In dit verband verwees Polen naar de rechtspraak van het Hooggerechtshof en het Administratief Hooggerechtshof, waarin werd bevestigd dat de overheid met herstructureringsbesluiten verplichtingen op zich neemt en dat uitvoeringsbesluiten geen afbreuk aan dergelijke verplichtingen kunnen doen, aangezien zij een bindend karakter hebben en niet onderhevig zijn aan de discretionaire bevoegdheid van administratieve instanties (9).
In diesem Zusammenhang bezog sich Polen auf Urteile des Obersten Gerichts sowie des Obersten Verwaltungsgerichts, die bestätigen, dass Umstrukturierungsbeschlüsse dem Staat eine Verpflichtung auferlegen und dass Durchführungsbeschlüsse diese Verpflichtung nicht berühren, weil diese obligatorisch sind, d. h. nicht im Ermessen der Verwaltung liegen (9)