Traduction de «plaatselijke planning » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

regionaal en plaatselijk plan voor verbetering van wegen
regionales und kommunales Programm zur Verbesserung des Straßenverkehrsnetzes

plaatselijk planning-orgaan
regionale und kommunale Planungsbehörde

plaatselijke overheid [ departementaal bestuur | gemeentebestuur | gemeentelijk bestuur | gemeenteraad | plaatselijk gezag | regionaal orgaan ]
Gemeindeverwaltung [ Bezirksbehörde | Departementsverwaltung | Kommunalverwaltung | Kreisverwaltung | Ortsbehörde | Stadtverwaltung ]

plaatselijk werkgelegenheidsinitiatief | plaatselijk werkgelegenheidsscheppend initiatief | PWI [Abbr.]
örtliche Beschäftigungsinitiative | OBI [Abbr.]

plaatselijke verordening
örtliche Verordnung

plaatselijke afdeling
Ortsgruppe

plaatselijk
ortsüblich

hoofden van de plaatselijke politie
Leiter der lokalen Polizei (1) | Leiter der örtlichen Polizei (2)

economische planning [ bindende planning | economisch programma | indicatieve planning | planning | richtende planning ]
Wirtschaftsplanung [ hinweisende Planung | indikative Planung | normative Planung | Planifikation | volkswirtschaftliche Gesamtplanung | volkswirtschaftliche Programmierung ]

autonomie [ gewestelijke autonomie | lokale autonomie | plaatselijke autonomie | regionale autonomie ]
Autonomie [ örtliche Autonomie | regionale Autonomie ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het maakt het programma niet alleen doeltreffender en beter afgestemd op de plaatselijke behoeften, maar levert ook een bijdrage aan de ontwikkeling van de URBAN-gebieden op lange termijn: als er eenmaal een plaatselijk partnerschap is opgericht, kan het ook op andere manieren de plaatselijke ontwikkeling bevorderen, bijvoorbeeld door de plaatselijke strategische planning te verbeteren, door nieuwe manieren te zoeken om plaatselijke financiële middelen bijeen te brengen en door investeringen van de particuliere sector te bevorderen.
Sie macht die Programme nicht nur effizienter und besser auf die lokalen Bedürfnisse ausgerichtet, sondern sie trägt auch zur langfristigen Entwicklung der URBAN-Gebiete bei: Sobald die lokale Partnerschaft eingerichtet ist, kann sie potenziell auch andere Rollen bei der Förderung der lokalen Entwicklung spielen (z.B. Verbesserung der lokalen strategischen Planung, Aufzeigen neuer Wege für die lokale Ausgabenpolitik, Förderung von Investitionen des Privatsektors).

Op die manier kunnen lokale hulpbronnen worden gebruikt en kunnen ingevoerde energiebronnen in vele gevallen worden vervangen. Om dit potentieel daadwerkelijk te benutten, is een geïntegreerde sectoroverschrijdende aanpak nodig, die rekening houdt met de huidige behoeften op het vlak van thermische energie, bijvoorbeeld in gebouwen en ondernemingen, de rol van plaatselijke en regionale autoriteiten bij de planning en tenuitvoerlegging van milieuvriendelijke strategieën, inclusief de ontwikkeling van een efficiënte infrastructuur, en synergieën met commerciële oplossingen voor goedkope, schone en handige diensten voor de levering van thermische energie waarbij teruggewonnen afvalwarmte wordt gebruikt.
Die Nutzung dieses Potenzials erfordert einen integrierten, sektorübergreifenden Ansatz, der Folgendes berücksichtigt: den derzeitigen Bedarf an thermischer Energie, etwa in Gebäuden und Unternehmen, die Rolle der lokalen und regionalen Behörden bei der Planung und Umsetzung energieeffizienter und umweltfreundlicher Strategien, einschließlich der Entwicklung effizienter Infrastrukturen, sowie Synergien mit kommerziellen Lösungen für billige, saubere und praktische Dienstleistungen für die Bereitstellung thermischer Energie unter Nutzung rückgewonnener Abwärme.

