Wat ten slotte de vraag betreft of verrichtingen om de consument tot aankoop van de waren van de merkaanvrager te overhalen, „diensten” kunnen vormen waarvoor een teken als in het hoofdgeding als merk kan worden ingeschreven, is het Hof van oordeel dat een teken die de inrichting van de flagship-stores van een fabrikant van waren afbeeldt, waarvan geen van de in de richtlijn genoemde weigeringsgronden de inschrijving belet, geldig kan worden ingeschreven niet alleen voor deze waren, maar ook voor diensten wanneer deze diensten niet integrerend deel uitmaken van de verkoop van deze waren.
Finally, as regards the question of whether services aimed at inducing the consumer to purchase the goods of the applicant for registration can constitute ‘services’ for which a sign, such as the one in the present case, may be registered as a trade mark, the Court takes the view that, if none of the grounds for refusing registration laid down by the directive precludes it, a sign representing the layout of the flagship stores of a manufacturer of goods may lawfully be registered not only for those goods but also for services, so long as they do not form an integral part of the offer for sale of those goods.
