasia, dyscalculation, dyspraxia and similar specific disorders is increasingly dramatically – dyslexia alone is estimated to affect 10% of children in the US – many, if not the majority, of children affected in Europe still remain undiagnosed and therefore largely unhelped.

Concreet komt het voor dat a) personen met een handicap zich niet kunnen verzekeren en in het geval van een ongeluk ten laste van hun familie komen, en b) kinderen met leerproblemen (bijv. stotteren, dyslexie) op grond van onderling afwijkende nationale wetgevingen niet in elke lidstaat gelijk worden behandeld (zo kunnen kinderen met dyslexie in sommige landen bijvoorbeeld mondeling worden geëxamineerd, terwijl dat in andere EU-landen en op de Europese scholen niet mogelijk is).
Typical examples are: (a) disabled people who are unable to obtain insurance cover and, in the event of an accident, have to rely on their families and (b) children with learning difficulties (e.g. stammering, dyslexia) who encounter a lack of standard practice in national school legislation. Moreover, whereas they may be given favourable treatment in one particular country - oral examination in the case of dyslexic individuals, for example - they do not enjoy the same opportunities in other Member States, even in the European Schools.

Frankrijk stelt bijvoorbeeld voor in de achtergestelde lagere scholen kleinere klassen in te voeren om ervoor te zorgen dat kinderen lezen, schrijven en ICT-vaardigheden machtig worden, vroegtijdig op dyslexie te testen en dit vroegtijdig te behandelen en leesonderwijs desnoods voort te zetten tot het moment waarop kinderen naar de middelbare school gaan.
For example France proposes smaller first grade classes in disadvantaged establishments to master reading, writing and ICT as well as the early testing and treatment of dyslexia and that reading training should be continued until pupils reach secondary level if necessary.