Elke lidstaat moet een strategisch plan inzake het GLB opstellen, dat zowel interventiemaatregelen in het kader van pijler I als pijler II omvat. Dit plan zal de GLB-interventies beter afstemmen op de plaatselijke omstandigheden en behoeften om de bijdrage ervan aan de doelstellingen en streefcijfers van de EU te maximaliseren.
Jeder Mitgliedstaat sollte einen „GAP-Strategieplan“ erstellen, der Maßnahmen der ersten und der zweiten Säule umfasst. Anhand dieses Plans könnten die GAP-Maßnahmen so zugeschnitten werden, dass sie optimal zum Erreichen der Ziele und Vorgaben beitragen und dabei den Bedingungen und dem Bedarf vor Ort besser Rechnung tragen.

Artikel 32 van de wet van 19 december 1939 zoals voor het laatst gewijzigd bij artikel 1 van het koninklijk besluit van 29 juni 2014 « tot aanvulling van de in artikel 32, eerste lid, van de samengeordende wetten betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders vervatte lijst van instanties die zijn aangesloten bij de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid van de provinciale en plaatselijke overheidsdiensten », bepaalt : « De Koning richt een bijzonder kinderbijslagfonds op waarbij van rechtswege zijn aangesloten : 1° de gemeenten; 2° de openbare instellingen die afhangen van de gemeenten; 3° de verenigingen van gemeenten; 4° de agglomeraties en de federaties van gemeenten; 5° de openbare instellingen die afhangen van de agglomeraties en van de federaties van gemeenten; 6° de provincies; 7° de openbare instellingen die afhangen van de provincies; 8° de Vlaamse Gemeenschapscommissie en de Franse Gemeenschapscommissie; 9° de gewestelijke economische instellingen bedoeld in de hoofdstukken II en III van de kaderwet van 15 juli 1970 houdende de organisatie van de planning en economische decentralisatie, gewijzigd bij het decreet van 25 mei 1983 van de Waalse Gewestraad, behalve voor de personeelsleden voor wie zij verplicht zijn rechtstreeks de gezinsbijslag toe te kennen; 10° de door de Koning aangewezen instellingen bedoeld bij de wet van 16 maart 1954 betreffende de controle op sommige instellingen van openbaar nut en dit voor hun personeelsleden die geen aanleiding geven tot het betalen aan de Rijksdienst voor de sociale zekerheid van een bijdrage voor de gezinsbijslag, voor zover ze niet verplicht zijn rechtstreeks gezinsbijslag te betalen aan die personeelsleden.
Artikel 32 des Gesetzes vom 19. Dezember 1939 in der zuletzt durch Artikel 1 des königlichen Erlasses vom 29. Juni 2014 « zur Ergänzung der in Artikel 32 Absatz 1 der koordinierten Gesetze über die Familienbeihilfen für Lohnempfänger enthaltenen Liste der Mitglieder des Landesamtes für soziale Sicherheit der provinzialen und lokalen Verwaltungen » abgeänderten Fassung bestimmt: « Der König setzt eine Sonderkasse für Familienbeihilfen ein, der folgende Mitglieder von Rechts wegen angeschlossen sind: 1. die Gemeinden, 2. die öffentlichen Einrichtungen in Trägerschaft der Gemeinden, 3. die Gemeindevereinigungen, 4. die Agglomerationen und Gemeindeföderationen, 5. die öffentlichen Einrichtungen in Trägerschaft von Agglomerationen und Gemeindeföderationen, 6. die Provinzen, 7. die öffentlichen Einrichtungen in Trägerschaft der Provinzen, 8. die Flämische Gemeinschaftskommission und die Französische Gemeinschaftskommission, 9. die regionalen Wirtschaftseinrichtungen, die in den Kapiteln II und III des Rahmengesetzes vom 15. Juli 1970 zur Organisation der Planung und wirtschaftlichen Dezentralisierung, abgeändert durch das Dekret des Wallonischen Regionalrates vom 25. Mai 1983, erwähnt sind, außer für Personalmitglieder, denen sie die Familienbeihilfen direkt gewähren müssen, 10. die vom König bestimmten Einrichtungen, die im Gesetz vom 16. März 1954 über die Kontrolle bestimmter Einrichtungen öffentlichen Interesses erwähnt sind, und zwar für Mitglieder ihres Personals, für die beim Landesamt für soziale Sicherheit keine Beiträge im Rahmen der Regelung der Familienbeihilfen eingezahlt werden müssen, sofern diese Einrichtungen nicht verpflichtet sind, diesen Personalmitgliedern die Familienbeihilfen unmittelbar selbst auszuzahlen.

