Vertaling van "vraag over een mogelijke discriminatie onder belastingplichtigen wanneer " (Nederlands → Duits) :

De verwijzende rechter stelt het Hof een vraag over een mogelijke discriminatie onder belastingplichtigen wanneer artikel 7, § 1, 2°, c), van het WIB 1992 wordt geïnterpreteerd in die zin dat het op identieke wijze van toepassing is op, enerzijds, de eigenaar die zijn goed verhuurt en ervan op de hoogte is dat de huurder het geheel of gedeeltelijk gebruikt of zal kunnen gebruiken voor zijn beroepsactiviteit en, anderzijds, de eigenaar die zijn goed verhuurt maar daarbij verbiedt het te gebruiken voor het uitoefenen van een beroepsactiviteit, of die zijn goed verhuurt zonder te weten dat er een activiteit (die bovendien strafbaar is) zou kunnen worden uitgeoefend door zijn huurder.
Der vorlegende Richter befragt den Hof nach einer etwaigen Diskriminierung zwischen Steuerpflichtigen, wenn Artikel 7 § 1 Nr. 2 Buchstabe c) des EStGB 1992 so ausgelegt werde, dass er auf identische Weise Anwendung finde auf einerseits Eigentümer, die ihr Gut vermieteten in vollkommener Kenntnis der Tatsache, dass der Mieter es ganz oder teilweise zur Ausübung seiner Berufstätigkeit nutzen wird beziehungsweise kann, und andererseits auf Eigentümer, die ihr Gut vermieteten, wobei sie dessen Nutzung zur Ausübung einer Berufstätigkeit untersagten, oder die ihr Gut in Unkenntnis dessen, dass ihr Mieter dort eine (überdies strafbare) Tätigkeit ausüben könnte, vermieteten.

Hij stelt het Hof een vraag over de mogelijke discriminatie onder werknemers of onder sociaal verzekerden, die uit de in het geding zijnde wet zou voortvloeien.
Er befragt den Gerichtshof zur etwaigen Diskriminierung zwischen Arbeitnehmern oder Sozialversicherten infolge des betreffenden Gesetzes.

Hij stelt het Hof een vraag over de mogelijke discriminatie onder werknemers of onder sociaal verzekerden, die uit de in het geding zijnde wet zou voortvloeien.
Er befragt den Hof zur etwaigen Diskriminierung zwischen Arbeitnehmern oder Sozialversicherten infolge des betreffenden Gesetzes.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter E. De Groot, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 26 maart 2015 in zake de stad Antwerpen tegen de vzw « Cultureel Centrum Mehmet Akif », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 15 april 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Antwerpen, afdeling Antwerpen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt het artikel 1 van de wet van 12 januari 1993 betreffende een vorderingsrecht inzake de bescherming van het leefmilieu juncto het artikel 194 Gemeentedecreet van 15 juli 2005 de artikelen 10 en 11 (gelijkheid en niet-discriminatie) en het artikel 23 (recht op juridische bijstand) van de Grondwet en het grondwettelijk beginsel van de bijstand door een vrij gekozen advocaat en in samenhang gelezen met het artikel 6 van het EVRM (rechten van verdediging) en het algemeen beginsel van het recht op verdediging, doordat, telkens wanneer een inwoner optreedt namens de gemeente en daartoe een eigen advocaat aanstelt om op te treden namens de gemeente, het College van burgemeester en schepenen ook het recht heeft om een eigen raadsman aan te stellen die evenwel enkel zou kunnen optreden ter ondersteuning van de inwoner, aangezien de gemeente de vrije beschikking is verloren over de rechten die het voorwerp van de vordering uitmaken, terwijl het feit dat de gemeente de vrije beschikking is verloren over de rechten die het voorwerp van de vordering uitmaken zich niet verzet tegen het gegeven dat de gemeente haar eigen visie over de vordering uiteenzet, aangezien zulks niet raakt aan het uitoefenen van die rechten door de inwoner ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten E. De Groot, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 26. März 2015 in Sachen der Stadt Antwerpen gegen die VoG « Cultureel Centrum Mehmet Akif », dessen Ausfertigung am 15. April 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Antwerpen, Abteilung Antwerpen, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 1 des Gesetzes vom 12. Januar 1993 über ein Klagerecht im Bereich des Umweltschutzes in Verbindung mit Artikel 194 des Gemeindedekrets vom 15. Juli 2005 gegen die Artikel 10 und 11 (Gleichheit und Nichtdiskriminierung) und Artikel 23 (Recht auf rechtlichen Beistand) der Verfassung und den verfassungsmäßigen Grundsatz des Beistands eines frei gewählten Rechtsanwalts, in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention (Rechte der Verteidigung) und dem allgemeinen Grundsatz des Rechts auf Verteidigung, indem jedes Mal, wenn ein Einwohner im Namen der Gemeinde vor Gericht auftritt und dazu einen eigenen Rechtsanwalt bestellt, um im Namen der Gemeinde vor Gericht aufzutreten, das Bürgermeister- und Schöffenkollegium auch das Recht hat, einen eigenen Beistand zu bestellen, der aber nur zur Unterstützung des Einwohners vor Gericht auftreten könnte, da die Gemeinde die freie Verfügung über die Rechte, die Gegenstand der Klage sind, verloren hat, während die Tatsache, dass die Gemeinde die freie Verfügung über die Rechte, die Gegenstand der Klage sind, verloren hat, dem nicht entgegensteht, dass die Gemeinde ihre eigene Sichtweise bezüglich der Klage vertritt, weil dies die Ausübung dieser Rechte durch den Einwohner nicht beeinträchtigt?

