Ondanks de specifieke aard van elke regio en de verschillende soorten rampen die hadden plaatsgevonden, waren de programma’s van de delegaties in principe hetzelfde. Dat bestond uit contact met de getroffen lokale bevolking en lokale technische medewerkers, een uitleg van de situatie door nationale, regionale of lokale autoriteiten over hun organisatiemodellen, over hun rampenbestrijdingsmechanismen en -middelen en over de getroffen maatregelen en overleg met NGO’s, organisaties en vakbonden die bij het helpen van slachtoffers betrokken zijn of direct bij de bestrijding van de rampen betrokken zijn, om hun standpunt te horen.
Despite the specific nature of each region and the range of the disasters which had taken place, the delegations’ programmes were basically structured along identical lines, involving contacts with the local people affected and local technical staff; an explanation of the situation by the national, regional or local bodies and authorities of their organisational models, their disaster-fighting mechanisms and resources, and the measures taken; and hearing the opinions of the NGOs, associations and trade unions involved in helping the victims or in fighting the disasters themselves.
