Vertaling van "hoofd departement algemene zaken minister " (Nederlands → Engels) :

TERMINOLOGIE

Hoofd Departement Algemene Zaken, Minister
Head of the Federal Chancellery, Federal Minister

Minister voor Bijzondere Opdrachten, Hoofd Departement Algemene Zaken
Federal Minister for Special Tasks and Head of the Federal Chancellery

Minister-President, Minister van Algemene Zaken, Minister van Financiën, Minister van Arbeid en Werkgelegenheid
Prime Minister, Ministre d'Etat, Minister for Finance, Minister for Labour and Employment

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De Raad komt bijeen in 10 formaties, bestaande uit de betreffende ministers uit EU-landen: Algemene Zaken; Buitenlandse Zaken; Economische en Financiële Zaken; Justitie en Binnenlandse Zaken (JBZ); Werkgelegenheid, Sociaal Beleid, Volksgezondheid en Consumentenzaken; Concurrentievermogen; Vervoer, Telecommunicatie en Energie; Landbouw en Visserij; Milieu; Onderwijs, Jeugdzaken, Cultuur en Sport.
The Council meets in 10 configurations, bringing together the relevant ministers from EU countries: General Affairs; Foreign Affairs; Economic and Financial Affairs; Justice and Internal Affairs; Employment, Social Policy, Health and Consumer Affairs; Competitiveness; Transport, Telecommunications and Energy; Agriculture and Fisheries; Environment; Education, Youth and Culture.

Volgende stappen: De ministers van de lidstaten zullen de beoordeling van de Commissie in oktober bespreken op de Raad Algemene Zaken (in artikel 50-samenstelling).
Next Steps: On the basis of the Commission's assessment, the Council will have a political discussion at the General Affairs Council (Article 50 format) in October 2017.

Overige informatie: (a) plaatsvervangend minister van Hadj-zaken (Taliban-regime), (b) hoofd van het Olympisch Comité, (c) was gedetineerd in juli 2003 in Kabul, Afghanistan.
Other information: (a) Deputy Minister of Haj Affairs (Taliban regime), (b) Head of Olympic Committee, (c) was in custody in July 2003 in Kabul, Afghanistan.

Functie: a) tweede secretaris, „ambassade” van de Taliban, Islamabad, Pakistan, b) eerste secretaris, „ambassade” van de Taliban, Islamabad, Pakistan, c) reizend „ambassadeur”, d) hoofd van het departement Verenigde Naties van het ministerie van Buitenlandse Zaken van het Taliban-regime.
Function: (a) Second secretary, Taliban “Embassy”, Islamabad, Pakistan (b) First Secretary, Taliban “Embassy”, Islamabad, Pakistan, (c) “Ambassador” at Large, (d) Head of United Nations Department of the Ministry of Foreign Affairs of the Taliban regime.

15. uit zijn tevredenheid over de buitengewone bijeenkomst van de Raad van ministers van Algemene Zaken en Buitenlandse Zaken, bijeengeroepen door het Luxemburgse voorzitterschap op 7 januari, waaraan werd deelgenomen door de ministers van Buitenlandse Zaken, de ministers voor Ontwikkelingssamenwerking en de ministers van Volksgezondheid van de Europese Unie; verzoekt de EU-lidstaten ervoor te zorgen dat de EU-actie intern nauwkeurig wordt gecoördineerd, zowel voor wat betreft de noodhulp als de middellange- en langetermijnacties die noodzakelijk zijn voor de wederopbouw van de getroffen regio's;
15. Welcomes the extraordinary meeting of the General Affairs and External Relations Council convened by the Luxembourg Presidency on January 7, involving the Ministers for Foreign Affairs, the Ministers for Development Cooperation and the Ministers of Health of the European Union; calls on the EU Member States to ensure that EU action is closely coordinated internally for the emergency relief as well as the mid- and long-term action necessary for rebuilding the affected areas;

Het voorzitterschap heeft daarom gemeend enkele detailvoorstellen in te moeten dienen, gebaseerd op de volgende beginselen: behoud van de formule van de “dubbele pet” die door de Conventie is uitgewerkt, met de verduidelijking dat de onafhankelijkheid van de vice-voorzitter van de Commissie/minister van Buitenlandse Zaken betrekking heeft op zijn lidmaatschap van het college en niet op zijn taken in de Raad (bijvoorbeeld de tenuitvoerlegging van het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid en het voorzitterschap van de Raad Algemene Zaken en de Raad Externe Betrekkingen); precisering van de gevolgen voor de minister van Buitenlandse Zaken wanneer een motie van afkeuring gericht tegen de Commissie wordt aangenomen door het Europees Parlement; de uitdrukkelijke toezegging dat de voorzitter van de Commissie niet het ontslag kan eisen van de vice-voorzitter/minister van Buitenlandse Zaken zonder de instemming van de Europese Raad; en versterking van de bepaling waarin aan de vice-voorzitter/minister van Buitenlandse Zaken de verantwoordelijkheid wordt toegekend om de samenhang tussen het GBVB en de externe betrekkingen van de Unie te garanderen.
The Presidency decided, therefore, to present a number of specific proposals based on the following principles: preserving the ‘double-hat’ formula devised by the Convention, with the clarification that the independence of the Commission Vice-President/Foreign Minister concerns the aspects associated with their Commission responsibilities and does not concern Council activities (for example, implementation of the common foreign and security policy and the Presidency of the General Affairs and External Relations Council); specifying the implications for the Foreign Minister in the event that the European Parliament were to adopt a motion of censure against the Commission; laying down explicitly that the President of the Commission cannot call for the resignation of the Vice-President/Foreign Minister without the agreement of the European Council; strengthening the provision giving the Vice-President/Foreign Minister the responsibility of ensuring consistency between the CFSP and the Union's external relations.

