Traduction de «27 februari 1987 heeft » (Néerlandais → Français) :

Op 14 juli 2017 is de Raad van State, afdeling Wetgeving, door de Staatssecretaris voor Personen met een beperking verzocht binnen een termijn van dertig dagen, van rechtswege verlengd tot 31 augustus 2017,(*) een advies te verstrekken over een ontwerp van koninklijk besluit `houdende verhoging van het bedrag van de inkomensvervangende tegemoetkoming met toepassing van artikel 6, § 6, van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan personen met een handicap'.
Le 14 juillet 2017, le Conseil d'Etat, section de législation, a été invité par la Secrétaire d'Etat aux Personnes handicapées à communiquer un avis, dans un délai de trente jours, prorogé de plein droit jusqu'au 31 août 2017,(*) sur un projet d'arrêté royal `portant majoration du montant de l'allocation de remplacement de revenus en application de l'article 6, § 6, de la loi du 27 février 1987 relative aux allocations aux personnes handicapées'.

Advies 61. 896/1/V van 3 augustus 2017 over een een ontwerp van koninklijk besluit `houdende verhoging van het bedrag van de inkomensvervangende tegemoetkoming met toepassing van artikel 6, § 6, van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan personen met een handicap'
Avis 61. 896/1/V du 3 août 2017 sur un projet d'arrêté royal `portant majoration du montant de l'allocation de remplacement de revenus en application de l'article 6, § 6, de la loi du 27 février 1987 relative aux allocations aux personnes handicapées'

FEDERALE OVERHEIDSDIENST SOCIALE ZEKERHEID - 3 AUGUSTUS 2017. - Koninklijk besluit houdende verhoging van het bedrag van de inkomensvervangende tegemoetkoming met toepassing van artikel 6, § 6, van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan personen met een handicap
SERVICE PUBLIC FEDERAL SECURITE SOCIALE - 3 AOUT 2017. - Arrêté royal portant majoration du montant de l'allocation de remplacement de revenus en application de l'article 6, § 6, de la loi du 27 février 1987 relative aux allocations aux personnes handicapées

3 AUGUSTUS 2017. - Koninklijk besluit houdende verhoging van het bedrag van de inkomensvervangende tegemoetkoming met toepassing van artikel 6, § 6, van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan personen met een handicap
3 AOUT 2017. - Arrêté royal portant majoration du montant de l'allocation de remplacement de revenus en application de l'article 6, § 6, de la loi du 27 février 1987 relative aux allocations aux personnes handicapées

Artikel 1. Artikel 1 van het koninklijk besluit van 16 februari 1987 houdende benoeming van de voorzitter, ondervoorzitter en leden van de Nationale Paritaire Commissie geneesheren-ziekenhuizen, gewijzigd door de koninklijke besluiten van 29 februari 1988, 6 februari 1989, 13 september 1989, 27 september 1989, 16 februari 1990, 23 oktober 1991, 22 februari 1994, 3 juni 1994, 31 januari 1995, 30 mei 1996, 3 september 2000 en 28 september 2001, 7 juli 2002, 21 mei 2003, 6 juli 2004, 19 april 2006, 26 april 2007, 25 februari 2013 en 17 juni 2016, wordt vervangen als volgt :
Article 1. L'article 1 de l'arrêté royal du 16 février 1987 portant nomination du président, du vice-président et des membres de la Commission paritaire nationale médecins-hôpitaux, modifié par les arrêtés royaux des 29 février 1988, 6 février 1989, 13 septembre 1989, 27 septembre 1989, 16 février 1990, 23 octobre 1991, 22 février 1994, 3 juin 1994, 31 janvier l995, 30 mai 1996, 3 septembre 2000 et 28 septembre 2001, 7 juillet 2002, 21 mai 2003, 6 juillet 2004, 19 avril 2006, 26 avril 2007, 25 février 2013 et 17 juin 2016, est remplacé par la disposition suivante :

Uit de parlementaire voorbereiding van de programmawet (I) van 24 december 2002, waarvan artikel 122 artikel 8 van de wet van 27 februari 1987 heeft vervangen, blijkt dat de wetgever de betrekkingen tussen de burger en de administratie heeft willen vereenvoudigen (Parl. St., Kamer, 2002-2003, DOC 50-2124/001 en 50-2125/001, p. 95).
Il ressort des travaux préparatoires de la loi-programme (I) du 24 décembre 2002, dont l'article 122 a remplacé l'article 8 de la loi du 27 février 1987, que le législateur a voulu simplifier les rapports du citoyen avec l'administration (Doc. parl., Chambre, 2002-2003, DOC 50-2124/001 et 50-2125/001, p. 95).

