De constatering aan het begin van het verslag is onweerlegbaar: hoeveel stemoefeningen je ook doet over het Europees landbouwmodel – over multifunctionele, milieubewuste, diervriendelijke landbouw waarbij de voedselveiligheid gegarandeerd is en die het gehele grondgebied bestrijkt–, als er geen actoren zijn om een en ander ten uitvoer te brengen, namelijk boeren met voldoende inkomsten om hun bedrijf draaiende te houden, van hun activiteiten te kunnen leven en opvolging aan te trekken, dan zal dit model altijd een utopie blijven, een fata morgana, een puur theoretisch begrip, een leugen.
Its starting point is beyond dispute. We can use whatever fine words we want about the European agricultural model – multifunctional, kind to the environment and animal welfare, guaranteeing food safety, covering all our territories – but if the players are not there to implement it, that is farmers with enough income to do what they have to do, to live from their activities and attract the next generation, then the model will remain a utopia, a mirage, semantics, a lie.
