Datgene wat de mensen zelf hebben meegemaakt, met alle persoonlijke indrukken en menselijke gevoelens die daar bij horen, begint langzaamaan geschiedenis te worden, en wanneer zaken eenmaal geschiedenis zijn, betekent dat dat afstand genomen wordt en dat er met een zog
eheten ‘objectieve’ blik teruggekeken wordt. Degenen die rechtstreeks getuige zijn geweest van deze afschuwelijke periode in de geschiedenis van ons continent beginnen te verdwijnen. Russische veteranen in
legertrucks op het Rode Plein - het is een ontroerend beeld, die
...[+++]lange stoet militairen die gestreden hebben voor hun land en voor ons en die nu al nauwelijks meer kunnen lopen, terwijl wij allen maar al te goed weten waarheen hun reis hen voert.
Today, the first-hand witnesses of this dreadful period of European history are leaving this world behind. It is moving to witness Russian war veterans on their lorries in Red Square and the long procession of people who went to war for themselves and for us, and whom today can no longer walk. We, on the other hand, all know what they are walking towards.
