Vertaling van "onderscheid zou maken " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

onderscheid maken tussen bouwmethoden voor schepen | onderscheid maken tussen constructiemethoden voor schepen
Schiffsbaumethoden unterscheiden

onderscheid maken tussen verlichting op vliegveld
zwischen verschiedenen Flugfeldbeleuchtungen unterscheiden

onderscheid maken tussen normaal en abnormaal kaak- en aangezichtsweefsel
verschiedenartiges maxillofasciales Gewebe unterscheiden

beginsel van onderscheid | principe van onderscheid
Prinzip der Unterscheidung

het ongedaan maken van de effecten van | het ongedaan maken van de effecten van iets | het ongedaan maken van de uitwerking van | het ongedaan maken van de weerslag van
Aufhebung von Schadwirkungen

van een optie gebruik maken | van een optierecht gebruik maken | van een recht tot voorkoop gebruik maken
ein Optionsrecht ausüben

eervolle onderscheiding [ decoratie | Europese medaille | medaille | Nobelprijs ]
ehrende Auszeichnung [ Ehrenpreis | Ehrenzeichen | europäische Auszeichnung | Nobelpreis | Orden | Preis für Spitzenleistungen ]

fysisch procédé [ bevriezing | hydreren | koeling | koeltechniek | oplossing | stolling | verdamping | vloeibaar maken ]
physikalisches Verfahren [ Abkühlung | Auflösung | Hydrierung | Kältetechnik | Kühlung | Verdampfung | Verdunstung | Verfestigung | Verflüssigung | Zersetzung | Zerstäubung ]

sluiting van de rekeningen [ rekening en verantwoording | sluitend maken van de rekeningen ]
Rechnungsabschluss [ Jahresabschluss | Rechnungsabschluß | Rechnungslegung ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In de zaak nr. 6136 voeren de verzoekende partijen aan dat artikel 135, § 3, van de Interneringswet 2014, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt omdat het een willekeurig onderscheid zou maken binnen de groep van veroordeelde personen die tijdens hun hechtenis in staat van geestesstoornis worden bevonden.
In der Rechtssache Nr. 6136 führen die klagenden Parteien an, dass Artikel 135 § 3 des Internierungsgesetzes 2014 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstoße, weil darin willkürlich unterschieden werde innerhalb der Gruppe von verurteilten Personen, bei denen während ihrer Haft ein Zustand der Geistesstörung festgestellt werde.

De verzoekende partijen betogen dat artikel 40ter van de wet van 15 december 1980 binnen de categorie van Belgen en hun familieleden een niet-verantwoord onderscheid zou maken naargelang de Belgische gezinshereniger al dan niet van buitenlandse afkomst is.
Die klagenden Parteien führen an, Artikel 40ter des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 führe innerhalb der Kategorie von Belgiern und ihren Familienangehörigen einen ungerechtfertigten Unterschied ein, je nachdem, ob der belgische Zusammenführende ausländischer Herkunft sei oder nicht.

Europa heeft in het verleden de fout gemaakt onderscheid te maken tussen joden, christenen, moslims.
In der Vergangenheit hat Europa den Fehler gemacht, zwischen Juden, Christen und Muslimen zu unterscheiden.

Dit is een hulpmiddel om zo duidelijk mogelijk een onderscheid te maken tussen budgettaire ontwikkelingen waarvan kan worden aangenomen dat deze binnen de controle van de overheid vallen, en andere ontwikkelingen die voortspruiten uit een onverwachte daling van de economische activiteit.
So sollen Haushaltsentwicklungen, bei denen davon ausgegangen werden kann, dass sie der Kontrolle der Regierung unterliegen, möglichst von Haushaltsentwicklungen getrennt werden, die auf einen unerwarteten Einbruch der Wirtschaftstätigkeit zurückzuführen sind.