Het bevorderen van plaatselijke en regionale governance alsmede het versterken van de capaciteit van plaatselijke en regionale autoriteiten op het gebied van planning en administratie.
Förderung der Verwaltungsstrukturen auf lokaler und regionaler Ebene und Verbesserung der Planungs- und Verwaltungskapazität der lokalen und regionalen Behörden.

4. erkent dat infrastructuurbouw, urbanisatie, industrialisering en fysiek ingrijpen in het landschap in het algemeen tot de belangrijkste oorzaken behoren van de fragmentatie van ecosystemen en habitats; verzoekt de plaatselijke, regionale en nationale overheden, in de context van hun algemene stedenbouwkundige regels en uitvoeringsmaatregelen en binnen het kader van hun bevoegdheden, om in hun planning en ontwikkelingsprojecten op zowel grote als kleine schaal rekening te houden met deze factoren die een potentiële bedreiging vormen van ecosystemen en habitats; erkent de druk en de noodzaak die op plaatselijk en regionaal niveau bestaan om te zorgen voor substantiële economische ontwikkeling en adviseert dat plaatselijke en regionale overheden behoedzaam streven naar een balans tussen ontwikkeling en de noodzaak van bescherming van biodiversiteit en natuurlijke habitats; steunt verdere hervorming en toepassing van ontwikkelingsbeleid op regionaal en plaatselijk niveau om voordelen uit biodiversiteit te halen en om een einde te maken aan een verdere afname van het aantal habitats, vooral in tijden van economische en financiële crisis;
4. stellt fest, dass Infrastrukturausbau, Verstädterung, Industrialisierung und generell physische Landeingriffe neben anderen die wichtigsten treibenden Faktoren bei der Zersplitterung von Ökosystemen und Lebensräumen sind; fordert die lokalen, kommunalen und regionalen Regierungen auf, im Kontext ihrer Städtebauvorschriften und Durchführungsmaßnahmen diesen Bedrohungsfaktoren Rechnung zu tragen, die Ökosysteme und Lebensräume bei der Planung und Entwicklung von Projekten im großen wie im kleinen Rahmen gefährden können; anerkennt den auf lokaler und regionaler Ebene bestehenden Druck und Bedarf, eine beachtliche wirtschaftliche Entwicklung sicherzustellen, und empfiehlt den lokalen und regionalen Behörden, sich um Schaffung einer Ausgewogenheit zwischen Entwicklungserfordernissen und dem notwendigen Schutz der Biodiversität und der natürlichen Lebensräume zu bemühen; unterstützt besonders in Zeiten von Finanz- und Wirtschaftskrisen weitere Reformen in und den Einsatz von regionaler und lokaler Entwicklungspolitik zugunsten der Biodiversität und um dem weiteren Verlust von Lebensräumen Einhalt zu gebieten;

26. erkent dat infrastructuurbouw, urbanisatie, industrialisering en fysiek ingrijpen in het landschap in het algemeen tot de belangrijkste oorzaken behoren van de fragmentatie van ecosystemen en habitats; verzoekt de plaatselijke, regionale en nationale overheden, in de context van hun algemene stedenbouwkundige regels en uitvoeringsmaatregelen en binnen het kader van hun bevoegdheden, om in hun planning en ontwikkelingsprojecten op zowel grote als kleine schaal rekening te houden met deze factoren die een gevaar vormen voor ecosystemen en habitats; erkent de druk en de noodzaak die op plaatselijk en regionaal niveau bestaan om te zorgen voor substantiële economische ontwikkeling en adviseert dat plaatselijke en regionale overheden behoedzaam streven naar een balans tussen ontwikkeling en de noodzaak van bescherming van biodiversiteit en natuurlijke habitats; steunt verdere hervorming en toepassing van ontwikkelingsbeleid op regionaal en plaatselijk niveau om voordelen uit biodiversiteit te halen en om een einde te maken aan een verdere afname van het aantal habitats, vooral in tijden van economische en financiële crisis;
26. stellt fest, dass Infrastrukturausbau, Verstädterung, Industrialisierung und generell physische Landeingriffe neben anderen die wichtigsten treibenden Faktoren bei der Zersplitterung von Ökosystemen und Lebensräumen sind; fordert die lokalen, kommunalen und regionalen Regierungen auf, im Kontext ihrer Städtebauvorschriften und Durchführungsmaßnahmen diesen Bedrohungsfaktoren Rechnung zu tragen, die Ökosysteme und Lebensräume bei der Planung und Entwicklung von Projekten im großen wie im kleinen Rahmen gefährden können; anerkennt den auf lokaler und regionaler Ebene bestehenden Druck und Bedarf, eine beachtliche wirtschaftliche Entwicklung sicherzustellen, und empfiehlt den lokalen und regionalen Behörden, sich um Schaffung einer Ausgewogenheit zwischen Entwicklungserfordernissen und dem notwendigen Schutz der Biodiversität und der natürlichen Lebensräume zu bemühen; unterstützt besonders in Zeiten von Finanz- und Wirtschaftskrisen weitere Reformen in und den Einsatz von regionaler und lokaler Entwicklungspolitik zugunsten der Biodiversität und um dem weiteren Verlust von Lebensräumen Einhalt zu gebieten;