§ 1. Voor de abonnee respectievelijk de gebruiker van een private waterwinning als vermeld in artikel 35quater, § 1, van de wet van 26 maart 1971, past de exploitant van een openbaar waterdistributienetwerk voor de aanrekening van de gemeentelijke en bovengemeentelijke bijdrage respectievelijk vergoeding, vermeld in artikel 16bis, respectievelijk 16quater/1 van dit decreet, een sociaal tarief toe als hij zelf op 1 januari van een kalenderjaar een van de volgende tegemoetkomingen geniet: 1° het gewaarborgde inkomen voor bejaarden met toepassing van de wet van 1 april 1969 tot instelling van een gewaarborgd inkomen voor bejaarden of de inkomensgarantie voor ouderen met toepassing van de wet van 22 maart 2001 tot instelling van een inkomensgarantie voor ouderen; 2° het leefloon of levensminimum, toegekend door het OCMW met toepassing van de wet van 26 mei 2002 betreffende het recht op maatschappelijke integratie, respectievelijk de wet van 2 april 1965 betreffende het ten laste nemen van de steun verleend door de openbare centra voor maatschappelijk welzijn; 3° de inkomensvervangende tegemoetkoming voor personen met een handicap met toepassing van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan personen met een handicap; 4° de tegemoetkoming hulp aan bejaarden met toepassing van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan personen met een handicap; 5° de integratietegemoetkoming voor personen met een handicap met toepassing van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan personen met een handicap.
Pour l'abonné, respectivement l'utilisateur d'un captage d'eau privé, tel que visé à l'article 35quater, § 1 , de la loi du 26 mars 1971, l'exploitant d'un réseau public de distribution d'eau applique, pour l'imputation de la contribution respectivement l'indemnité communale et supracommunale, visée à l'article 16bis, respectivement 16quater/1 du présent décret, un tarif social s'il perçoit lui-même au 1 janvier d'une année calendaire l'une des interventions suivantes : 1° le revenu garanti aux personnes âgées, en application de la loi du 1 avril 1969 instituant un revenu garanti aux personnes âgées ou la garantie de revenus aux personnes âgées, en application de la loi du 22 mars 2001 instituant la garantie de revenus aux personnes âgées ; 2° le revenu d'intégration ou le minimex accordé par le CPAS respectivement en application de la loi du 26 mai 2002 concernant le droit à l'intégration sociale, et de la loi du 2 avril 1965 relative à la prise en charge des secours accordés par les centres publics d'aide sociale ; 3° l'allocation de remplacement de revenus octroyée à des personnes handicapées en application de la loi du 27 février 1987 relative aux allocations aux personnes handicapées ; 4° l'allocation de l'aide aux personnes âgées, en application de la loi du 27 février 1987 relative aux allocations aux handicapés ; 5° l'allocation d'intégration octroyée à des personnes handicapées en application de la loi du 27 février 1987 relative aux allocations aux personnes handicapées.

Het criterium van onderscheid kan worden teruggebracht tot een leeftijdscriterium, namelijk de vaststelling of een persoon met een handicap zijn aanvraag tot tegemoetkoming, in navolging van de wet van 27 februari 1987, heeft ingediend vóór of na de leeftijd van 65 jaar.
Le critère de distinction peut être réduit au critère de l'âge, à savoir le constat qu'une personne handicapée a introduit sa demande d'allocation, par suite de la loi du 27 février 1987, avant ou après l'âge de 65 ans.