42. spreekt zijn waardering uit voor het gemeenschappelijk standpunt over het Internationaal Strafhof dat op 16 juni is aangenomen door de EU –Raad van ministers van Algemene zaken en externe betrekkingen uit hoofde waarvan de Unie en haar lidstaten voor zover nodig de aandacht van derde landen zullen blijven richten op de conclusies van de Raad van 30 september 2002 over het Internationaal Strafhof en op de daaraan gehechte basisbeginselen van de EU met betrekking tot de voorstellen voor akkoorden of regelingen inzake de voorwaarden waaronder personen aan het Hof worden uitgeleverd en gaat ervan uit dat de lidstaten het gemeenschappelijk standpunt eerbiedigen;
42. Welcomes the Common Position on the International Criminal Court as adopted by the EU General Affairs and External Relations Council on 16 June, whereby ‘the Union and its Member States (.) shall continue, as appropriate, to draw the attention of third States to the Council Conclusions of 30 September 2002 on the International Criminal Court and to the EU Guiding Principles annexed thereto, with regard to proposals for agreements or arrangements concerning conditions for the surrender of persons to the Court’, and expects Member States to respect the Common Position;

43. spreekt zijn waardering uit voor het gemeenschappelijk standpunt over het Internationaal Strafhof dat op 16 juni is aangenomen door de EU –Raad van ministers van Algemene zaken en externe betrekkingen uit hoofde waarvan de Unie en haar lidstaten voor zover nodig de aandacht van derde landen zullen blijven richten op de conclusies van de Raad van 30 september 2002 over het Internationaal Strafhof en op de daaraan gehechte basisbeginselen van de EU met betrekking tot de voorstellen voor regelingen of regelingen inzake de voorwaarden waaronder personen aan het Hof worden uitgeleverd en gaat ervan uit dat de lidstaten het gemeenschappelijk standpunt eerbiedigen;
43. Welcomes the Common Position on the International Criminal Court as adopted by the EU General Affairs and External Relations Council on June 16, whereby ‘the Union and its Member States (.) shall continue, as appropriate, to draw the attention of third States to the Council Conclusions of 30 September 2002 on the International Criminal Court and to the EU Guiding Principles annexed thereto, with regard to proposals for agreements or arrangements concerning conditions for the surrender of persons to the Court’, and expects Member States to respect the Common Position;

7. acht het absoluut noodzakelijk dat de rol van de Raad Algemene Zaken wordt opgewaardeerd om de samenhang tussen besluiten en de horizontale coördinatie van het beleid te verzekeren; is in dit opzicht van mening dat de algemene en horizontale bevoegdheid van de Raad Algemene Zaken ondubbelzinnig dient te worden vastgelegd en dat het COREPER in ere dient te worden hersteld als exclusief voorbereidingscircuit; is van oordeel dat om dit doel te bereiken en om het COREPER te kunnen coördineren en de politieke koers ervan te bepalen, de Raad Algemene Zaken regelmatiger bijeen moet komen, bij voorkeur wekelijks, en moet zijn samengesteld uit ministers die door de nationale regeringen worden afgevaardigd en die binnen deze regeringen tevens een coördinerende functie bekleden en over het nodige politieke gezag beschikken;
7. Considers it essential to enhance the role of the General Affairs Council in order to ensure the coherence of decisions and the horizontal coordination of policies; in this context considers that the general across-the-board competence of the General Affairs Council must be clearly defined and that Coreper must regain its role as the sole channel for preparatory work; considers that, in order to carry out this task successfully and to be able to coordinate and give political guidance to Coreper the General Affairs Council must meet more regularly, preferably every week, and consist of ministers delegated by the national governments exercising a coordinating role within the governments and wielding the necessary political authority;

De Raad van Ministers, in het bijzonder de Raad Algemene Zaken bestaande uit de Ministers van Buitenlandse Zaken, is niet meer in staat politieke richtsnoeren te geven en te bemiddelen tussen de sectorale belangen.
The Council of Ministers, in particular the General Affairs Council composed of Ministers for Foreign Affairs, has lost its capacity to give political guidance and arbitrate between sectoral interests, particularly where this involves resolving disputes between different home departments over the position to be taken on EU proposals.