Traduction de «hebben op schijnhuwelijken » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

kinderen ondersteunen die een trauma hebben beleefd | kinderen ondersteunen die een trauma hebben ervaren | kinderen ondersteunen die een trauma hebben meegemaakt
traumatisierten Kindern zur Seite stehen

Gedragscode voor ondernemingen die vestigingen, filialen of vertegenwoordigingen in Zuid-Afrika hebben | Gedragscode voor ondernemingen met dochtermaatschappijen, filialen of vertegenwoordigers in Zuid-Afrika | Gedragscode voor ondernemingen uit de Europese Gemeenschap die dochterondernemingen, bijkantoren of vertegenwoordigingen hebben in Zuid-Afrika
Verhaltenskodex für Unternehmen, die Tochtergesellschaften, Zweigniederlassungen oder Vertretungen in Südafrika haben

actief kiesrecht hebben en passief kiesrecht hebben | kiesgerechtigd zijn en verkiesbaar zijn | stemgerechtigd zijn en verkiesbaar zijn
das aktive Wahlrecht besitzen | das passive Wahlrecht besitzen

derogatie hebben | een derogatie hebben
Ausnahmeregelung gewähren

oog hebben voor detail bij de vervaardiging van juwelen | oog hebben voor detail bij de vervaardiging van sieraden
bei der Schmuckgestaltung auf Details achten

het bestuur hebben
Geschäftsführungsberechtigter sein

uitwerking hebben
wirksam werden

toegang hebben
Zugangsberechtigter sein

het voorhanden hebben van vuurwapens
Besitz von Feuerwaffen (1) | Besitz von Schusswaffen (2)

empathie hebben voor het productieteam
einfühlsam gegenüber dem Produktionsteam sein

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Deze handleiding zal betrekking hebben op schijnhuwelijken tussen EU-burgers en onderdanen van derde landen in het licht van het recht op vrij verkeer van EU-burgers (Richtlijn 2004/38/EG) en niet op schijnhuwelijken tussen twee onderdanen uit derde landen in het licht van Richtlijn 2003/86/EG.
Gegenstand dieses Handbuchs werden Scheinehen zwischen EU-Bürgern und Drittstaatsangehörigen im Rahmen der Freizügigkeit der EU-Bürger (Richtlinie 2004/38/EG) sein, nicht aber Scheinehen zwischen zwei Drittstaatsangehörigen im Zusammenhang mit der Richtlinie 2003/86/EG.

Dat amendement werd als volgt verantwoord : « De Raad van State geeft aan dat met een verbintenis tot tenlasteneming het duurzame en stabiele karakter van de partnerrelatie niet zou kunnen worden geattesteerd. Het klopt dat de indieners deze tenlasteneming in de vreemdelingenwet wilden invoegen als controle-instrument wanneer het een aanvraag tot gezinshereniging betrof voor mensen met een wettelijk geregistreerd partnerschap. Na diverse maatregelen tegen de schijnhuwelijken en na de invoeging van de mogelijkheid om een verblijfsvergunning te bekomen op basis van samenwoonst door de wet van 15 september 2006, wordt echter vaak misbruik gemaakt van deze mogelijkheid om een verblijfrecht in ons land te bekomen. De redenering van de Raad van State komt trouwens heel merkwaardig over. Het artikel 1477 B.W. stelt immers zeer duidelijk dat de wettelijk samenwonenden wel degelijk verplichtingen tegenover elkaar hebben, ook voor wat betreft de schulden die elk van hen zouden opbouwen. De verplichting tot de eventuele terugbetaling van kosten door partners blijft dus onverminderd bestaan in hoofde van deze bepaling uit het burgerlijk wetboek. Hoe dan ook willen de indieners tegemoet komen aan de opmerkingen rond de tenlasteneming en werd deze expliciete verwijzing naar deze verplichting dan ook geschrapt in de voorgestelde tekst » (Parl. St., Kamer, 2010-2011, DOC 53-0443/16, pp. 33-34).
Dieser Abänderungsantrag wurde wie folgt begründet: « Der Staatsrat führt an, dass die Verpflichtung zur Kostenübernahme nicht geeignet sei, die Stabilität und Dauerhaftigkeit der Beziehung beweisen zu können. Es trifft zu, dass wir die Absicht hatten, diese Kostenübernahme in das Ausländergesetz einzufügen als Kontrollinstrument im Falle der Familienzusammenführung für Personen, die durch eine gesetzlich registrierte Partnerschaft miteinander verbunden sind. Nachdem verschiedene Maßnahmen gegen Scheinehen ergriffen wurden und durch das Gesetz vom 15. September 2006 die Möglichkeit hinzugefügt wurde, eine Aufenthaltsgenehmigung auf der Grundlage des Zusammenwohnens zu erhalten, ist jedoch festzustellen, dass diese Möglichkeit oft missbräuchlich genutzt wird, um ein Aufenthaltsrecht in Belgien zu erhalten. Die Argumentation des Staatsrates ist im Übrigen sehr sonderbar. Artikel 1477 des Zivilgesetzbuches bestimmt nämlich sehr deutlich, dass gesetzlich Zusammenwohnende sehr wohl gegenseitige Verpflichtungen haben, auch in Bezug auf die Schulden, die jeder von ihnen aufnimmt. Die Verpflichtung bezüglich der etwaigen Rückzahlung der Kosten durch die Partner gilt daher weiterhin uneingeschränkt auf der Grundlage dieser Bestimmung des Zivilgesetzbuches. Wie dem auch sei, wir möchten die Anmerkungen in Bezug auf die Kostenübernahme berücksichtigen, und der ausdrückliche Verweis auf diese Verpflichtung wurde daher im vorgeschlagenen Text gestrichen » (Parl. Dok., Kammer, 2010-2011, DOC 53-0443/16, SS. 33-34).