23. verzoekt de Commissie om onderzoek te verrichten om de bestaande praktijken van de lidstaten op het vlak van geïntegreerde strategische planning met elkaar te vergelijken en om, op basis van de uitkomsten van het onderzoek, specifieke EU-richtsnoeren voor de gebruikte methodes voor de planning van de geïntegreerde stadsontwikkeling op te stellen, waarbij ook de relatie tussen die plannen en andere documenten voor de planning moet worden verduidelijkt, en te streven naar juridisch gereglementeerde, efficiënte partnerschappen, waaronder grensoverschrijdende stedelijke partnerschappen; verzoekt de Commissie om geïntegreerde stadsplanning bij de wet voor te schrijven wanneer middelen van de EU worden gebruikt voor het cofinancieren van projecten; adviseert de plaatselijke overheden in de lidstaten om nieuwe publiek-private partnerschappen op te zetten en ook innovatieve strategieën te formuleren voor de ontwikkeling van de stedelijke infrastructuur, waarmee investeringen kunnen worden aangetrokken en het zakelijk klimaat kan worden gestimuleerd; dringt aan op een betere coördinatie tussen plaatselijke en regionale autoriteiten, waardoor zowel tussen steden en landelijke gebieden als tussen kleine, middelgrote of grote steden nieuwe partnerschappen voor een uitgebalanceerde regionale ontwikkeling tot stand kunnen komen; roept de Commissie tegelijkertijd op de technische ondersteuning te versterken met het oog op verbeterde geïntegreerde ontwikkelingsplanning, participerende beleidsvorming en strategische stadsontwikkeling;
23. fordert die Kommission zur Erarbeitung einer Studie auf, die einen Vergleich der aktuellen Praxis der einzelnen Mitgliedstaaten in Bezug auf integrierte strategische Planung vornimmt und aufgrund des Ergebnisses der Studie spezielle EU-Richtlinien für die Planungspraxis zur integrierten Stadtentwicklung zu erarbeiten, die auch die Beziehungen zwischen diesen Plänen und sonstigen Planungsdokumenten näher beschreiben und gesetzlich geregelte effiziente Partnerschaften einschließlich grenzüberschreitender Städtepartnerschaften fördern; ruft die Kommission auf, die integrierte Stadtplanung rechtsverbindlich einzufordern, wenn die jeweiligen Projekte von der EU kofinanziert werden; empfiehlt den lokalen Gebietskörperschaften der Mitgliedstaaten, für Investoren attraktive und das Unternehmensumfeld fördernde neue öffentlich-private Partnerschaften und innovative Strategien für die Entwicklung der städtischen Infrastruktur anzuregen; verlangt im Interesse einer ausgewogenen regionalen Entwicklung eine bessere Koordinierung zwischen lokaler und regionaler Ebene, um Partnerschaften sowohl zwischen städtischen und ländlichen Gebieten als auch zwischen kleinen, mittleren und großen Städten zu ermöglichen; fordert die Kommission gleichzeitig auf, die technische Hilfe für eine verbesserte integrierte Entwicklungsplanung, eine partizipative Politikgestaltung und eine strategische Stadtentwicklung zu verstärken;

2. Daartoe stimuleren zij de uitwisseling door de nationale, regionale en plaatselijke overheden van informatie over beleid inzake regionale planning en planning van het landgebruik en over methoden voor het uitstippelen van regionaal beleid met speciale aandacht voor de ontwikkeling van probleemgebieden.
(2) Zu diesem Zweck fördern die Vertragsparteien den Austausch von Informationen zwischen nationalen, regionalen und lokalen Behörden über die Regional- und Raumordnungspolitik und über Methoden für die Formulierung von Regionalpolitik mit der Entwicklung benachteiligter Gebiete als besonderem Schwerpunkt.