De matrix houdt rekening met de richting waarin de economie zich beweegt, dat wil zeggen of de economische situatie verbetert dan wel verslechtert, door een onderscheid te maken wanneer het reële bbp uitstijgt of achterblijft ten opzichte van het specifieke groeipotentieel voor een land.
Die Matrix berücksichtigt die tendenzielle Konjunkturentwicklung, indem unterschieden wird, ob sich die wirtschaftliche Lage verbessert oder verschlechtert, d. h. ob das reale BIP über oder unter der Potenzialwachstumsrate des betreffenden Mitgliedstaates liegt.

Het verwijzende rechtscollege vraagt het Hof of artikel 403, §§ 1 en 2, van het WIB 1992 bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een onderscheid zou maken tussen de Belgische opdrachtgevers en aannemers naargelang zij, voor de uitvoering van werken zoals bedoeld in artikel 400, 1°, van het WIB 1992, een beroep zouden doen op een niet in België geregistreerde, maar wel in België gevestigde aannemer of op een niet in België geregistreerde en in België gevestigde aannemer, waarbij alleen de eerstgenoemden bij de betaling van de onderaannemer verplicht zijn 15 % van het door de opdrachtgever of aannemer verschuldigde bedrag, exclusief de belasting over de toegevoegde waarde, in te houden en door te storten aan de Schatkist, terwijl de laatstgenoemden zich daaraan zouden kunnen onttrekken op grond van het arrest van 9 november 2006 (C-433/04) dat werd gewezen door het Hof van Justitie van de Europese Unie, dat de schending door België heeft vastgesteld van de verplichtingen waartoe het was gehouden krachtens het beginsel van het vrij verrichten van diensten dat thans is verankerd in de artikelen 56 en 57 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU).
Das vorlegende Rechtsprechungsorgan fragt den Hof, ob Artikel 403 §§ 1 und 2 des EStGB 1992 mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar sei, insofern er einen Unterschied zwischen belgischen Auftraggebern und Unternehmern einführe, je nachdem, ob sie sich zur Ausführung von Arbeiten im Sinne von Artikel 400 Nr. 1 des EStGB 1992 an einen nicht in Belgien registrierten, aber in Belgien ansässigen Unternehmer oder an einen nicht in Belgien registrierten und in Belgien ansässigen Unternehmer wendeten, wobei nur die Erstgenannten bei der Bezahlung des Subunternehmers verpflichtet seien, 15 Prozent des vom Auftraggeber oder vom Unternehmer geschuldeten Betrags ohne Mehrwertsteuer einzubehalten und an die Staatskasse zu überweisen, während die Letztgenannten sich dieser Pflicht entziehen könnten aufgrund des Urteils vom 9. November 2006 (C-433/04) des Gerichtshofes der Europäischen Union, der einen Verstoss Belgiens gegen die ihm aufgrund des Prinzips des freien Dienstleistungsverkehrs obliegenden Pflichten, nunmehr verankert in den Artikeln 56 und 57 des Vertrags über die Arbeitsweise der Europäischen Union (AEUV), festgestellt habe.

In dit specifieke geval weigerde het Tsjechische keuringsbureau de keurmerken van het Nederlandse keuringsbureau op sieraden te erkennen, omdat het met die keurmerken niet mogelijk zou zijn om onderscheid te maken tussen producten die afkomstig zijn uit de EU en producten die afkomstig zijn uit landen buiten de EU (zoals China en Hong Kong).
Im vorliegenden Fall verweigerte die tschechische Prüfstelle die Anerkennung von Feingehaltsstempeln der niederländischen Prüfstelle auf Schmuckstücken, da diese es nicht erlaubten, Waren aus der EU von solchen aus Drittländern (z. B. China und Hongkong) zu unterscheiden.

