Maar anderzijds is er ook een correlatie met het preventieve aspect, in die zin dat er weinig stimulans is om zich te laten testen indien er geen hulp beschikbaar is, en uiteraard is het ook zo dat gedragsverandering pas waarschijnlijk wordt wanneer iemand zich ervan bewust is dat hij ziek is, hetgeen het risico op verspreiding van de ziekte alleen nog maar groter maakt.
Moreover, there is the link to prevention – the incentive to get tested is low if there is no help available, and clearly, unless a person is aware that he or she is ill, no change in behavior is likely, and thus the risk of the disease spreading is great.