Ten aanzien van de vraag of een overeenkomst kan worden aangemerkt als een „overeenkomst tot verrichting van diensten” in de zin van artikel 7, punt 1, onder b), tweede streepje, van verordening nr. 1215/2012, dient eraan te worden herinnerd dat het begrip „diensten” op zijn minst inhoudt dat de partij die ze verricht, een bepaalde activiteit verricht tegen vergoeding (zie in die zin arrest van 15 juni 2017, Kareda, C‑249/16, EU:C:2017:472, punt 35 en aldaar aangehaalde rechtspraak).
As to whether a contract may be classified as a ‘contract for the supply of services’, within the meaning of Article 7(1)(b), second indent, of Regulation No 1215/2012, it must be recalled that the concept of ‘services’ implies, at the least, that the party who provides the service carries out a particular activity in return for remuneration (see, to that effect, judgment of 15 June 2017, Kareda, C‑249/16, EU:C:2017:472, paragraph 35 and the case-law cited).