Dit is een hulpmiddel om zoveel mogelijk een onderscheid te maken tussen budgettaire ontwikkelingen waarvan kan worden verondersteld dat deze binnen het bereik van de overheid liggen, en andere ontwikkelingen die voortspruiten uit een onverwachte daling van de economische activiteit.
Dieses Konzept trägt dazu bei, Haushaltsentwicklungen, bei denen davon ausgegangen werden kann, dass sie der Kontrolle der Regierung unterliegen, so weit wie möglich von Haushaltsentwicklungen zu trennen, die auf einen unerwarteten Einbruch der Wirtschaftstätigkeit zurückzuführen sind.

Het verwijzende rechtscollege vraagt het Hof of dat artikel bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een onderscheid zou maken tussen de Belgische opdrachtgevers naargelang zij, voor de uitvoering van werken, een beroep doen op een niet in België geregistreerde, maar wel in België gevestigde dienstverrichter of op een niet in België geregistreerde en evenmin in België gevestigde dienstverrichter, waarbij de eerstgenoemden, naar luid van artikel 30bis, § 1, van de voormelde wet, hoofdelijk aansprakelijk zijn voor de sociale bijdragen, terwijl de laatstgenoemden zich daaraan zouden kunnen onttrekken op grond van het arrest van 9 november 2006 (C-433/04) dat werd gewezen door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen, dat de schending door België heeft vastgesteld van de verplichtingen waartoe het was gehouden krachtens het beginsel van het vrij verkeer van dienstverrichters dat is verankerd in de artikelen 49 en 50 van het EG-Verdrag en van toepassing is in de interne rechtsorde.
Das vorlegende Rechtsprechungsorgan fragt den Hof, ob dieser Artikel mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar sei, insofern er einen Unterschied zwischen belgischen Bauherren einführe, je nachdem, ob sie sich zur Ausführung der Arbeiten an einen nicht registrierten, aber in Belgien ansässigen Dienstleister oder an einen nicht registrierten, aber in Belgien nicht ansässigen Dienstleister wendeten, da die Erstgenannten gemäss Artikel 30bis § 1 des vorerwähnten Gesetzes gesamtschuldnerisch zur Zahlung der Sozialbeiträge verpflichtet seien, während die Letztgenannten sich dieser Pflicht entziehen könnten auf Grund des Urteils vom 9. November 2006 (C-433/04) des Gerichtshofes der Europäischen Gemeinschaften, der einen Verstoss Belgiens gegen die ihm aufgrund des Prinzips des freien Dienstleistungsverkehrs obliegenden Pflichten, verankert in den Artikeln 49 und 50 des EG-Vertrags und anwendbar in der innerstaatlichen Rechtsordnung, festgestellt habe.

In de zaak nr. 2705 alsook in de zaak nr. 2744 voeren de verzoekende partijen de schending van de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet aan, al dan niet in samenhang gelezen met de bijzondere wet van 13 juli 2001 tot herfinanciering van de gemeenschappen en uitbreiding van de fiscale bevoegdheden van de gewesten, daar de bestreden bepaling ten onrechte een onderscheid zou maken tussen de autonome gewestelijke belastingen en de gewestelijke belastingen bedoeld in artikel 3 van de bijzondere wet van 16 januari 1989 vermits, sinds de wijziging van laatstgenoemde bepaling bij de wet van 13 juli 2001, het onderscheid tussen beide soorten van belastingen verdwenen is.
In der Rechtssache Nr. 2705 sowie in der Rechtssache Nr. 2744 führen die klagenden Parteien einen Verstoss gegen die Artikel 10, 11 und 172 der Verfassung an, gegebenenfalls in Verbindung mit dem Sondergesetz vom 13. Juli 2001 zur Refinanzierung der Gemeinschaften und Erweiterung der steuerlichen Befugnisse der Regionen, da die angefochtene Bestimmung zu Unrecht zwischen den autonomen Regionalsteuern und den Regionalsteuern im Sinne von Artikel 3 des Sondergesetzes vom 16. Januar 1989 unterscheide, denn seit der Abänderung der letztgenannten Bestimmung durch das Gesetz vom 13. Juli 2001 sei der Unterschied zwischen beiden Arten von Steuern verschwunden.