« Schendt artikel 28, tweede lid, van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan gehandicapten, zoals het bestond vóór de wijziging ervan bij de wet van 19 juli 2001, de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet niet en roept het geen verschil in behandeling in het leven dat niet objectief verantwoord is, doordat het de bepalingen betreffende de verjaring van de terugvordering van een onverschuldigd bedrag ten laste van een gerechtigde op een tegemoetkoming voor hulp van derden volgens het oude stelsel en meer in het bijzonder artikel 21, § 3, vierde lid, van de wet van 13 juni 1966 van toepassing laat, terwijl het Arbitragehof, in zijn arrest van 6 december 2000 (nr. 129/00), heeft geoordeeld dat datzelfde artikel 28, tweede lid, de artikelen 10 en 11 schond doordat het verschillende en niet objectief verantwoorde verjaringsregels liet voortbestaan in geval van terugvordering van een onverschuldigd bedrag ten laste van een gerechtigde op een gewone of bijzondere tegemoetkoming ten opzichte van diegenen van wie de rechten waren vastgesteld bij de wet van 27 februari 1987 ?
« L'article 28, alinéa 2, de la loi du 27 février 1987 relative aux allocations aux handicapés, tel qu'il existait avant sa modification par la loi du 19 juillet 2001, ne viole-t-il pas les articles 10 et 11 de la Constitution coordonnée et ne crée-t-il pas une différence de traitement non justifiée objectivement en ce qu'il laisse d'application les dispositions relatives à la prescription d'un indu à charge d'un bénéficiaire d'allocation pour l'aide d'une tierce personne dite de l'ancien régime et plus particulièrement l'article 21, § 3, alinéa 4, de la loi du 13 juin 1966 alors que la Cour d'arbitrage, par son arrêt du 6 décembre 2000 (n° 129/00) a considéré que ce même article 28, alinéa 2, violait les articles 10 et 11 en ce qu'il laissait subsister des règles de prescription différentes et non objectivement justifiées en cas de répétition d'un indu à charge d'un bénéficiaire d'une allocation ordinaire ou spéciale par rapport à ceux dont les droits avaient été fixés par la loi du 27 février 1987 ?

« Schendt artikel 28, tweede lid, van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan gehandicapten, zoals het bestond vóór de wijziging ervan bij de wet van 19 juli 2001, de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet niet en roept het geen verschil in behandeling in het leven dat niet objectief verantwoord is, doordat het de bepalingen betreffende de verjaring van de terugvordering van een onverschuldigd bedrag ten laste van een gerechtigde op een tegemoetkoming voor hulp van derden volgens het oude stelsel en meer in het bijzonder artikel 21, § 3, vierde lid, van de wet van 13 juni 1966 van toepassing laat, terwijl het Arbitragehof, in zijn arrest van 6 december 2000 (nr. 129/00), heeft geoordeeld dat datzelfde artikel 28, tweede lid, de artikelen 10 en 11 schond doordat het verschillende en niet objectief verantwoorde verjaringsregels liet voortbestaan in geval van terugvordering van een onverschuldigd bedrag ten laste van een gerechtigde op een gewone of bijzondere tegemoetkoming ten opzichte van diegenen van wie de rechten waren vastgesteld bij de wet van 27 februari 1987 ?
« L'article 28, alinéa 2, de la loi du 27 février 1987 relative aux allocations aux handicapés, tel qu'il existait avant sa modification par la loi du 19 juillet 2001, ne viole-t-il pas les articles 10 et 11 de la Constitution coordonnée et ne crée-t-il pas une différence de traitement non justifiée objectivement en ce qu'il laisse d'application les dispositions relatives à la prescription d'un indu à charge d'un bénéficiaire d'allocation pour l'aide d'une tierce personne dite de l'ancien régime et plus particulièrement l'article 21, § 3, alinéa 4, de la loi du 13 juin 1966 alors que la Cour d'arbitrage, par son arrêt du 6 décembre 2000 (n 129/00) a considéré que ce même article 28, alinéa 2, violait les articles 10 et 11 en ce qu'il laissait subsister des règles de prescription d'un indu à charge d'un bénéficiaire d'une allocation ordinaire ou spéciale par rapport à ceux dont les droits avaient été fixés par la loi du 27 février 1987 ?