De verzoekende partijen in de zaak nr. 3278 doen bovendien gelden dat, doordat artikel 119bis, § 8, tweede lid, bepaalt dat de procureur des Konings, wanneer het gaat om misdrijven in verband met beschadiging van goederen (artikelen 526, 537 en 545 van het Strafwetboek), slechts over een termijn van één maand beschikt om te oordelen over de opportuniteit van de vervolging, het onder rechtzoekenden een discriminatie in het leven roept naar gelang van de werklast van de parketten, aangezien een lichte werklast, in tegenstelling tot een zware werklast, het de procureur des Konings mogelijk zal maken binnen die termijn de ontoereikendheid van de materiële werkelijkheid van de feiten of de ontstentenis van misdrijf vast te stellen, zodat de gemeenteambtenaar zijn bevoegdheid om een sanctie op te leggen niet meer zal kunnen uitoefenen; de aangevochten bepaling zou op discriminerende wijze afbreuk doen aan artikel 151 van de Grondwet, door aan het openbaar ministerie de mogelijkheid te ontnemen om de materiële werkelijkheid van de feiten na te gaan en te beoordelen of het om een misdrijf gaat dan wel of er rechtvaardigingsgronden bestaan.
Die klagenden Parteien in der Rechtssache Nr. 3278 führen ausserdem an, indem Artikel 119bis § 8 Absatz 2 besage, dass der Prokurator des Königs bei Straftaten bezüglich Sachbeschädigungen (Artikel 526, 537 und 545 des Strafgesetzbuches) nur über eine Frist von einem Monat verfüge, um die Sachdienlichkeit einer Verfolgung zu beurteilen, schaffe er eine Diskriminierung zwischen Rechtsunterworfenen je nach der Arbeitsbelastung der Staatsanwaltschaften, da eine geringe Belastung im Gegensatz zu einer schweren Belastung es dem Prokurator des Königs ermögliche, in dieser Frist die unzulängliche materielle Erwiesenheit der Fakten oder das Fehlen einer Straftat festzustellen, so dass der Gemeindebeamte seine Sanktionierungsbefugnis nicht mehr ausüben könne; die angefochtene Bestimmung verletze auf diskriminierende Weise Artikel 151 der Verfassung, indem der Staatsanwaltschaft die Möglichkeit entzogen werde, die materielle Erwiesenheit der Fakten zu prüfen und zu beurteilen, ob es sich um eine Straftat handele oder ob Rechtfertigungsgründe bestünden.

13. verzoekt de Commissie in het kader van de opstelling van haar aanstaande voorstel over de toegang tot documenten (art. 255 EGV) de vrijheid van informatie zo groot mogelijk te maken overeenkomstig artikel 1 VEU, uit hoofde waarvan besluiten "zo dicht mogelijk bij de burger worden genomen”; verzoekt de Raad eveneens af te stappen van de gebruikelijke geheimhouding wanneer hij optreedt als wetgever; dringt erop aan dat eveneens voorrang wordt gegeven aan andere maatregelen die de vrijheden van de burgers bevorderen, zoals die in de vorige paragraaf zijn genoemd, alsmede het stemrecht, dat ook onder passende voorwaarden wordt toegekend aan legaal verblijvende staatsburgers van derde landen, en tevens het recht overeenkomstig artikel 13 van het EG-Verdrag gevrijwaard te zijn van discriminatie;
13. fordert die Kommission auf, bei der Ausarbeitung ihres bevorstehenden Vorschlags betreffend den Zugang zu Dokumenten (Artikel 255 EGV) die Freiheit der Information möglichst umfassend zu gestalten und dabei Artikel 1 EUV zu beachten, wonach "Entscheidungen möglichst offen” zu treffen sind; fordert ferner den Rat auf, die Praxis der Geheimhaltung aufzugeben, wenn er in seiner Funktion als legislatives Organ handelt; empfiehlt nachdrücklich, daß auch der Verabschiedung anderer Maßnahmen Vorrang eingeräumt wird, die die bürgerlichen Freiheiten fördern, wie die in der vorstehenden Ziffer genannten Rechte sowie das Wahlrecht, unter angemessenen Bedingungen auch für Bürger von Drittstaaten, die rechtmäßig in der Europäischen Union wohnhaft sind, sowie ferner das in Artikel 13 EGV verankerte Recht, keiner Diskriminierung ausgesetzt zu sein;