Voordat de toekomstige echtgenoten elkaar hebben ontmoet komt het bij misbruikplegers, vergeleken met bonafide onderdanen van derde landen, vaker voor dat zij eerder op onregelmatige wijze zijn gemigreerd of momenteel onregelmatig in een EU-lidstaat verblijven, of dat zij een voorgeschiedenis hebben van eerdere schijnhuwelijken of andere vormen van misbruik of fraude, en komt het bij misbruikplegers, vergeleken met bonafide EU-burgers, vaker voor dat zij zich in een moeilijke financiële situatie bevinden (bijvoorbeeld grote schulden hebben).
Vor dem ersten Treffen der Ehegatten: Im Vergleich zu Bona-fide-Nicht-EU-Bürgern ist es bei Personen, die einen Rechtsmissbrauch begehen, wahrscheinlicher, dass sie zuvor irregulär in einen EU-Staat eingereist sind oder sich derzeit irregulär in einem EU-Staat aufhalten oder bereits zuvor Scheinehen eingegangen sind oder andere Arten von Rechtsmissbrauch oder Betrug begangen haben. Im Vergleich zu Bona-fide-EU-Bürgern ist es bei Personen, die einen Rechtsmissbrauch begehen, wahrscheinlicher, dass sie sich in einer schlechten finanziellen Lage befinden (zum Beispiel hohe Verschuldung).

Naar aanleiding van bovengenoemd verzoek van de lidstaten en in nauwe samenwerking met hen hebben de diensten van de Commissie daarom een handboek opgesteld voor de aanpak van het probleem van vermoedelijke schijnhuwelijken tussen EU-burgers en onderdanen van derde landen in de context van het EU-recht inzake het vrije verkeer van EU-burgers.
Als Reaktion auf die oben genannte Forderung der Mitgliedstaaten und in enger Kooperation mit ihnen haben die Dienststellen der Kommission daher ein Handbuch zum Vorgehen gegen mutmaßliche Scheinehen zwischen EU-Bürgern und Nicht-EU-Bürgern im Zusammenhang mit den EU-Rechtsvorschriften über die Freizügigkeit von EU-Bürgern erstellt.

9. merkt op dat niet alle lidstaten artikel 35 van Richtlijn 2004/38/EG ten uitvoer hebben gelegd, dat hen in staat stelt de noodzakelijke maatregelen te nemen om rechten op vrij verkeer te weigeren, te beëindigen of in te trekken in het geval van misbruik van rechten of fraude, zoals schijnhuwelijken, op voorwaarde dat dergelijke maatregelen proportioneel en niet-discriminerend zijn en de procedurele waarborgen worden gerespecteerd, en vraagt aandacht voor de mogelijkheden die dit artikel biedt;
9. stellt fest, dass nicht alle Mitgliedstaaten Artikel 35 der Richtlinie 2004/38/EG umgesetzt haben, der es ihnen ermöglicht, die Maßnahmen zu erlassen, die erforderlich sind, um die durch diese Richtlinie verliehenen Rechte im Falle von Rechtsmissbrauch oder Betrug - wie z.

9. merkt op dat niet alle lidstaten artikel 35 van Richtlijn 2004/38/EG ten uitvoer hebben gelegd, dat hen in staat stelt de noodzakelijke maatregelen te nemen om rechten op vrij verkeer te weigeren, te beëindigen of in te trekken in het geval van misbruik van rechten of fraude, zoals schijnhuwelijken, op voorwaarde dat dergelijke maatregelen proportioneel en niet-discriminerend zijn en de procedurele waarborgen worden gerespecteerd, en vraagt aandacht voor de mogelijkheden die dit artikel biedt;
9. stellt fest, dass nicht alle Mitgliedstaaten Artikel 35 der Richtlinie 2004/38/EG umgesetzt haben, der es ihnen ermöglicht, Maßnahmen zu erlassen, um die durch diese Richtlinie verliehenen Rechte im Falle von Rechtsmissbrauch oder Betrug - wie z. B. durch Eingehung von Scheinehen — zu verweigern, aufzuheben oder zu widerrufen, vorausgesetzt, solche Maßnahmen sind verhältnismäßig und unterliegen verfahrensrechtlichen Garantien, und weist auf die durch diesen Artikel gegebenen Möglichkeiten hin;